Το βράδυ της Τετάρτης στις 15 Μαΐου διεξάγεται ο πρώτος μεγάλος τελικός της χρονιάς. Τσέλσι-Μπενφίκα θα διεκδικήσουν το τρόπαιο του Europa League. Πρόκειται για τον τέταρτο τελικό του Europa League (μετονομάστηκε έτσι την σεζόν 2009-2010 από Κύπελλο Ουέφα).
Είναι ένας θεσμός που δεν μπορεί κάποιος να πει με σιγουριά ότι υπάρχουν 4-5 ομάδες που θα φτάσουν ψηλά όπως στο Champions League. Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός και είναι γενικότερα απρόβλεπτη διοργάνωση.
Από αυτή την ανάρτηση θα δούμε κάποια ιστορικά στοιχεία για την διοργάνωση . . . Πάμε λοιπόν . . .
Η διοργάνωση ξεκίνησε ως Κύπελλο Εκθέσεων το 1958 και έμεινε έτσι μέχρι και το 1971. Από το 1972 μετονομάστηκε σε Κύπελλο Ουέφα. Και από το 2010 ονομάζεται Europa League. Μέχρι και το 1997 υπήρχαν δύο τελικοί. Οι δύο φιναλίστ έπαιζαν η κάθε μία στην έδρα τους. Από το 1998 και μετά, υπάρχει απλά ένας ΤΕΛΙΚΟΣ.
Ας δούμε ορισμένα στατιστικά στοιχεία για τον θεσμό:
- Τον πρώτο τίτλο του πάλαι ποτέ Κυπέλλου Εκθέσων τον κατέκτησε η Μπαρτσελόνα το 1958. Σε διπλά παιχνίδια, τότε με την Μικτή Λονδίνου κέρδισε 6-0 στην έδρα της και έφερε 2-2 στην Βρετανία.
- Τον πρώτο τίτλο του Κυπέλλου Ουέφα τον κατέκτησε η Τότεναμ το 1972 στον Αγγλικό εμφύλιο με τους Γούλβς. Η Τότεναμ, σε διπλούς τελικούς κέρδισε 1-2 εκτός έδρας τους Γούλβς και εντός έδρας έφερε ισοπαλία με 1-1.
- Τον πρώτο τίτλο του Europa League τον κατέκτησε η Ατλέτικο Μαδρίτης το 2010. Κέρδισε στο Αμβούργο, την Φούλαμ με 1-2 στην παράταση.
- Πέντε ομάδες έχουν κατακτήσει τρεις φορές την διοργάνωση. Αυτές είναι οι εξής: Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους, Ίντερ, Βαλένθια, Λίβερπουλ.
- Οι Ισπανικές ομάδες, είναι αυτές που έχουν την πρωτιά στις κατακτήσεις αυτού του θεσμού. 13 φορές οι Ισπανικές ομάδες κατέκτησαν τον θεσμό, 10 φορές οι Ιταλικές και οι Αγγλικές, 6 οι Γερμανικές, 4 οι Ολλανδικές και 2 οι Ρωσικές.
- Από το 1958 μέχρι και το 1966 οι Ισπανοί μονοπώλησαν (σχεδόν) το ενδιαφέρον καθώς κατέκτησαν 6 φορές την διοργάνωση. Τρεις φορές η Μπαρτσελόνα, δύο η Βαλένθια και μία φορά η Ρεάλ Σαραγόσα.
- Από το 1967 και για μια πενταετία η διοργάνωση απέκτησε "Αγγλικό χρώμα"... Για έξι σερί χρόνια οι Αγγλικές ομάδες κέρδιζαν το τρόπαιο του θεσμού. Λίντς, Νιουκάσλ, Άρσεναλ, Λίντς, Τότεναμ, Λίβερπουλ από το 1968 ως και το 1973.
- Η δεκαετία του 1990 (από την σεζόν 1989-1990 μέχρι την σεζόν 1998-1999) οι Ιταλοί πραγματικά σάρωσαν την διοργάνωση. Κατέκτησαν 7 φορές την διοργάνωση σ' αυτή την περίοδο οι Ιταλικές ομάδες. Τρεις φορές πήρε το τρόπαιο η Ίντερ και από δύο φορές το κατέκτησε η Πάρμα και η Γιουβέντους.
- Την δεκαετία του 2000 οι ομάδες της Ανατολικής Ευρώπης κατέκτησαν τρεις φορές την διοργάνωση. Το 2005 η ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρώσικη), το 2008 η Ζενίτ (επίσης, Ρώσικη) και το 2009 η Ουκρανική Σαχτάρ.
- Τα τελευταία τρία τρόπαια του θεσμού τα κατέκτησαν ομάδες της Ιβηρικής χερσονήσου. Ατλέτικο Μαδρίτης (2010 και 2012) και Πόρτο (2011). Και φέτος, υπάρχει εκπρόσωπος από την Χερσόνησο..
- Πέντε φορές χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτι για να αναδειχτεί νικητής. Άλλες πέντε φορές χρειάστηκε η διαδικασία της παράτασης.
- Έχουν υπάρξει εννέα εμφύλιοι . . . Τέσσερις Ισπανικοί (1962 - 1966 - 2007 - 2012), τρεις Ιταλικοί ( 1990 - 1991 - 1995), ένας Πορτογαλικός (2011) και ένας Αγγλικός (1972)
Είναι ένας θεσμός που δεν μπορεί κάποιος να πει με σιγουριά ότι υπάρχουν 4-5 ομάδες που θα φτάσουν ψηλά όπως στο Champions League. Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός και είναι γενικότερα απρόβλεπτη διοργάνωση.
Από αυτή την ανάρτηση θα δούμε κάποια ιστορικά στοιχεία για την διοργάνωση . . . Πάμε λοιπόν . . .
Η διοργάνωση ξεκίνησε ως Κύπελλο Εκθέσεων το 1958 και έμεινε έτσι μέχρι και το 1971. Από το 1972 μετονομάστηκε σε Κύπελλο Ουέφα. Και από το 2010 ονομάζεται Europa League. Μέχρι και το 1997 υπήρχαν δύο τελικοί. Οι δύο φιναλίστ έπαιζαν η κάθε μία στην έδρα τους. Από το 1998 και μετά, υπάρχει απλά ένας ΤΕΛΙΚΟΣ.
Ας δούμε ορισμένα στατιστικά στοιχεία για τον θεσμό:
- Τον πρώτο τίτλο του πάλαι ποτέ Κυπέλλου Εκθέσων τον κατέκτησε η Μπαρτσελόνα το 1958. Σε διπλά παιχνίδια, τότε με την Μικτή Λονδίνου κέρδισε 6-0 στην έδρα της και έφερε 2-2 στην Βρετανία.
- Τον πρώτο τίτλο του Κυπέλλου Ουέφα τον κατέκτησε η Τότεναμ το 1972 στον Αγγλικό εμφύλιο με τους Γούλβς. Η Τότεναμ, σε διπλούς τελικούς κέρδισε 1-2 εκτός έδρας τους Γούλβς και εντός έδρας έφερε ισοπαλία με 1-1.
- Τον πρώτο τίτλο του Europa League τον κατέκτησε η Ατλέτικο Μαδρίτης το 2010. Κέρδισε στο Αμβούργο, την Φούλαμ με 1-2 στην παράταση.
- Πέντε ομάδες έχουν κατακτήσει τρεις φορές την διοργάνωση. Αυτές είναι οι εξής: Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους, Ίντερ, Βαλένθια, Λίβερπουλ.
- Οι Ισπανικές ομάδες, είναι αυτές που έχουν την πρωτιά στις κατακτήσεις αυτού του θεσμού. 13 φορές οι Ισπανικές ομάδες κατέκτησαν τον θεσμό, 10 φορές οι Ιταλικές και οι Αγγλικές, 6 οι Γερμανικές, 4 οι Ολλανδικές και 2 οι Ρωσικές.
- Από το 1958 μέχρι και το 1966 οι Ισπανοί μονοπώλησαν (σχεδόν) το ενδιαφέρον καθώς κατέκτησαν 6 φορές την διοργάνωση. Τρεις φορές η Μπαρτσελόνα, δύο η Βαλένθια και μία φορά η Ρεάλ Σαραγόσα.
- Από το 1967 και για μια πενταετία η διοργάνωση απέκτησε "Αγγλικό χρώμα"... Για έξι σερί χρόνια οι Αγγλικές ομάδες κέρδιζαν το τρόπαιο του θεσμού. Λίντς, Νιουκάσλ, Άρσεναλ, Λίντς, Τότεναμ, Λίβερπουλ από το 1968 ως και το 1973.
- Η δεκαετία του 1990 (από την σεζόν 1989-1990 μέχρι την σεζόν 1998-1999) οι Ιταλοί πραγματικά σάρωσαν την διοργάνωση. Κατέκτησαν 7 φορές την διοργάνωση σ' αυτή την περίοδο οι Ιταλικές ομάδες. Τρεις φορές πήρε το τρόπαιο η Ίντερ και από δύο φορές το κατέκτησε η Πάρμα και η Γιουβέντους.
- Την δεκαετία του 2000 οι ομάδες της Ανατολικής Ευρώπης κατέκτησαν τρεις φορές την διοργάνωση. Το 2005 η ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρώσικη), το 2008 η Ζενίτ (επίσης, Ρώσικη) και το 2009 η Ουκρανική Σαχτάρ.
- Τα τελευταία τρία τρόπαια του θεσμού τα κατέκτησαν ομάδες της Ιβηρικής χερσονήσου. Ατλέτικο Μαδρίτης (2010 και 2012) και Πόρτο (2011). Και φέτος, υπάρχει εκπρόσωπος από την Χερσόνησο..
- Πέντε φορές χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτι για να αναδειχτεί νικητής. Άλλες πέντε φορές χρειάστηκε η διαδικασία της παράτασης.
- Έχουν υπάρξει εννέα εμφύλιοι . . . Τέσσερις Ισπανικοί (1962 - 1966 - 2007 - 2012), τρεις Ιταλικοί ( 1990 - 1991 - 1995), ένας Πορτογαλικός (2011) και ένας Αγγλικός (1972)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου