Το Confederation Cup τελείωσε και αυτό που σίγουρα θα θυμούνται όλοι όσοι παρακολούθησαν αυτό το μικρό προ - μουντιαλικό τουρνουά θα είναι το δέσιμο των παικτών της Βραζιλίας που θυμίζει οικογένεια καθώς επίσης και η απίστευτη στήριξη του κοινού της ομάδας που αποτελεί χωρίς αμφισβήτηση των 13ο παίκτη της . . .
Η Βραζιλία λοιπόν κατάφερε (με σχετική άνεση) να κατακτήσει αυτό το μικρό τουρνουά το οποίο αποτελεί προάγγελο για το μεγάλο τουρνουά του 2014.
Αρκετοί ποδοσφαιρόφιλοι βλέποντας αρχικά την Βραζιλία είπαν πως δεν τους άρεσε και πως δεν μπορεί αυτή η ομάδα να φτάσει του χρόνου στο κορυφαίο σκαλοπάτι του βάθρου. Μετά τη ολοκλήρωση του τουρνουά αυτού και καθώς και με την απόδοση που έπιασε η Βραζιλία πιθανότατα όλοι να άλλαξαν γνώμη.
Μία ομάδα η οποία με δύο μπαλιές έφτανε στην αντίπαλη περιοχή και δημιουργούσε προϋποθέσεις για γκολ. Μία ομάδα η οποία κέρδισε με άνεση τις δύο καλύτερες κατά τεκμήριο Ευρωπαϊκές ομάδες (Ισπανία και Ιταλία που έπαιξαν το 2012 στον τελικό του Euro). Μία ομάδα που έβγαζε την εικόνα της οικογένειας και αντλούσε απίστευτη δύναμη από τον λαό της.
Και αν αυτό έγινε σε ένα προ - μουντιαλικό τουρνουά φανταστείτε τι έχει να γίνει του χρόνου στο μουντιάλ. Μία Βραζιλία να ζει και να αναπνέει για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μία ομάδα η οποία σε όποιο γήπεδο και αν παίζει να έχει μέσα 70.000 θεατές φανατισμένους και άλλους 150.000 από έξω και καμιά 200.000 ακόμα σε γιγαντοοθόνες σε όλη την πόλη.
Το πάρτι θα είναι μεγάλο για τους Βραζιλιάνους του χρόνου. Και η πρόκληση απίστευτα μεγάλη.
Μπορεί άραγε να "χτυπήσει" την Βραζιλία μέσα στο "σπίτι" της, κάποια Ευρωπαϊκή ή τέλος πάντων κάποια ομάδα από άλλη ήπειρο ; ; ; Η απάντηση είναι . . . πολύ δύσκολο. Και η απάντηση αυτή δεν θα δινόταν σε τέτοιο βαθμό πριν το Confederation Cup. Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι ποδοσφαιρόφιλοι έλεγαν σε συζητήσεις ότι η Βραζιλία έχει κάποιες αδυναμίες στο κέντρο ή στην κορυφή της επίθεσης ή ακόμα δεν έχει το βάθος πάγκου.
Αλλά όταν βλέπεις τον Φρέντ να τρώει σίδερα και να βγαίνει πρώτος σκόρερ (με τον Τόρρες που είχε να παίξει με την Ταϊτή) και τον Νεϊμάρ (που πολλοί έλεγαν ότι δεν έχει εμπειρία) δεύτερος σκόρερ λες ότι μέσα στο σπίτι της η Βραζιλία όχι μόνο αναγεννιέται αλλά είναι το πρώτο φαβορί.
Και κλείνοντας... Για να επανέλθω στο ερώτημα που έθεσα... Ποια Ευρωπαϊκή ή τέλος πάντων κάποια ομάδα από άλλη ήπειρο μπορεί να την "χτυπήσει" εκεί μέσα ; ; ; Η μόνη ομάδα που είδα να την παίζει στα ίσια και κατά διαστήματα να την στριμώχνει πίσω - να την κλείνει ήταν η Ουρουγουάη.. Η οποία διαθέτει παίκτες τεράστιας ποιότητας και δεν θα φανεί καθόλου παράξενο αν φτάσει πολύ ψηλά του χρόνου.
Από κει και πέρα η Γερμανία η οποία σε κάθε διοργάνωση παει για να το σηκώσει και πάντα αποκλείεται στον ημιτελικό. Η Ιταλία η οποία ναι μεν είναι ομάδα με ταυτότητα και δέσιμο αλλά δέχεται το εύκολο γκολ. Η Ισπανία, μετά από 7 χρόνια "έφαγε" το πρώτο γερό χαστούκι της. 3-0 από την Βραζιλία στον τελικό. Και έδειξε σημάδια πτώσης. Οι Άγγλοι πάντα κατώτεροι του αναμενομένου, πόσο μάλλον σε άλλη ήπειρο. Ολλανδοί, Πορτογάλοι, Γάλλοι τους λείπει η "μαγκιά" στην κρίσιμη στιγμή.
Ασφαλώς και δεν προδικάζουμε τίποτα αλλά με τα δεδομένα που θα έχει η Βραζιλία (έδρα, λαό, δέσιμο, πάθος και την ποιότητα της) θα είναι πολύ δύσκολο να χτυπηθεί από οποιαδήποτε άλλη ομάδα εντός έδρας . . .
Η Βραζιλία λοιπόν κατάφερε (με σχετική άνεση) να κατακτήσει αυτό το μικρό τουρνουά το οποίο αποτελεί προάγγελο για το μεγάλο τουρνουά του 2014.
Αρκετοί ποδοσφαιρόφιλοι βλέποντας αρχικά την Βραζιλία είπαν πως δεν τους άρεσε και πως δεν μπορεί αυτή η ομάδα να φτάσει του χρόνου στο κορυφαίο σκαλοπάτι του βάθρου. Μετά τη ολοκλήρωση του τουρνουά αυτού και καθώς και με την απόδοση που έπιασε η Βραζιλία πιθανότατα όλοι να άλλαξαν γνώμη.
Μία ομάδα η οποία με δύο μπαλιές έφτανε στην αντίπαλη περιοχή και δημιουργούσε προϋποθέσεις για γκολ. Μία ομάδα η οποία κέρδισε με άνεση τις δύο καλύτερες κατά τεκμήριο Ευρωπαϊκές ομάδες (Ισπανία και Ιταλία που έπαιξαν το 2012 στον τελικό του Euro). Μία ομάδα που έβγαζε την εικόνα της οικογένειας και αντλούσε απίστευτη δύναμη από τον λαό της.
Και αν αυτό έγινε σε ένα προ - μουντιαλικό τουρνουά φανταστείτε τι έχει να γίνει του χρόνου στο μουντιάλ. Μία Βραζιλία να ζει και να αναπνέει για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μία ομάδα η οποία σε όποιο γήπεδο και αν παίζει να έχει μέσα 70.000 θεατές φανατισμένους και άλλους 150.000 από έξω και καμιά 200.000 ακόμα σε γιγαντοοθόνες σε όλη την πόλη.
Το πάρτι θα είναι μεγάλο για τους Βραζιλιάνους του χρόνου. Και η πρόκληση απίστευτα μεγάλη.
Μπορεί άραγε να "χτυπήσει" την Βραζιλία μέσα στο "σπίτι" της, κάποια Ευρωπαϊκή ή τέλος πάντων κάποια ομάδα από άλλη ήπειρο ; ; ; Η απάντηση είναι . . . πολύ δύσκολο. Και η απάντηση αυτή δεν θα δινόταν σε τέτοιο βαθμό πριν το Confederation Cup. Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι ποδοσφαιρόφιλοι έλεγαν σε συζητήσεις ότι η Βραζιλία έχει κάποιες αδυναμίες στο κέντρο ή στην κορυφή της επίθεσης ή ακόμα δεν έχει το βάθος πάγκου.
Αλλά όταν βλέπεις τον Φρέντ να τρώει σίδερα και να βγαίνει πρώτος σκόρερ (με τον Τόρρες που είχε να παίξει με την Ταϊτή) και τον Νεϊμάρ (που πολλοί έλεγαν ότι δεν έχει εμπειρία) δεύτερος σκόρερ λες ότι μέσα στο σπίτι της η Βραζιλία όχι μόνο αναγεννιέται αλλά είναι το πρώτο φαβορί.
Και κλείνοντας... Για να επανέλθω στο ερώτημα που έθεσα... Ποια Ευρωπαϊκή ή τέλος πάντων κάποια ομάδα από άλλη ήπειρο μπορεί να την "χτυπήσει" εκεί μέσα ; ; ; Η μόνη ομάδα που είδα να την παίζει στα ίσια και κατά διαστήματα να την στριμώχνει πίσω - να την κλείνει ήταν η Ουρουγουάη.. Η οποία διαθέτει παίκτες τεράστιας ποιότητας και δεν θα φανεί καθόλου παράξενο αν φτάσει πολύ ψηλά του χρόνου.
Από κει και πέρα η Γερμανία η οποία σε κάθε διοργάνωση παει για να το σηκώσει και πάντα αποκλείεται στον ημιτελικό. Η Ιταλία η οποία ναι μεν είναι ομάδα με ταυτότητα και δέσιμο αλλά δέχεται το εύκολο γκολ. Η Ισπανία, μετά από 7 χρόνια "έφαγε" το πρώτο γερό χαστούκι της. 3-0 από την Βραζιλία στον τελικό. Και έδειξε σημάδια πτώσης. Οι Άγγλοι πάντα κατώτεροι του αναμενομένου, πόσο μάλλον σε άλλη ήπειρο. Ολλανδοί, Πορτογάλοι, Γάλλοι τους λείπει η "μαγκιά" στην κρίσιμη στιγμή.
Ασφαλώς και δεν προδικάζουμε τίποτα αλλά με τα δεδομένα που θα έχει η Βραζιλία (έδρα, λαό, δέσιμο, πάθος και την ποιότητα της) θα είναι πολύ δύσκολο να χτυπηθεί από οποιαδήποτε άλλη ομάδα εντός έδρας . . .
η βραζιλια δεν το χανει στην εδρα της... αν το χασει θα πεσει η κυβερνηση , θα γινει επανασταση , θα εξορισουν παικτες και προπονητη (δεν υπερβαλλω καθολου!)
ΑπάντησηΔιαγραφήη ουρουγουαη καλη ομαδα οντως, η αργεντινη υπο προυποθεσεις μπορει αλλα και η ιταλια σε μια σοβαρη εμφανιση