Η Μίλαν το καλοκαίρι έκανε ριζική αλλαγή στο έμψυχο δυναμικό της. Όχι μόνο έφυγαν οι καλύτεροι παίκτες της την περασμένη σεζόν (Ιμπραήμοβιτς, Τιάγκο Σίλβα), αλλά και 4 θρύλοι της ομάδας (Ζέεντορφ, Νέστα, Ιντζάγκι, Γκατούζο).
Οι οπαδοί έκραζαν άσχημα τη διοίκηση και πιο πολύ τον Αντριάνο Γκαλιάνι, ο οποίος μαζί με τον ιδιοκτήτη της ομάδας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, αποφάσισαν να κρατήσουν μία σφιχτή οικονομική πολιτική με στήριξη σε νέα παιδιά και χωρίς ηχηρές μεταγραφές.
Serie A
Η σεζόν ξεκίνησε χάλια για τη Μίλαν. Στα πρώτα 8 παιχνίδια, μετρούσε 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 5 ήττες, παίζοντας τραγικό ποδόσφαιρο! Οι οπαδοί με συλλαλητήρια απαιτούσαν τη φυγή του προπονητή Αλέκγρι, όμως η διοίκηση επέμεινε να τον στηρίζει.
Ακολούθησαν μερικές ακόμα γκέλες, αλλά με ένα σερί 4 συνεχόμενων νικών κατάφερε να ανέβει λίγο στη βαθμολογία. Το ημερολογιακό έτος 2012 έκλεισε με μία ήττα με 4-2 από τη Ρόμα στο Ολίμπικο και βρήκε τη Μίλαν στην 7η θέση.
Ωστόσο, είχε έρθει η ώρα να ανατραπούν τα δεδομένα. Η Μίλαν, με ένα απίστευτο σερί 14 παιχνιδιών χωρίς ήττα (9 νίκες, 5 ισοπαλίες) ανέβηκε στην 3η θέση, ενθουσιάζοντας τους πάντες! Η πρώτη και μοναδική της ήττα στο 2013 έως τώρα ήρθε στις 21 Απριλίου από την πρωταθλήτρια Γιουβέντους, και ακολούθησαν 4 νίκες και 1 Χ ώστε η Μίλαν να καταφέρει να εξασφαλίσει την 3η θέση και την είσοδο στα προκριματικά του Τσου Λου.
Εδώ μπορείτε να δείτε στιγμιότυπα από τη μεγάλη νίκη επί της Γιουβέντους, εδώ από τη σημαντικότατη νίκη με 2-1 επί της Ουντινέζε, και εδώ από τη νίκη 3ης θέσης με 3-1 επί της Λάτσιο.
Το αγωνιστικό
Η Μίλαν, πλήρωσε τρία πράγματα φέτος: απειρία, επιθετικές ατέλειες τον πρώτο γύρο, τραγικοί αμυντικοί.
Και εξηγούμαι:
α) απειρία: στον πρώτο γύρο οι παίκτες ήταν στην πλειοψηφία τους νεαροί ή προερχόταν από μικρότερες ομάδες, και δεν είχαν συνηθίσει σε υψηλό επίπεδο. Βέβαια, στο β' γύρο, και με κάποιες προσθήκες βελτιώθηκαν βρήκαν χημεία και έφεραν αποτελέσματα.
β) επιθετικές ατέλειες τον πρώτο γύρο: αναγκάστηκε όλο το κουπί μεσοεπιθετικά να το τραβήξει ο νεαρός υπερταλαντούχος Ελ Σαραουί, στην πρώτη του σεζόν σε υψηλό επίπεδο, και του αξίζουν συγχαρητήρια. Οι Μπόατενγκ-Πάτο-Μπόγιαν-Ρομπίνιο ήταν επιεικώς εξαφανισμένοι, ο Πατσίνι άργησε να βρει τα πατήματά του.
Το μεγάλο επιθετικό κενό καλύφθηκε με την πολύ εύστοχη μεταγραφή του Μπαλοτέλι τον Ιανουάριο, που άλλαξε άρδην τα πράγματα στον επιθετικό τομέα, και προσέφερε πολλά και κρίσιμα γκολ για την άνοδο της Μίλαν.
γ) τραγικοί αμυντικοί: εντάξει, οι Ζαπάτα και Μπονέρα είναι πολύ λίγοι για να φορούν τη φανέλα της Μίλαν. Είναι κινούμενα ανέκδοτα. Απορώ με ποια λογική τους ανανεώνουν. Επίσης, ο Μεξές και ο Γέπες είναι καλύτεροι από τους προαναφερθέντες, αλλά κι αυτοί είναι μέχρι 4ες-4ες επιλογές σε μία μεγάλη Μίλαν, όπως την ονειρεύονται οι οπαδοί της. Χρειάζεται επειγόντως ενίσχυση στα στόπερ.
Βέβαια, υπήρχαν και θετικά. Όπως οι πολλοί νεαροί που αναδείχτηκαν εκτός του Ελ Σαραουί (Ντε Σίλιο, Νιανγκ, κλπ.). Επίσης, η σταθερότητα στα αμυντικά χαφ, κυρίως δημιουργικά, όπου οι Μοντολίβο, Αμπροζίνι, Μουντάρι και Ντε Γιονγκ έκαναν ίσως τις καλύτερες σεζόν τις καριέρας τους.
Coppa Italia
Η Μίλαν είχε αθόρυβη παρουσία στο κύπελλο, καθώς πέρασε από τη Ρετζίνα εύκολα με 3-0 στη φάση των 16, και στα προημιτελικά αποκλείστηκε από τη Γιουβέντους με 2-1.
Champions League
Τηρουμένων των αναλογιών, και το τονίζω, οι Ροσονέρι είχαν σχετικά καλή πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ. Προκρίθηκαν ως 2οι στον όμιλο με 2 νίκες, 2 ισοπαλίες και 2 ήττες, με αντιπάλους τις Μάλαγα, Ζενίτ και Άντερλεχτ.
Στους 16 κληρώθηκε με ένα από τα μεγάλα φαβορί για το τρόπαιο, την Μπαρτσελόνα. Κατάφερε να κάνει το μικρό θαύμα και να την κερδίσει 2-0 στο Σαν Σίρο με γκολ των Μπόατενγκ και Μουντάρι! Ωστόσο, αποκλείστηκε στο δεύτερο ματς με ήττα 4-0 και αποχαιρέτησε.
Όσον αφορά το μέλλον, η Μίλαν χρειάζεται ενίσχυση σε αρκετές θέσεις, κυρίως στην αμυντική γραμμή, αλλά και στα φτερά. Θέλει όμως και ένα καλό ξεσκαρτάρισμα, να μην έχει περιττούς ή παίκτες-περιπατητές. Πιστεύω πως πρέπει να στηρίξει τον Αλέγκρι διότι είναι ο προπονητής που χρειάζεται πίστωση χρόνου για να δείξει έργο.