Στο ποδόσφαιρο παγκοσμίως, υπάρχει η τάση να ισοπεδώνονται τα πάντα μετά από μια κακή εμφάνιση. Πολλοί αύριο θα πουν για το βαρετό "τίκι τάκα" παιχνίδι της Barcelona, ότι δεν είναι πια αποτελεσματικό και διάφορα άλλα.
Ωστόσο, η αλήθεια όμως κρύβεται κοιτάζοντας το δάσος και όχι το δέντρο...
Ο τρόπος με τον όποιο παίζει σήμερα η Barcelona θεμελιώθηκε από τον Ραικαρντ και είναι βασισμένος στην χαμηλού ρυθμού κατοχή κυκλοφορίας της μπάλας γιατί απλά πίστευε ο Ολλανδός ότι έτσι η ομάδα θα παίρνει μέτρα στο γήπεδο με πιο ασφαλή τρόπο - μειώνει το ρίσκο για λάθος μεταβίβασης - και επίσης ανεβάζει προοδευτικά τους πλάγιους της μπακ.
Όσον αναφορά την ταχύτητα, αυτή υπάρχει κυρίως κοντά στην αντίπαλη περιοχή με γρήγορη κίνηση χωρίς την μπάλα αλλά και με μπάλα, π.χ.1-2, μια διπλή πάσα, ένα τριγωνάκι, μια ατομική ενέργεια. Επίσης είναι αυτός που εδραίωσε τα εξτρέμ να παίζουν με ανάποδα πόδια για να συγκλίνουν προς τα μέσα και σήμερα αυτό εφαρμόζεται από πολλούς προπονητές.
Μετά ήρθε ο Γκουαρντιόλα ο όποιος χωρίς να πειράξει το αργό της tempo μας παρουσίασε το καινούργιο για όλους 4-6-0 - στα μάτια μας - αλλά στην ουσία είναι 4-1-2-1-2 με τους δυο μπροστινούς είναι οι εξτρέμ και ο Μέσι μεταξύ επίθεσης και κέντρου, δηλαδή άλλα κόλπα.
Μετά το πήρε όλο αυτό ο Ντελ Μπόσκε και το "φόρεσε" στην Εθνική τους-με τι διαφορά ότι παίζει με 2 αμυντικά χαφ - με τα γνωστά για όλους αποτελέσματα.
Στο εάν παραμένει η καλύτερη ομάδα στον πλανήτη αυτή στιγμή, κατά την ταπεινή μου άποψη παραμένει και αυτό δεν έχει να κάνει στο εάν θα πάρει κάποιο τίτλο αυτή την χρονιά - που θα πάρει πιθανόν το πρωτάθλημα και θα παλέψει να περάσει την Μίλαν ώστε να παραμείνει σε τροχιά Wembley - αλλά στο ότι όλες οι ομάδες που αντιμετωπίζει προσαρμόζουν το παιχνίδι επάνω της και ποτέ το αντίστροφο. Δύο φορές επιχείρησε να την παίξει στα ίσια ο Sir Alex αλλά όλοι μας διαπιστώσαμε ότι δεν γίνεται.
Φυσικά μπορεί να ειπωθεί ότι ίσως η Real που όπως είδαμε και χθες μπορεί να την κοντράρει αλλά διαφορά που έχουν στο πρωτάθλημα λέει επίσης πολλά.
Ωστόσο η Barcelona είναι γεγονός ότι περνάει κρίση και πάσχει από ψυχολογία μετά και τον χθεσινό αποκλεισμό. Ο αυτόματος πιλότος με τον οποίο δείχνει να ταξιδεύει το τελευταίο διάστημα ίσως θα πρέπει να αντικατασταθεί από έναν προπονητή που θα την βάλει πάλι στον δρόμο που έχει χαράξει. Δηλαδή μια ομάδα που μπαίνει στο γήπεδο για να παίξει πάντα ποδόσφαιρο κατοχής αλλά και που θα βρίσκει λύσεις στο foul pressing ή catenacio και δεν θα δέχεται τόσο εύκολα γκολ στις αντεπιθέσεις.
Συμπτωματικά ο Ολλανδός είναι άνεργος αυτό το διάστημα, ο συμπαθής Τίτο δείχνει να έχει άλλα πιο σοβαρά προβλήματα να ασχοληθεί και ο υπάρχον προπονητής προφανώς δεν περίμενε ότι θα αναλάβει σαν πρώτος.
Τέλος, όσον αναφορά τον τρόπο με τον με τον οποίο παίζει η Barcelona από και μετά την Ραικαρντ εποχή, βασίστηκε σε απλά πράγματα τα όποια θα αναλυθούν στο επόμενο άρθρο και αφορούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του δημιουργικού ποδοσφαίρου.
Ωστόσο, η αλήθεια όμως κρύβεται κοιτάζοντας το δάσος και όχι το δέντρο...
Ο τρόπος με τον όποιο παίζει σήμερα η Barcelona θεμελιώθηκε από τον Ραικαρντ και είναι βασισμένος στην χαμηλού ρυθμού κατοχή κυκλοφορίας της μπάλας γιατί απλά πίστευε ο Ολλανδός ότι έτσι η ομάδα θα παίρνει μέτρα στο γήπεδο με πιο ασφαλή τρόπο - μειώνει το ρίσκο για λάθος μεταβίβασης - και επίσης ανεβάζει προοδευτικά τους πλάγιους της μπακ.
Όσον αναφορά την ταχύτητα, αυτή υπάρχει κυρίως κοντά στην αντίπαλη περιοχή με γρήγορη κίνηση χωρίς την μπάλα αλλά και με μπάλα, π.χ.1-2, μια διπλή πάσα, ένα τριγωνάκι, μια ατομική ενέργεια. Επίσης είναι αυτός που εδραίωσε τα εξτρέμ να παίζουν με ανάποδα πόδια για να συγκλίνουν προς τα μέσα και σήμερα αυτό εφαρμόζεται από πολλούς προπονητές.
Μετά ήρθε ο Γκουαρντιόλα ο όποιος χωρίς να πειράξει το αργό της tempo μας παρουσίασε το καινούργιο για όλους 4-6-0 - στα μάτια μας - αλλά στην ουσία είναι 4-1-2-1-2 με τους δυο μπροστινούς είναι οι εξτρέμ και ο Μέσι μεταξύ επίθεσης και κέντρου, δηλαδή άλλα κόλπα.
Μετά το πήρε όλο αυτό ο Ντελ Μπόσκε και το "φόρεσε" στην Εθνική τους-με τι διαφορά ότι παίζει με 2 αμυντικά χαφ - με τα γνωστά για όλους αποτελέσματα.
Στο εάν παραμένει η καλύτερη ομάδα στον πλανήτη αυτή στιγμή, κατά την ταπεινή μου άποψη παραμένει και αυτό δεν έχει να κάνει στο εάν θα πάρει κάποιο τίτλο αυτή την χρονιά - που θα πάρει πιθανόν το πρωτάθλημα και θα παλέψει να περάσει την Μίλαν ώστε να παραμείνει σε τροχιά Wembley - αλλά στο ότι όλες οι ομάδες που αντιμετωπίζει προσαρμόζουν το παιχνίδι επάνω της και ποτέ το αντίστροφο. Δύο φορές επιχείρησε να την παίξει στα ίσια ο Sir Alex αλλά όλοι μας διαπιστώσαμε ότι δεν γίνεται.
Φυσικά μπορεί να ειπωθεί ότι ίσως η Real που όπως είδαμε και χθες μπορεί να την κοντράρει αλλά διαφορά που έχουν στο πρωτάθλημα λέει επίσης πολλά.
Ωστόσο η Barcelona είναι γεγονός ότι περνάει κρίση και πάσχει από ψυχολογία μετά και τον χθεσινό αποκλεισμό. Ο αυτόματος πιλότος με τον οποίο δείχνει να ταξιδεύει το τελευταίο διάστημα ίσως θα πρέπει να αντικατασταθεί από έναν προπονητή που θα την βάλει πάλι στον δρόμο που έχει χαράξει. Δηλαδή μια ομάδα που μπαίνει στο γήπεδο για να παίξει πάντα ποδόσφαιρο κατοχής αλλά και που θα βρίσκει λύσεις στο foul pressing ή catenacio και δεν θα δέχεται τόσο εύκολα γκολ στις αντεπιθέσεις.
Συμπτωματικά ο Ολλανδός είναι άνεργος αυτό το διάστημα, ο συμπαθής Τίτο δείχνει να έχει άλλα πιο σοβαρά προβλήματα να ασχοληθεί και ο υπάρχον προπονητής προφανώς δεν περίμενε ότι θα αναλάβει σαν πρώτος.
Τέλος, όσον αναφορά τον τρόπο με τον με τον οποίο παίζει η Barcelona από και μετά την Ραικαρντ εποχή, βασίστηκε σε απλά πράγματα τα όποια θα αναλυθούν στο επόμενο άρθρο και αφορούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του δημιουργικού ποδοσφαίρου.
Καλωςήρθες στο μπλοκ φίλε Άμπαλε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία η αναφορά σου στην Μπάρτσα..
Συμφωνώ απολύτως στο γεγονός ότι η Μπαρτσελόνα σταδιακά, από προπονητή σε προπονητή εξέλιξε το παιχνίδι της...
Συμφωνώ επίσης, στο γεγονός ότι η ονάδα παίζει με αυτόματο πιλότο και χρειάζεται έναν προπονητή...
Όντως, η Ρεάλ δείχνει τελευταία να τα πηγαίνει καλά.. Και χωρίς καταστροφικό ποδόσφαιρο...
Καλή συνέχεια...
σωστο το αρθρο και αν και δεν ειμαι οπαδος της μπαρτσελονα (το αντιθετο μαλιστα) οφειλω να συμφωνησω.
ΑπάντησηΔιαγραφήπρεπει να παρουν εναν λανονικο προπονητη,γιατι στα ντερμπι φανηκε οτι εχουν προβληματα
Καλη αρχη κι απο μενα φιλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνω σχεδον σε ολο σου το αρθρο. Πιστευω πως η Μπαρτσελονα, παρολο που τα προηγουμενα χρονια δεν φαινοταν εντονα, γιατι σε αυτο το κομματι βοηθουσαν και οι χαφ, ειδικα ο Τσαβι που παλαιοτερα ειχε περισσοτερες δυναμεις, το μεγαλο της προβλημα ειναι στην αμυνα (και στο τερμα).
Αυτο αρχιζει και εντεινεται τα τελευταια χρονια γιατι τα προηγουμενα οπως ειπα βοηθουσαν οι χαφ, ενω πλεον ο Πουγιολ τον εχουν παρει τα χρονια και δεν ειναι οπως καποτε, ο Πικε μια κρυο μια ζεστη, δεν ξερω ποσο εχει επηρεασει και η Σακιρα, οσο παραξενο κι αν ακουγεται, ενω οι Μασερανο-Σονγκ δεν ειναι σεντερ μπακ.
Πολυ καλη προσθηκη στο μπλογκ εισαι φιλε. Πρεπει να μιλαμε και για καθαρα τακτικο κομματι, θα κανουμε πολυ ωραιες κουβεντες στην πορεια.
Σας ευχαριστώ για το καλωσόρισμα και τα καλά σας λόγια.Ελπίζω και εύχομαι τα άρθρα μου να είναι ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες και στην συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή και από μένα φίλε Άμπαλε, (μόνο άμπαλος δεν είσαι - γέλασα όταν διάβασα το ψευδώνυμο)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό το άρθρο συμφωνώ σε όλα... Θα περιμένω περισσότερες αναλύσεις σου!
Και μια και μιλάμε για Μπαρτσελόνα, ακούω τώρα τελευταία συχνά μερικούς να λένε ότι δε γουστάρουν το ποδόσφαιρο που παίζει η Μπαρτσελόνα κλπ... Εντάξει ρε παιδιά αν δε σας αρέσει αυτό το "τσούκου-τσούκου ball" όπως το χαρακτηρίζετε μάλλον προτιμάτε το φανταστικό ποδόσφαιρο της Μίλαν. Άντε να περάσει η Μίλαν να χορτάσουμε ποδόσφαιρο με τους Αμπροζίνι (85 χρ) και όλους τους άλλους απίθανους που έχει μαζέψει.