Αυτή την κουβέντα την κάναμε πάρα πολλές φορές εδώ. Πλέον, μένουν λιγότερο από τρεις εβδομάδες για να ξεκινήσει η Premier League και η ομάδα μένει ως έχει στο κέντρο...
Και για να μην παρεξηγηθώ, όταν γράφω κεντρικά χαφ εννοώ παίκτες που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην Τσέλσι της τριετίας του Μουρίνιο (2005-2008)... Λάμπαρντ στα 28 του, Εσιέν στα 25 του... Φυσικά αυτοί οι παίκτες είναι και τώρα στην ομάδα με την διαφορά ότι έχουν και μια εξαετία στο κεφάλι από τότε.
Γιατί, όπως και αν το κάνουμε άλλος ο Λάμπαρντ στα 28 του και άλλος στα 35 του. Άλλος ο Εσιέν στα 25 του και άλλος στα 31 του. Φυσικά υπάρχει και ο Μίκελ, ο οποίος είναι σε καλή ηλικία (26,5 για την ακρίβεια) και μπορεί να προσφέρει (αν και αυτός κάθε χρόνο ένα ματς παίζει και ένα δεν παίζει). Μόνο μία φορά έβγαλε πάνω από 30 ματς στην Premier League (την σαιζόν 2008-2009).
Την περυσινή σαιζόν, είδαμε αμυντικά χαφ (πίσω από τον επιτελικό δηλαδή) τους Νταβίντ Λουίζ και Ραμίρες.. Την σαιζόν 2011-2012 είδαμε ακόμα και τον Μαλουντά. Η αλήθεια είναι πως ούτε ο Νταβίντ Λουίζ είναι αμυντικό χαφ (έχει στοιχεία κεντρικού αμυντικού), ούτε ο Μαλουντά αλλά ούτε και ο Ραμίρες (ο οποίος αχρηστεύεται εκεί αφού το δυνατότερο όπλο του είναι η ταχύτητα και η διεισδυτικότητά του από τα άκρα).
Ο Ντε Μπρίνε στην Βέρντερ Βρέμης είχε περισσότερο επιτελικό ρόλο. Ο Σίρλε στην Μπάγερ Λεβερκούζεν ήταν επιθετικό πολυεργαλείο και ο Φαν Γκίνκελ από την Φίτεσε δεν έχει τις παραστάσεις για να πάρει φανέλα βασικού. Σταδιακά θα εισαχθεί.
Όταν, ομάδες όπως η Μάντσεστερ Σίτυ έχει κεντρικά χαφ όπως ο Γιάγια Τουρέ ή ο Μπάρυ, η Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ έχει τον Κάρικ, τον Τζόουνς, τον Κλέβερλι, η Τότεναμ έχει 4-5 (Πάρκερ-Παουλίνιο-Σάντρο κλπ) και άλλες ομάδες στην Ευρώπη να διαθέτουν κεντρικά χαφ (πίσω από τον επιτελικό) αξίας όπως η Ρεάλ τους Κχεντίρα-Αλόνσο, η Γιουβέντους τους Πίρλο-Μαρκίσιο-Βιντάλ τότε καταλαβαίνουμε ότι η Τσέλσι από ένα σημείο και έπειτα αδυνατεί.
Ο Μουρίνιο είναι καλός αλλά όχι θαυματοποιός. Άλλωστε ένας προπονητής για να θέσει υψηλούς στόχους και να τους εκπληρώσει πρέπει να έχει και τα κατάλληλα εργαλεία σε όλες τις γραμμές. Και η Τσέλσι τουλάχιστον στα κεντρικά χαφ (πίσω από τον επιτελικό δηλαδή) δεν έχει τα κατάλληλα εργαλεία.
Η Τσέλσι σ' αυτές τις θέσεις χρειαζόταν παίκτες τύπου Γκουντογκάν, Τσάμπι Αλόνσο, Μαρκίζιο, Ματουιντί.. Αλλάζοντας θέσεις τους παίκτες δεν είναι εύκολο να κυνηγήσεις υψηλούς στόχους. Το 2005 και το 2006 που πήρε πρωτάθλημα ο κάθε παίκτης είχε τον ρόλο του. Έτσι πρέπει και τώρα.
Τώρα.. Οι υποθέσεις του τύπου "με τον Μουρίνιο θα αναγεννηθεί ο Λάμπαρντ και ο Εσιέν και ο Μίκελ θα βρει τον καλό εαυτό του" ή οι υποθέσεις του τύπου "με τον Μουρίνιο ο Ραμίρες ή ο Όσκαρ θα γίνει τ καλύτερο αμυντικό χαφ" αυτά είναι λόγια που δεν οδηγούν πουθενά.
Το θέμα είναι στην πράξη να φανούν όλα αυτά. Αν μπορέσει ο Πορτογάλος να το καταφέρει αυτό θα είναι προς τιμήν του. Η αλήθεια όμως είναι πως χρειάζεται τουλάχιστον δύο εργαλεία πίσω από τον επιτελικό του (αλλά ακόμα και με επιτελικό να μην παίξει τα ίδια ισχύουν), που να έχουν συγκεκριμένο ρόλο και να είναι η φυσική τους θέση . . .
Οτι λες ισχυει ,η ομαδα θελει ενισχυση στα χαφ, σιγουρα 1 παικτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεχρι στιγμης για εκεινη την θεση υπολογιζεται ο Ραμιρες (εκει τον εχει στα φιλικα και γιατι οχι αφου εχει την σωματοδομη και τα πνευμονια), ο Εσιεν που παραμενει πολυ καλος , ο Μικελ (που μπορει και να φυγει για Γαλατα) και ο Λαμπαρντ που ειναι στα 35 του...
Για ομαδα που θελει να διεκδικισει πολλους στοχους δεν με πειθουν τα αμυντικα χαφ... ο Λαμπαρντ φετος δεν θα ειναι πια βασικος και ο Μικελ ειναι μια ζωη στην μετριοτητα. Αυτο μας αφηνει μονο με Ραμιρες και Εσιεν...
Ιδανικη θα ηταν η προσθηκη του Ντε Ροσι.
Ο Ραμίρες δεν ξέρω αν συμφωνείς αλλά πέρα από ποδοσφαιρικά χαρίσματα έχει αρκετά προσόντα αθλητή στίβου. Πιστεύω ότι τα άκρα είναι η κατάλληλη θέση γι αυτό. Με την ταχύτητα και την εκρικτικότητα που διαθέτει θα προξενεί αμέτρητα ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Εσιέν, δεν έχει γεμ'ατες χρονιές. Στην Ρεάλ πέρυσι δανεικός, περισσότερο ακραίο μπακ έπαιζε. Συν τοις άλλοις έχει πέσει σε απόδοση αν τον συγκρίνουμε με τα προηγούμενα χρόνια.
Ο Λάμπαρντ είναι η αρχηγάρα που θα είναι εκεί και έτσι πρέπει. Ο παίκτης σημαία που θα προσφέρει κιόλας όποτε χρειαστεί.
Και ο Μίκελ δεν είναι κακός. Ικανότατος είναι και έμπειρος. Μπορεί να προσφέρει.
Οπότε η ομάδα για να πούμε ότι χτυπάει υψηλούς στόχους πάλι, πρέπει να αποκτήσει όχι μόνο ένα αλλά δύο αμυντικά χαφ (τέλος πάντων χαφ πίσω από τον επιτελικό αν παίξει με επιτελικό ή κεντρικά χαφ αν παίξει χωρίς επιτελικό).
Τελευταίες μέρες ακούστηκαν οι Λουίς Γκουστάβο και Ντανιέλε Ντε Ρόσσι και του Κχεντίρα...Αν γίνουν αυτές οι προσθήκες (έστω και δύο από αυτές)κάτι πάει να γίνει.
με εναν απο αυτους θα ειναι πολυ καλα... αν ερθουν 2 ακομα καλυτερα, αλλα τοτε θ πρεπει καποιος να φυγει
ΑπάντησηΔιαγραφή