Στο σημερινό άρθρο θα ασχοληθούμε με το Ιταλικό Πρωτάθλημα. Στην Serie A, λοιπόν, έχουν διεξαχθεί 23 αγωνιστικές και απομένουν ακόμα 15 για το τέλος. Λίγο ή πολύ οι στόχοι των ομάδων έχουν ξεκαθαρίσει ως τώρα. Όπως σε κάθε Πρωτάθλημα, έτσι και σ' αυτό, υπάρχουν οι ευχάριστες και οι δυσάρεστες εκπλήξεις. Ομάδες οι οποίες, στόχευαν λίγο πιο πάνω, βρίσκονται κάτω από την ζώνη του υποβιβασμού (πχ το Παλέρμο) ή αρκετά κάτω από την τριάδα (πχ η Ρόμα). Αντίθετα, υπάρχουν και ομάδες των οποίων η πορεία μπορεί να χαρακτηριστεί "ευχάριστη έκπληξη" (πχ η Κατάνια) . . .
Ας δούμε όμως αναλυτικά, τα δεδομένα της Serie A . . .
Καταρχήν, αξίζει να σημειώσουμε ότι αρκετές ομάδες οι οποίες κυρίως βρίσκονται στα μέσα της βαθμολογίας, στηρίχτηκαν σε μικρές περιόδους φόρμας για να ανεβούν βαθμολογικά. Στην συνέχεια δεν είχαν την διάρκεια για να ανέβουν περισσότερο και έτσι αρκέστηκαν στην ικανοποιητική συγκομιδή βαθμών κατά την περίοδο της φόρμας τους.
Για παράδειγμα, η Κιέβο έκανε ένα σερί τριών νικών (Τζένοα, Κάλιαρι εκτός και Ρόμα εντός) στις αρχές με μέσα Δεκεμβρίου και ανέβηκε αρκετά. Άλλο παράδειγμα, η Αταλάντα, η οποία με ένα καλό σερί αποτελεσμάτων την περίοδο τέλη Οκτωβρίου με μέσα Νοεμβρίου (σημείωσε τέσσερις νίκες και μία ισοπαλία σε πέντε ματς, τότε) δημιούργησε μια διαφορά από την ζώνη του υποβιβασμού.
Ας τα πάρουμε, από την αρχή...
Η Γιουβέντους, βρίσκεται στην πρώτη θέση και δείχνει το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος και φέτος. Βέβαια, στα πέντε ματς πρωταθλήματος που έδωσε μέσα στο 2013 δεν είχε πάρα πολύ καλά αποτελέσματα. Συν τοις άλλοις, είχε αρκετά προβλήματα απουσιών βασικών παικτών. Τελευταία, περισσότερο γκελάρει εντός (με Τζένοα 1-1, με Σαμπντόρια 1-2 και Λάτσιο 1-1 στο Κύπελλο), παρά εκτός.
Παρόλα αυτά, έχει το μεγαλύτερο βάθος απ' όλες τις Ιταλικές ομάδες και φυσικά τον πιο πολύτιμο παίκτη του Ιταλικού Πρωταθλήματος εδώ και χρόνια. Τον Πίρλο. Με Πίρλο η Γιούβε είναι άλλη ομάδα.
Η Νάπολι, ξεκίνησε άψογα το 2013 και αν δεν ήταν εκείνο το "φθηνό" γκολ που δέχτηκε στην Φλωρεντία, θα είχε το 5/5 μέσα στο νέο έτος. Βρίσκεται σε απόσταση τριών βαθμών από την Γιούβε. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να αντέξει... Η απάντηση είναι διπλωματική. Έχει το υλικό για να αντέξει και να περιμένει γκέλες της Γιούβε, αλλά από την άλλη δεν βγάζει την σταθερότητα που πρέπει να έχει μία ομάδα Πρωταθλητισμού.
Δηλαδή, είναι ικανή να κάνει ένα σερί τεσσάρων νικών και να χάσει μετά στην έδρα της από μία Μπολόνια ή εκτός από μία Κάλιαρι. Με βάση την μέχρι τώρα πορεία της, αναμένεται να είναι στην τριάδα.
Η Λάτσιο, στην τρίτη θέση άρχισε τις τελευταίες αγωνιστικές τις γκέλες. Η αλήθεια είναι πως δεν παρουσιάζεται καλή. Σε σημείο να αναρωτιέται κάποιος "πως μπορεί να είναι τρίτη"... Δεν θα δει κάποιος, από την Λάτσιο ούτε αυτοματισμούς, ούτε τρίγωνα, ούτε μεγάλη ταχύτητα. Είναι μία ομάδα καλοδουλεμένη όμως, που ο κάθε παίκτης έχει την θέση του και θα παίξουν ίσα ίσα για να κερδίσουν.
Βρίσκεται μέσα σε όλους τους στόχους της και αυτό από μόνο του, είναι θετικό και σημαντικό γεγονός. Πρέπει, όμως να βελτιώσει την εικόνα της στην συνέχεια αν θέλει να συμμετάσχει στο Champions League του χρόνου.
Η Ίντερ, αισθητά πεσμένη. Μετράει μόλις μία νίκη στα τελευταία επτά παιχνίδια. Και φυσικά, αρχίζει να αμφισβητείται ο Στραματσιόνι. Ο τελευταίος, δήλωσε ότι "η ομάδα χτίστηκε πάνω στον Σνάϊντερ" και φάνηκε να ρίχνει κάποια "βέλη" προς την διοίκηση της ομάδας... Η Ίντερ, φέτος έπιασε ταβάνι μετά το διπλό στην Juventus Arena. Από και και μετά, την πήρε η κάτω βόλτα.
Βρίσκεται σε κακό φεγγάρι ή απλά αυτές είναι οι πραγματικές δυνατότητες της ομάδας ; ; ; Η απάντηση είναι κάπου στην μέση. Το σίγουρο είναι ότι η Ίντερ, δεν έχει την ποιότητα παικτών που είχε τα προηγούμενα χρόνια που ήταν η κυρίαρχος του Ιταλικού Ποδοσφαίρου.
Η Μίλαν, αισθητά βελτιωμένη και πολύ πιο αποτελεσματική. Δεν πραγματοποίησε καλή αρχή αλλά βελτιώθηκε μετά την πεντάρα που έριξε στην Κιέβο στις 3-11-2012. Από κει και μετά πήρε φόρα. Και πλέον, βρίσκεται τέταρτη, τρεις βαθμούς διαφορά από την τρίτη Λάτσιο.
Η Προσθήκη του Μπαλοτέλι, "έπιασε τόπο" από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Δύο γκολ για τον Ιταλό. Βρίσκεται σε διαρκή άνοδο και δείχνει ότι θα παλέψει με αξιώσεις για την τρίτη θέση, που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League.
Η Φιορεντίνα, άρχισε πολύ καλά το πρωτάθλημα. Μέσα στο 2013, όμως, έπεσε πάρα πολύ. Μόλις μία νίκη σε έξι ματς και τέσσερις ήττες. Η νίκη επί της Πάρμα, χθες, ίσως είναι οιωνός ότι γυρίζει η κατάσταση. Έχει το υλικό για να διεκδικήσει την τρίτη θέση. Διαθέτει μερικούς από τους πιο ποιοτικούς χαφ του πρωταθλήματος (Μπόρχα Βαλέρο, Πιζάρο, Ματίας Φερνάντες, Ρόμουλο), έχει επιθετικούς για διάφορα είδε παιχνιδιών (Τόνι για ψηλό παχνίδι, Γιόβετιτς με την μπάλα κάτω, Ελ Χαμνταουί)...
Μόνο καλύτερα μπορεί να πάει η Φιόρε στη συνέχεια. Και δεν θα φανεί καθόλου παράξενο εάν στο τέλος πάρει την τρίτη θέση.
Η Κατάνια, είναι η ευχάριστη έκπληξη. Και πέρσι ήταν καλή προς το τέλος. Πάρα πολύ καλή έδρα. Το μελανό σημείο, είναι τα εκτός έδρας ματς (αν και έκανε δύο νίκες στα τέσσερα τελευταία εκτός), γι' αυτήν. Διαθέτει παίκτες για να τραβήξουν "κουπί" (Αλμιρόν, Λόντι, Μπερχέσιο). Το θέμα είναι αν μπορεί αν χτυπήσει και μία Ευρωπαϊκή θέση... Ή απλά θα αρκεστεί και πάλι σε μία καλή πορεία ; ; ; Είναι πολύ δύσκολο και θα χρειαστεί πολύ πιο μεγάλη σταθερότητα, κυρίως στα εκτός έδρας για να καταφέρει να μπει στην εξάδα...
Η Ρόμα, είναι μία από τις απογοητεύσεις του πρωταθλήματος ως τώρα. Μια ομάδα με υλικό, ικανό ακόμα και για 2η/3η θέση. Κυρίως στο μεσοεπιθετικό παιχνίδι. Λαμέλα, Οσβάλντο, Ντέστρο, Τότι.. Και παρόλα αυτά, είναι 8η. Τραγική η αμυντική λειτουργία της ομάδας. Σε κανένα σημείο της σεζόν, δεν μπόρεσε ο Ζέμαν να την βελτιώσει.Πολύ ψηλά οι γραμμές της ομάδας σε κάθε ματς, τα κενά πίσω πολλά και τα γκολ διαδέχονται το ένα το άλλο (τρία από την Μπολόνια, τέσσερα από την Κάλιαρι).
Και αφού έφτασε στην 23η αγωνιστική και η αμυντική λειτουργία δεν βελτιώθηκε, δεν θα βελτιωθεί και στο μέλλον. Αν και θεωρώ τον θεσμό του προπονητή σημαντικό σε μία ομάδα, στην συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω ότι η Ρόμα δεν έχει να περιμένει κάτι παραπάνω.
Η Ουντινέζε, διανύει μία μεταβατική χρονιά. Σε καμία περίπτωση δεν είναι η περσινή ομάδα. Διαθέτει αρκετούς παίκτες στο ρόστερ της, που μπορούν να πάιξουν, αλλά λίγους για να την ανεβάσουν επίπεδο. Ο Ντι Νατάλε είναι ένας από αυτούς. Δικαίως βρίσκεται στην μέση.
Η Πάρμα, στηρίζεται στην έδρα της. Την διατηρούσε αήττητη, αλλά η Νάπολι την "άλωσε". Σε πτώση η ομάδα τελευταία. Είναι μία σκληρή ομάδα που παλεύει όλα τα ματς, αλλά το ταβάνι της είναι η η/8η θέση.
Η Τορίνο, είναι μία ομάδα που πρωτίστως την ενδιαφέρει να μην χάνει και στην συνέχεια να κερδίζει. Είναι από τις ομάδες με πολύ σκοπιμότητα στο παιχνίδι τους. Αυτό, άλλωστε το αποδεικνύουν οι οκτώ ισοπαλίες στα δώδεκα εκτός έδρας παιχνίδια της. Είναι αήττητη εδώ και επτά ματς και δεν αναμένεται να έχει πρόβλημα με την παραμονή.
Η Κιέβο, όπως είπα στην αρχή είναι από τις ομάδες που στηρίχτηκαν σε μικρές περιόδους φόρμας για να ανέβουν βαθμολογικά. Δεν είναι ομάδα για να πέσει. Είναι από τις καλές και έμπειρες ομάδες των "κάτω στρωμάτων".
H Αταλάντα, έκανε πολύ κακή πορεία από τα μέσα Νοεμβρίου ως τώρα. Παράξενο, γιατί έχει το υλικό για παραπάνω πράγματα. Οι Μποναβεντούρα, Μοράλες και Ντενίς είναι πολύ καλοί παίκτες μεσοεπιθετικά. Ο Σελότο, έφυγε στην Ίντερ. Αμυντικά, διαθέτει έμπειρους παίκτες.
Η Μπολόνια, είναι μία μαχητική ομάδα. Δεν παρατάει ποτέ τους αγώνες της. Άργησε αλλά βρήκε έναν ρυθμό. Ο Ντιαμάντι, είναι μακράν ότι ποιοτικότερο διαθέτει. Είναι ομάδα που σκοράρει, πιέζει και αν συνεχίσει έτσι δεν θα έχει πρόβλημα παραμονής.
Η Σαμπντόρια, είναι ικανή για όλα. Για το καλύτερο και για το χειρότερο. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ομάδα έδρας ή εκτός έδρας. Είναι ικανή να πάρει από τον οποιοδήποτε αποτέλεσμα αλλά και να χάσει από τον οποιονδήποτε. Χρειάζεται μεγαλύτερη σταθερότητα.
Η Κάλιαρι, είναι από τις ομάδες που θα παλέψουν μέχρι τέλους για την παραμονή. Στα τελευταία ματς είναι ανεβασμένη αλλά απαιτείται συνέχεια για τον στόχο της παραμονής.
Η Τζένοα κι' αυτή ασταθής. Ικανή για όλα. Έχει δύσκολο πρόγραμμα στην συνέχεια και θα πρέπει να σταθεροποιήσει τις εμφανίσεις της, για να μην έχει προβλήματα. Αναμένεται μέχρι τέλους να παλέψει για την παραμονή.
Η Πεσκάρα, σιγά σιγά παίρνει την "κάτω βόλτα". Έπεσε κάτω από την ζώνη και δύσκολα θα βγει από αυτήν. Θα πρέπει να υπερβάλλει εαυτό και να κάνει νίκες σημαντικές για να σωθεί. Και τα δείγματα που μας δείχνει τελευταία, δεν προϋποθέτουν κάτι τέτοιο.
Το Παλέρμο, διανύει την χειρότερη περίοδο των τελευταίων χρόνων του στην Serie A. Εννέα ματς, χωρίς νίκη. Έχει να κερδίσει από τις 24-11-2012, όταν κέρδισε 3-1 την "μισητή" Κατάνια. Έκανε κάποιες προσθήκες, αλλά και πάλι δεν παίρνει βαθμούς. Εάν θέλει να έχει ελπίδες για την παραμονή θα πρέπει να κάνει νίκες και ασφαλώς θα πρέπει να πάρει αποτελέσματα στα εκτός έδρας ματς (είναι η μόνη ομάδα χωρίς νίκη εκτός).
Τελευταία νίκη του Παλέρμο εκτός έδρας, ήταν στις 1-4-2012 μέσα στη Μπολόνια με 1-3.
Η Σιένα, είναι από τις έμπειρες ομάδες των "κάτω στρωμάτων", είναι αποτελεσματική ενίοτε αλλά η αφαίρεση των έξι βαθμών τις κοστίζει ως τώρα και μάλλον θα τις κοστίσει ως το τέλος. Θα είναι έκπληξη αν σωθεί.
Έχει δρόμο ακόμα η Serie A. Τα τωρινά δεδομένα, πολύ πιθανό να ανατραπούν. Οι ομάδες με την μεγαλύτερη διάρκεια στην απόδοση τους και οι ομάδες με τα μεγαλύτερα σερί θετικών αποτελεσμάτων θα είναι αυτές που θα πετύχουν τους στόχους τους.
Ας δούμε όμως αναλυτικά, τα δεδομένα της Serie A . . .
Καταρχήν, αξίζει να σημειώσουμε ότι αρκετές ομάδες οι οποίες κυρίως βρίσκονται στα μέσα της βαθμολογίας, στηρίχτηκαν σε μικρές περιόδους φόρμας για να ανεβούν βαθμολογικά. Στην συνέχεια δεν είχαν την διάρκεια για να ανέβουν περισσότερο και έτσι αρκέστηκαν στην ικανοποιητική συγκομιδή βαθμών κατά την περίοδο της φόρμας τους.
Για παράδειγμα, η Κιέβο έκανε ένα σερί τριών νικών (Τζένοα, Κάλιαρι εκτός και Ρόμα εντός) στις αρχές με μέσα Δεκεμβρίου και ανέβηκε αρκετά. Άλλο παράδειγμα, η Αταλάντα, η οποία με ένα καλό σερί αποτελεσμάτων την περίοδο τέλη Οκτωβρίου με μέσα Νοεμβρίου (σημείωσε τέσσερις νίκες και μία ισοπαλία σε πέντε ματς, τότε) δημιούργησε μια διαφορά από την ζώνη του υποβιβασμού.
Ας τα πάρουμε, από την αρχή...
Η Γιουβέντους, βρίσκεται στην πρώτη θέση και δείχνει το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος και φέτος. Βέβαια, στα πέντε ματς πρωταθλήματος που έδωσε μέσα στο 2013 δεν είχε πάρα πολύ καλά αποτελέσματα. Συν τοις άλλοις, είχε αρκετά προβλήματα απουσιών βασικών παικτών. Τελευταία, περισσότερο γκελάρει εντός (με Τζένοα 1-1, με Σαμπντόρια 1-2 και Λάτσιο 1-1 στο Κύπελλο), παρά εκτός.
Παρόλα αυτά, έχει το μεγαλύτερο βάθος απ' όλες τις Ιταλικές ομάδες και φυσικά τον πιο πολύτιμο παίκτη του Ιταλικού Πρωταθλήματος εδώ και χρόνια. Τον Πίρλο. Με Πίρλο η Γιούβε είναι άλλη ομάδα.
Η Νάπολι, ξεκίνησε άψογα το 2013 και αν δεν ήταν εκείνο το "φθηνό" γκολ που δέχτηκε στην Φλωρεντία, θα είχε το 5/5 μέσα στο νέο έτος. Βρίσκεται σε απόσταση τριών βαθμών από την Γιούβε. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να αντέξει... Η απάντηση είναι διπλωματική. Έχει το υλικό για να αντέξει και να περιμένει γκέλες της Γιούβε, αλλά από την άλλη δεν βγάζει την σταθερότητα που πρέπει να έχει μία ομάδα Πρωταθλητισμού.
Δηλαδή, είναι ικανή να κάνει ένα σερί τεσσάρων νικών και να χάσει μετά στην έδρα της από μία Μπολόνια ή εκτός από μία Κάλιαρι. Με βάση την μέχρι τώρα πορεία της, αναμένεται να είναι στην τριάδα.
Η Λάτσιο, στην τρίτη θέση άρχισε τις τελευταίες αγωνιστικές τις γκέλες. Η αλήθεια είναι πως δεν παρουσιάζεται καλή. Σε σημείο να αναρωτιέται κάποιος "πως μπορεί να είναι τρίτη"... Δεν θα δει κάποιος, από την Λάτσιο ούτε αυτοματισμούς, ούτε τρίγωνα, ούτε μεγάλη ταχύτητα. Είναι μία ομάδα καλοδουλεμένη όμως, που ο κάθε παίκτης έχει την θέση του και θα παίξουν ίσα ίσα για να κερδίσουν.
Βρίσκεται μέσα σε όλους τους στόχους της και αυτό από μόνο του, είναι θετικό και σημαντικό γεγονός. Πρέπει, όμως να βελτιώσει την εικόνα της στην συνέχεια αν θέλει να συμμετάσχει στο Champions League του χρόνου.
Η Ίντερ, αισθητά πεσμένη. Μετράει μόλις μία νίκη στα τελευταία επτά παιχνίδια. Και φυσικά, αρχίζει να αμφισβητείται ο Στραματσιόνι. Ο τελευταίος, δήλωσε ότι "η ομάδα χτίστηκε πάνω στον Σνάϊντερ" και φάνηκε να ρίχνει κάποια "βέλη" προς την διοίκηση της ομάδας... Η Ίντερ, φέτος έπιασε ταβάνι μετά το διπλό στην Juventus Arena. Από και και μετά, την πήρε η κάτω βόλτα.
Βρίσκεται σε κακό φεγγάρι ή απλά αυτές είναι οι πραγματικές δυνατότητες της ομάδας ; ; ; Η απάντηση είναι κάπου στην μέση. Το σίγουρο είναι ότι η Ίντερ, δεν έχει την ποιότητα παικτών που είχε τα προηγούμενα χρόνια που ήταν η κυρίαρχος του Ιταλικού Ποδοσφαίρου.
Η Μίλαν, αισθητά βελτιωμένη και πολύ πιο αποτελεσματική. Δεν πραγματοποίησε καλή αρχή αλλά βελτιώθηκε μετά την πεντάρα που έριξε στην Κιέβο στις 3-11-2012. Από κει και μετά πήρε φόρα. Και πλέον, βρίσκεται τέταρτη, τρεις βαθμούς διαφορά από την τρίτη Λάτσιο.
Η Προσθήκη του Μπαλοτέλι, "έπιασε τόπο" από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Δύο γκολ για τον Ιταλό. Βρίσκεται σε διαρκή άνοδο και δείχνει ότι θα παλέψει με αξιώσεις για την τρίτη θέση, που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League.
Η Φιορεντίνα, άρχισε πολύ καλά το πρωτάθλημα. Μέσα στο 2013, όμως, έπεσε πάρα πολύ. Μόλις μία νίκη σε έξι ματς και τέσσερις ήττες. Η νίκη επί της Πάρμα, χθες, ίσως είναι οιωνός ότι γυρίζει η κατάσταση. Έχει το υλικό για να διεκδικήσει την τρίτη θέση. Διαθέτει μερικούς από τους πιο ποιοτικούς χαφ του πρωταθλήματος (Μπόρχα Βαλέρο, Πιζάρο, Ματίας Φερνάντες, Ρόμουλο), έχει επιθετικούς για διάφορα είδε παιχνιδιών (Τόνι για ψηλό παχνίδι, Γιόβετιτς με την μπάλα κάτω, Ελ Χαμνταουί)...
Μόνο καλύτερα μπορεί να πάει η Φιόρε στη συνέχεια. Και δεν θα φανεί καθόλου παράξενο εάν στο τέλος πάρει την τρίτη θέση.
Η Κατάνια, είναι η ευχάριστη έκπληξη. Και πέρσι ήταν καλή προς το τέλος. Πάρα πολύ καλή έδρα. Το μελανό σημείο, είναι τα εκτός έδρας ματς (αν και έκανε δύο νίκες στα τέσσερα τελευταία εκτός), γι' αυτήν. Διαθέτει παίκτες για να τραβήξουν "κουπί" (Αλμιρόν, Λόντι, Μπερχέσιο). Το θέμα είναι αν μπορεί αν χτυπήσει και μία Ευρωπαϊκή θέση... Ή απλά θα αρκεστεί και πάλι σε μία καλή πορεία ; ; ; Είναι πολύ δύσκολο και θα χρειαστεί πολύ πιο μεγάλη σταθερότητα, κυρίως στα εκτός έδρας για να καταφέρει να μπει στην εξάδα...
Η Ρόμα, είναι μία από τις απογοητεύσεις του πρωταθλήματος ως τώρα. Μια ομάδα με υλικό, ικανό ακόμα και για 2η/3η θέση. Κυρίως στο μεσοεπιθετικό παιχνίδι. Λαμέλα, Οσβάλντο, Ντέστρο, Τότι.. Και παρόλα αυτά, είναι 8η. Τραγική η αμυντική λειτουργία της ομάδας. Σε κανένα σημείο της σεζόν, δεν μπόρεσε ο Ζέμαν να την βελτιώσει.Πολύ ψηλά οι γραμμές της ομάδας σε κάθε ματς, τα κενά πίσω πολλά και τα γκολ διαδέχονται το ένα το άλλο (τρία από την Μπολόνια, τέσσερα από την Κάλιαρι).
Και αφού έφτασε στην 23η αγωνιστική και η αμυντική λειτουργία δεν βελτιώθηκε, δεν θα βελτιωθεί και στο μέλλον. Αν και θεωρώ τον θεσμό του προπονητή σημαντικό σε μία ομάδα, στην συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω ότι η Ρόμα δεν έχει να περιμένει κάτι παραπάνω.
Η Ουντινέζε, διανύει μία μεταβατική χρονιά. Σε καμία περίπτωση δεν είναι η περσινή ομάδα. Διαθέτει αρκετούς παίκτες στο ρόστερ της, που μπορούν να πάιξουν, αλλά λίγους για να την ανεβάσουν επίπεδο. Ο Ντι Νατάλε είναι ένας από αυτούς. Δικαίως βρίσκεται στην μέση.
Η Πάρμα, στηρίζεται στην έδρα της. Την διατηρούσε αήττητη, αλλά η Νάπολι την "άλωσε". Σε πτώση η ομάδα τελευταία. Είναι μία σκληρή ομάδα που παλεύει όλα τα ματς, αλλά το ταβάνι της είναι η η/8η θέση.
Η Τορίνο, είναι μία ομάδα που πρωτίστως την ενδιαφέρει να μην χάνει και στην συνέχεια να κερδίζει. Είναι από τις ομάδες με πολύ σκοπιμότητα στο παιχνίδι τους. Αυτό, άλλωστε το αποδεικνύουν οι οκτώ ισοπαλίες στα δώδεκα εκτός έδρας παιχνίδια της. Είναι αήττητη εδώ και επτά ματς και δεν αναμένεται να έχει πρόβλημα με την παραμονή.
Η Κιέβο, όπως είπα στην αρχή είναι από τις ομάδες που στηρίχτηκαν σε μικρές περιόδους φόρμας για να ανέβουν βαθμολογικά. Δεν είναι ομάδα για να πέσει. Είναι από τις καλές και έμπειρες ομάδες των "κάτω στρωμάτων".
H Αταλάντα, έκανε πολύ κακή πορεία από τα μέσα Νοεμβρίου ως τώρα. Παράξενο, γιατί έχει το υλικό για παραπάνω πράγματα. Οι Μποναβεντούρα, Μοράλες και Ντενίς είναι πολύ καλοί παίκτες μεσοεπιθετικά. Ο Σελότο, έφυγε στην Ίντερ. Αμυντικά, διαθέτει έμπειρους παίκτες.
Η Μπολόνια, είναι μία μαχητική ομάδα. Δεν παρατάει ποτέ τους αγώνες της. Άργησε αλλά βρήκε έναν ρυθμό. Ο Ντιαμάντι, είναι μακράν ότι ποιοτικότερο διαθέτει. Είναι ομάδα που σκοράρει, πιέζει και αν συνεχίσει έτσι δεν θα έχει πρόβλημα παραμονής.
Η Σαμπντόρια, είναι ικανή για όλα. Για το καλύτερο και για το χειρότερο. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ομάδα έδρας ή εκτός έδρας. Είναι ικανή να πάρει από τον οποιοδήποτε αποτέλεσμα αλλά και να χάσει από τον οποιονδήποτε. Χρειάζεται μεγαλύτερη σταθερότητα.
Η Κάλιαρι, είναι από τις ομάδες που θα παλέψουν μέχρι τέλους για την παραμονή. Στα τελευταία ματς είναι ανεβασμένη αλλά απαιτείται συνέχεια για τον στόχο της παραμονής.
Η Τζένοα κι' αυτή ασταθής. Ικανή για όλα. Έχει δύσκολο πρόγραμμα στην συνέχεια και θα πρέπει να σταθεροποιήσει τις εμφανίσεις της, για να μην έχει προβλήματα. Αναμένεται μέχρι τέλους να παλέψει για την παραμονή.
Η Πεσκάρα, σιγά σιγά παίρνει την "κάτω βόλτα". Έπεσε κάτω από την ζώνη και δύσκολα θα βγει από αυτήν. Θα πρέπει να υπερβάλλει εαυτό και να κάνει νίκες σημαντικές για να σωθεί. Και τα δείγματα που μας δείχνει τελευταία, δεν προϋποθέτουν κάτι τέτοιο.
Το Παλέρμο, διανύει την χειρότερη περίοδο των τελευταίων χρόνων του στην Serie A. Εννέα ματς, χωρίς νίκη. Έχει να κερδίσει από τις 24-11-2012, όταν κέρδισε 3-1 την "μισητή" Κατάνια. Έκανε κάποιες προσθήκες, αλλά και πάλι δεν παίρνει βαθμούς. Εάν θέλει να έχει ελπίδες για την παραμονή θα πρέπει να κάνει νίκες και ασφαλώς θα πρέπει να πάρει αποτελέσματα στα εκτός έδρας ματς (είναι η μόνη ομάδα χωρίς νίκη εκτός).
Τελευταία νίκη του Παλέρμο εκτός έδρας, ήταν στις 1-4-2012 μέσα στη Μπολόνια με 1-3.
Η Σιένα, είναι από τις έμπειρες ομάδες των "κάτω στρωμάτων", είναι αποτελεσματική ενίοτε αλλά η αφαίρεση των έξι βαθμών τις κοστίζει ως τώρα και μάλλον θα τις κοστίσει ως το τέλος. Θα είναι έκπληξη αν σωθεί.
Έχει δρόμο ακόμα η Serie A. Τα τωρινά δεδομένα, πολύ πιθανό να ανατραπούν. Οι ομάδες με την μεγαλύτερη διάρκεια στην απόδοση τους και οι ομάδες με τα μεγαλύτερα σερί θετικών αποτελεσμάτων θα είναι αυτές που θα πετύχουν τους στόχους τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου