Αυτή η στήλη θα έχει σκοπό να αναφέρει τις δηλώσεις ενός ανθρώπου του ποδοσφαίρου, μέσω των οποίων βγαίνουν σπουδαία συμπεράσματα και μηνύματα.
Σήμερα θα αναφερθούμε σε κάτι που είπε ο μεγάλος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στην αυτοβιογραφία του για τον Ντέϊβιντ Μπέκαμ . . .
Ο Σκωτσέζος τεχνικός είπε λοιπόν:
"Ήμασταν στα αποδυτήρια. Ανάμεσα σε μένα και τον Ντέιβιντ, υπήρχε σειρά από παπούτσια. Πάνω στην ένταση, ο Ντέιβιντ έβρισε κι εγώ κινήθηκα προς το μέρος του. Πάνω στον βηματισμό μου, χτύπησα ένα παπούτσι και αυτό πήγε στο πρόσωπό του και τον χτύπησε λίγο πάνω απ' το μάτι. Κατευθείαν σηκώθηκε με άγριες διαθέσεις και με πλησίασε. Του φώναξα "κάθισε κάτω. Απογοήτευσες την ομάδα και τους συμπαίκτες σου". Την επόμενη μέρα, η ιστορία κυκλοφόρησε στον Τύπο και ήταν η μέρα που εισηγήθηκα την πώλησή του. Είπα πως από τη στιγμή που έβαλε τον εαυτό του πάνω από τον προπονητή, πρέπει να φύγει.
Ο Μπέκαμ έπρεπε να φύγει γιατί νόμιζε πως είναι σημαντικότερος από τον προπονητή. Έχασε την ευκαιρία να γίνει παίκτης κορυφαίας κλάσης. Ποτέ του δεν έγινε τέτοιος. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα είναι ότι ερωτεύτηκε τη Βικτόρια και αυτό άλλαξε τα πάντα. Φαντάζομαι πως είχε το βλέμμα του στο Χόλιγουντ, γιατί δεν είχε κανέναν ποδοσφαιρικό λόγο να πάει στις ΗΠΑ" . . .
Το σημαντικότερο απ' όλα στα παραπάνω λόγια του Σερ Άλεξ και αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι ο προπονητής στα αποδυτήρια είναι πάνω από όλους και από όλα. Είναι αυτός που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Στην περίπτωση του Σερ Άλεξ, οι άνθρωποι της Γιουνάϊτεντ του άφησαν εν λευκώ την ομάδα. Και δικαιώθηκαν. Δεν θυσίασαν τον προπονητή για χάρη κάποιων παικτών. Θεώρησαν ότι ο θεσμός του προπονητή είναι πάρα πολύ σημαντικός, στηρίχτηκαν πάνω του και δικαιώθηκαν σε βάθος χρόνου.
Σήμερα θα αναφερθούμε σε κάτι που είπε ο μεγάλος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στην αυτοβιογραφία του για τον Ντέϊβιντ Μπέκαμ . . .
Ο Σκωτσέζος τεχνικός είπε λοιπόν:
"Ήμασταν στα αποδυτήρια. Ανάμεσα σε μένα και τον Ντέιβιντ, υπήρχε σειρά από παπούτσια. Πάνω στην ένταση, ο Ντέιβιντ έβρισε κι εγώ κινήθηκα προς το μέρος του. Πάνω στον βηματισμό μου, χτύπησα ένα παπούτσι και αυτό πήγε στο πρόσωπό του και τον χτύπησε λίγο πάνω απ' το μάτι. Κατευθείαν σηκώθηκε με άγριες διαθέσεις και με πλησίασε. Του φώναξα "κάθισε κάτω. Απογοήτευσες την ομάδα και τους συμπαίκτες σου". Την επόμενη μέρα, η ιστορία κυκλοφόρησε στον Τύπο και ήταν η μέρα που εισηγήθηκα την πώλησή του. Είπα πως από τη στιγμή που έβαλε τον εαυτό του πάνω από τον προπονητή, πρέπει να φύγει.
Ο Μπέκαμ έπρεπε να φύγει γιατί νόμιζε πως είναι σημαντικότερος από τον προπονητή. Έχασε την ευκαιρία να γίνει παίκτης κορυφαίας κλάσης. Ποτέ του δεν έγινε τέτοιος. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα είναι ότι ερωτεύτηκε τη Βικτόρια και αυτό άλλαξε τα πάντα. Φαντάζομαι πως είχε το βλέμμα του στο Χόλιγουντ, γιατί δεν είχε κανέναν ποδοσφαιρικό λόγο να πάει στις ΗΠΑ" . . .
Το σημαντικότερο απ' όλα στα παραπάνω λόγια του Σερ Άλεξ και αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι ο προπονητής στα αποδυτήρια είναι πάνω από όλους και από όλα. Είναι αυτός που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Στην περίπτωση του Σερ Άλεξ, οι άνθρωποι της Γιουνάϊτεντ του άφησαν εν λευκώ την ομάδα. Και δικαιώθηκαν. Δεν θυσίασαν τον προπονητή για χάρη κάποιων παικτών. Θεώρησαν ότι ο θεσμός του προπονητή είναι πάρα πολύ σημαντικός, στηρίχτηκαν πάνω του και δικαιώθηκαν σε βάθος χρόνου.
Εννοείται πως ο προπονητής είναι πάνω από όλους. Για αυτό και οι μεγάλες ομάδες θέλουν προπονητές με ισχυρή πρωσοπικότητα ,για να μπορούν να ελέγχουν τα αποδυτήρια. Ειναι αναπόφευκτο όταν υπάρχουν πολλές βεντέτες στα αποδυτήρια να δημιουργηθούν κάποια θέματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί είναι που φαίνεται ο προπονητής. Πέρσι ο Μουρίνιο πέταξε εκτός 11αδας τον Κασίγιας γιατί αυτός έβγαζε τα ''απλυτα'' από τα αποδυτήρια στον τύπο (μέσω της γκόμενας)...
Ετσι ειναι. Ο προπονητης ειναι το αφεντικο σε μια ομαδα και πρεπει να το καταλαβαινουν οι παικτες. Πολυ καλα εκανε ο Σερ Αλεξ και τηρησε τον εσωτερικο κανονισμο που προφανως θα υπηρχε και εισηγηθηκε την πωληση του Μπεκαμ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ θεσμός του προπονητή (γιατί εδώ που τα λέμε είναι θεσμός) είναι πολύ σημαντικός σε μία ομάδα με υψηλούς στόχους.
Αυτός έχει την ευθύνη της διαχείρισης και αυτός αποφασίζει. Από κει και πέρα οι παίκτες κάνουν τις επιλογές τους. Αν δεν συμφωνούν με τον προπονητή μπορούν να πάνε σε άλλη ομάδα. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Γιατί αν οι διοικήσεις βάλουν τους παίκτες πάνω από τον προπονητή και αλλάζουν τους προπονητές σαν τα πουκάμισα (όπως πολλές ομάδες στην Ελλάδα) τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι η ομάδα αυτή δεν έχει μέλλον. Ούτε και οι διοικήσεις βέβαια.