Η Μάν Σίτυ, κέρδισε με 2-1 την Γουέστ Χαμ και εδραιώθηκε στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας. Το παιχνίδι ήταν ενδιαφέρον και οι δύο ομάδες πάλεψαν για το αποτέλεσμα, η κάθε μία με τα "όπλα" που διέθετε.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 2-1, με τους Αγουέρο, Γιάγια Τουρέ και Κάρολ να χρίζονται σκόρερ. Ας περάσουμε όμως, να δούμε αναλυτικά τι παρατηρήσαμε σ' αυτό το παιχνίδι . . .
Στο πρώτο ημίχρονο, παρατηρήσαμε τα εξής:
- Από την αρχή του αγώνα, η Μαν Σίτυ έκλεισε την Γουέστ Χαμ στο μισό γήπεδο. Η Γουέστ Χαμ, αμύνθηκε μαζικά με διπλή ζώνη άμυνας και με "παγίδες" όταν δεχόταν επιθέσεις από τις πτέρυγες. Αμυνόταν με εννέα παίκτες πίσω από την μπάλα. Μόνο ο Κάρολ, δεν μάρκαρε.
- Η Γουέστ Χαμ, δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει την μπάλα. Τις περισσότερες φορές που βρέθηκε πάνω από την γραμμή του κέντρου δεν μπόρεσε να αλλάξει πάνω από τρεις μπαλιές. Οπότε, αναλώθηκε στην αμυντική λειτουργία.
- Η Μαν Σίτυ, έπαιξε ορθολογικό ποδόσφαιρο. Παρόλο που οι χώροι ήταν περιορισμένοι γι' αυτήν, κυκλοφόρησε την μπάλα, ανέβαζε τα ακραία της μπακ (κυρίως τον Ζαμπαλέτα από τα δεξιά), οι επιθετικοί της έκαναν διαγώνιες κινήσεις στην αντίπαλη περιοχή και το κυριότερο ; ; ; Δεν έκανε ούτε μία γιόμα μέχρι το 1-0... Αλλά έκανε αυτό που έπρεπε. Πολλά σουτ ! ! !
- Το 1-0, προήλθε από αυτοματισμό της Μαν Σίτυ. Το ζητούμενο ήταν να ανεβάσει παίκτες επιθετικά. Μόλις άρχισε να το κάνει ήρθε και το γκολ.
- Η Γουέστ Χαμ, είχε καλά μαρκαρίσματα, αλληλοκαλύψεις και γενικότερα καλή συνεργασία παικτών όσων αφορά την αμυντικής λειτουργία.
- Στο τέλος του πρώτου μέρους η Γουέστ Χαμ, ανέβηκε με τους παίκτες της να σημαδεύουν το κεφάλι του Κάρολ.
Συμπέρασμα 1ου ημιχρόνου: Η Γουέστ Χαμ, έδωσε έμφαση στην αμυντική λειτουργία της. Σε γενικές γραμμές παρά το 1-0, τα πήγε καλά αμυντικά. Είχε παγίδες στα άκρα (δύο αμυνόμενοι εναντίον ενός επιτιθέμενου), αλληλοκαλύψεις και συνεννόηση ανάμεσα στους αμυντικούς. Η Μαν Σίτυ, έδειξε ΥΠΟΜΟΝΗ και έκανε ορθολογικό παιχνίδι. Δεν το έριξε στις γιόμες, δηλαδή. Έκανε πολλά σουτ, ανέβασε τα ακραία μπακ της και σταδιακά ανέβαζε περισσότερους παίκτες στην αντίπαλη περιοχή.
Στο δεύτερο ημίχρονο παρατηρήσαμε τα εξής:
- Στις αρχές του 2ου ημιχρόνου η Γουέστ Χαμ επιτέθηκε, θέλοντας να ισοφαρίσει. Κυκλοφόρησε καλύτερα την μπάλα και έφτανε στην αντίπαλη περιοχή. Χωρίς, όμως να έχει φαντασία στο παιχνίδί της και χωρίς να κάνει φάσεις. Προσπάθησε να πλαγιοκοπήσει, κέρδισε στημένες φάσεις (κυρίως κόρνερ).
- Η Μαν Σίτυ, από αυτό το ανέβασμα της Γουέστ Χαμ στις αρχές του 2ου ημιχρόνου, έβρισκε πολλούς κενούς χώρους και έβγαινε στην κόντρα επίθεση. Και πέρα από αυτό, έκανε και πολλές τελικές προσπάθειες. Αλλά είτε η παρέμβαση των αμυντικών της Γουέστ Χαμ είτε οι αποκρούσεις του Γιάσκενλάϊνεν (τερματοφύλακα της Γουέστ Χαμ), δεν της επέτρεπαν να κλειδώσει το παιχνίδι με δεύτερο γκολ.
- Η Γουέστ Χαμ, προσπάθησε αρκετές φορές με τον Γιάρβις να προκαλέσει ζημιές από τα αριστερά αλλά αρκέστηκε μόνο σε σέντρες.
- Στο 80ο λεπτό ο Σαμ Αλαρντάϊς (προπονητής Γουέστ Χαμ), έβγαλε τον Ο Μπράϊνεν (αριστερό μπακ) και έβαλε τον Κάρλτον Κόουλ (επιθετικό), όπως και τον Νόλαν (κεντρικό μέσο) για να βάλει τον Ματ Τέϊλορ, κάνοντας την ομάδα περισσότερο επιθετική (παίζοντας με δύο επιθετικούς).
- Δύο λεπτά αργότερα (στο 82) ο Γιάγια Τουρέ με ένα όμορφο σουτ με το αριστερό κλείδωσε την νίκη για την Μαν Σίτυ, αποδεικνύοντας ότι τα σουτ είναι πολύ σημαντικά (κυρίως όταν έχεις να κάνεις με κλειστές άμυνες).
- Τα πολλά σουτ δικαίωσαν την Μαν Σίτυ. Μέχρι και το 2-0 είχε πάνω από 10 σουτ έξω από την περιοχή.
Συμπέρασμα 2ου ημιχρόνου: Η Γουέστ Χαμ, επιτέθηκε από την αρχή αλλά χωρίς φαντασία. Οι παίκτες της, σημάδευαν το κεφάλι του Κάρολ. Αναλώθηκαν σε σέντρες, ενώ δεν έκαναν σουτ. Ωστόσο, άφησαν κενά πίσω στην άμυνα τα οποία δεν εκμεταλλευοταν οι παίκτες της Μαν Σίτυ, παρά τις πολλές ευκαιρίες που είχαν. Παρόλα αυτά, οι "πολίτες" κλείδωσαν το ματς στο 82 με σουτ του Γιάγια Τουρέ.
Γενικό συμπέρασμα: Η Γουέστ Χαμ, κατέβηκε στον αγώνα με αμυντικούς προσανατολισμούς. Αμυντικά τα πήγε καλά (κυρίως στο πρώτο ημίχρονο και παρά το 1-0). Η Μαν Σίτυ είχε υπομονή και έπαιξε ορθολογικό ποδόσφαιρο (πολλά σουτ, καθόλου γιόμες, σταδιακό ανέβασμα παικτών). Στο δεύτερο ημίχρονο, η Γουέστ Χαμ,είχε ένα μονοδιάστατο επιθετικό ανέβασμα (σέντρες για το κεφάλι του Κάρολ). Το ματς, πήγε εκεί που το ήθελε ο Άλαρντάϊς (στο 80 ήταν 1-0 και έκανε τις αλλαγές του για να πάρει τον βαθμό). Παρόλα αυτά, ήρθε η ήττα αφού η Μαν Σίτυ εκμεταλλεύτηκε μία από τις πολλές ευκαιρίες που είχε . . .
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 2-1, με τους Αγουέρο, Γιάγια Τουρέ και Κάρολ να χρίζονται σκόρερ. Ας περάσουμε όμως, να δούμε αναλυτικά τι παρατηρήσαμε σ' αυτό το παιχνίδι . . .
Στο πρώτο ημίχρονο, παρατηρήσαμε τα εξής:
- Από την αρχή του αγώνα, η Μαν Σίτυ έκλεισε την Γουέστ Χαμ στο μισό γήπεδο. Η Γουέστ Χαμ, αμύνθηκε μαζικά με διπλή ζώνη άμυνας και με "παγίδες" όταν δεχόταν επιθέσεις από τις πτέρυγες. Αμυνόταν με εννέα παίκτες πίσω από την μπάλα. Μόνο ο Κάρολ, δεν μάρκαρε.
- Η Γουέστ Χαμ, δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει την μπάλα. Τις περισσότερες φορές που βρέθηκε πάνω από την γραμμή του κέντρου δεν μπόρεσε να αλλάξει πάνω από τρεις μπαλιές. Οπότε, αναλώθηκε στην αμυντική λειτουργία.
- Η Μαν Σίτυ, έπαιξε ορθολογικό ποδόσφαιρο. Παρόλο που οι χώροι ήταν περιορισμένοι γι' αυτήν, κυκλοφόρησε την μπάλα, ανέβαζε τα ακραία της μπακ (κυρίως τον Ζαμπαλέτα από τα δεξιά), οι επιθετικοί της έκαναν διαγώνιες κινήσεις στην αντίπαλη περιοχή και το κυριότερο ; ; ; Δεν έκανε ούτε μία γιόμα μέχρι το 1-0... Αλλά έκανε αυτό που έπρεπε. Πολλά σουτ ! ! !
- Το 1-0, προήλθε από αυτοματισμό της Μαν Σίτυ. Το ζητούμενο ήταν να ανεβάσει παίκτες επιθετικά. Μόλις άρχισε να το κάνει ήρθε και το γκολ.
- Η Γουέστ Χαμ, είχε καλά μαρκαρίσματα, αλληλοκαλύψεις και γενικότερα καλή συνεργασία παικτών όσων αφορά την αμυντικής λειτουργία.
- Στο τέλος του πρώτου μέρους η Γουέστ Χαμ, ανέβηκε με τους παίκτες της να σημαδεύουν το κεφάλι του Κάρολ.
Συμπέρασμα 1ου ημιχρόνου: Η Γουέστ Χαμ, έδωσε έμφαση στην αμυντική λειτουργία της. Σε γενικές γραμμές παρά το 1-0, τα πήγε καλά αμυντικά. Είχε παγίδες στα άκρα (δύο αμυνόμενοι εναντίον ενός επιτιθέμενου), αλληλοκαλύψεις και συνεννόηση ανάμεσα στους αμυντικούς. Η Μαν Σίτυ, έδειξε ΥΠΟΜΟΝΗ και έκανε ορθολογικό παιχνίδι. Δεν το έριξε στις γιόμες, δηλαδή. Έκανε πολλά σουτ, ανέβασε τα ακραία μπακ της και σταδιακά ανέβαζε περισσότερους παίκτες στην αντίπαλη περιοχή.
Στο δεύτερο ημίχρονο παρατηρήσαμε τα εξής:
- Στις αρχές του 2ου ημιχρόνου η Γουέστ Χαμ επιτέθηκε, θέλοντας να ισοφαρίσει. Κυκλοφόρησε καλύτερα την μπάλα και έφτανε στην αντίπαλη περιοχή. Χωρίς, όμως να έχει φαντασία στο παιχνίδί της και χωρίς να κάνει φάσεις. Προσπάθησε να πλαγιοκοπήσει, κέρδισε στημένες φάσεις (κυρίως κόρνερ).
- Η Μαν Σίτυ, από αυτό το ανέβασμα της Γουέστ Χαμ στις αρχές του 2ου ημιχρόνου, έβρισκε πολλούς κενούς χώρους και έβγαινε στην κόντρα επίθεση. Και πέρα από αυτό, έκανε και πολλές τελικές προσπάθειες. Αλλά είτε η παρέμβαση των αμυντικών της Γουέστ Χαμ είτε οι αποκρούσεις του Γιάσκενλάϊνεν (τερματοφύλακα της Γουέστ Χαμ), δεν της επέτρεπαν να κλειδώσει το παιχνίδι με δεύτερο γκολ.
- Η Γουέστ Χαμ, προσπάθησε αρκετές φορές με τον Γιάρβις να προκαλέσει ζημιές από τα αριστερά αλλά αρκέστηκε μόνο σε σέντρες.
- Στο 80ο λεπτό ο Σαμ Αλαρντάϊς (προπονητής Γουέστ Χαμ), έβγαλε τον Ο Μπράϊνεν (αριστερό μπακ) και έβαλε τον Κάρλτον Κόουλ (επιθετικό), όπως και τον Νόλαν (κεντρικό μέσο) για να βάλει τον Ματ Τέϊλορ, κάνοντας την ομάδα περισσότερο επιθετική (παίζοντας με δύο επιθετικούς).
- Δύο λεπτά αργότερα (στο 82) ο Γιάγια Τουρέ με ένα όμορφο σουτ με το αριστερό κλείδωσε την νίκη για την Μαν Σίτυ, αποδεικνύοντας ότι τα σουτ είναι πολύ σημαντικά (κυρίως όταν έχεις να κάνεις με κλειστές άμυνες).
- Τα πολλά σουτ δικαίωσαν την Μαν Σίτυ. Μέχρι και το 2-0 είχε πάνω από 10 σουτ έξω από την περιοχή.
Συμπέρασμα 2ου ημιχρόνου: Η Γουέστ Χαμ, επιτέθηκε από την αρχή αλλά χωρίς φαντασία. Οι παίκτες της, σημάδευαν το κεφάλι του Κάρολ. Αναλώθηκαν σε σέντρες, ενώ δεν έκαναν σουτ. Ωστόσο, άφησαν κενά πίσω στην άμυνα τα οποία δεν εκμεταλλευοταν οι παίκτες της Μαν Σίτυ, παρά τις πολλές ευκαιρίες που είχαν. Παρόλα αυτά, οι "πολίτες" κλείδωσαν το ματς στο 82 με σουτ του Γιάγια Τουρέ.
Γενικό συμπέρασμα: Η Γουέστ Χαμ, κατέβηκε στον αγώνα με αμυντικούς προσανατολισμούς. Αμυντικά τα πήγε καλά (κυρίως στο πρώτο ημίχρονο και παρά το 1-0). Η Μαν Σίτυ είχε υπομονή και έπαιξε ορθολογικό ποδόσφαιρο (πολλά σουτ, καθόλου γιόμες, σταδιακό ανέβασμα παικτών). Στο δεύτερο ημίχρονο, η Γουέστ Χαμ,είχε ένα μονοδιάστατο επιθετικό ανέβασμα (σέντρες για το κεφάλι του Κάρολ). Το ματς, πήγε εκεί που το ήθελε ο Άλαρντάϊς (στο 80 ήταν 1-0 και έκανε τις αλλαγές του για να πάρει τον βαθμό). Παρόλα αυτά, ήρθε η ήττα αφού η Μαν Σίτυ εκμεταλλεύτηκε μία από τις πολλές ευκαιρίες που είχε . . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου