Μπορεί η Ατλέτικο Μαδρίτης να "χτυπήσει" το δίδυμο ? ? ?

Μια από τις πλέον συνηθισμένες συζητήσεις ή ερωτήσεις αν θέλετε που γίνονται μεταξύ των φίλων του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και κυρίως του Ισπανικού, είναι αν η Ατλέτικο Μαδρίτης μπορεί να αντέξει μέχρι τέλους και να χωθεί σφήνα στο δίδυμο των Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης.

Και είναι απολύτως φυσικό να δημιουργείται αυτό το ερώτημα, καθώς η πορεία της ομάδας είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη μέχρι τώρα... Τόσο στην Primera όσο και στο Champions League...


Πρόσφατα ο Αρσέν Βενγκέρ σε δηλώσεις του τόνισε ότι η Ατλέτικο φέτος, μπορεί να κάνει αυτό που έκανε η Μπορούσσια Ντόρτμουντ πέρυσι...

Η Ατλέτικο μετράει οκτώ σερί νίκες στο Ισπανικό πρωτάθλημα και είναι στην πρώτη θέση μαζί με την Μπαρτσελόνα. Αυτή η πορεία των Μαδριλένων (στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος) είναι και η καλύτερη της ιστορίας τους. Από την περίοδο 1928-1929 μέχρι σήμερα δηλαδή... Την σαιζόν 1991-1992 έφτασαν τις επτά σερί νίκες στο ξεκίνημα, ενώ την σαιζόν 1964-1965 έφτασαν τις έξι σερί νίκες στο ξεκίνημα. Επομένως, η πορεία της ομάδας μέχρι τώρα (οκτώ σερί νίκες) είναι η καλύτερη στην ιστορία της...

Και η αλήθεια είναι ότι η Ατλέτικο δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από τις περισσότερες Ευρωπαϊκές υπερδυνάμεις του ποδοσφαίρου...

Το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου κατά την διάρκεια του αγώνα της με την Ρεάλ στο Μπερναμπέου, έκανα την εξής σκέψη:  Η Ατλέτικο είναι καλύτερη ομάδα από την Ρεάλ. Κυρίως, συνολικά (ομαδικά δηλαδή), αλλά ακόμα και όταν πήρα χαρτί και στυλό και σημείωνα τα ονόματα των παικτών και μετά τους σύγκρινα έναν - έναν κατέληξα στο συμπέρασμα ότι και ατομικά, σε πολλές περιπτώσεις είναι καλύτερη.

Ούτε καν η μεγάλη Μπαρτσελόνα μπόρεσε να την βάλει κάτω σε δύο αγώνες (για το super cup) τον Αύγουστο. 1-1 και 0-0.

Στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στο Champions League μετράει δύο σερί νίκες στον όμιλο. Εντός με Ζενίτ και εκτός με Πόρτο που ήταν το αποκορύφωμα της ομάδας μέχρι τώρα. Το να γυρίσεις παιχνίδι στο Dragao και να φύγεις με το διπλό είναι τεράστια υπόθεση.


Το κύριο αίτιο της εκπληκτικής πορείας της Ατλέτικο μέχρι τώρα, έχει όνομα, σάρκα και οστά... Λέγεται Ντιέγο Σιμεόνε και είναι ο προπονητής της ομάδας. Ο Αργεντινός ανέλαβε την ομάδα μετά τα μέσα της σαιζόν 2011-2012 και από την αρχή κατάφερε να την "δέσει" όσο κανένας άλλος.

Μετέδωσε τους παίκτες του το τεράστιο πάθος που είχε ο ίδιος όταν αγωνιζόταν και κατάφερε να μετατρέψει την ομάδα σε ένα "φονικό σύνολο" εντός των γραμμών των αγωνιστικών χώρων.

Λίγους μήνες αργότερα η Ατλέτικο στέφθηκε Κυπελλούχος Ευρώπης. Η περυσινή χρονιά ήταν πάρα πολύ καλή, καθώς μέχρι τα τέλη του πρώτου γύρου η Μπαρτσελόνα ένιωθε την "ανάσα" της Ατλέτικο πίσω της. Και η Ρεάλ "έφτυσε αίμα" για την περάσει στην βαθμολογία. Πέρυσι στέφθηκε και Κυπελλούχος Ισπανίας μέσα στο Μπερναμπέου κιόλας με την Ρεάλ. Και φέτος φαίνεται να είναι πιο έτοιμη από ποτέ..

Η ομάδα έχει πάρα πολύ λίγες αλλαγές στο ρόστερ της τις τελευταίες σαιζόν και παρόλο που πουλάει επιθετικούς παίκτες τους αναπληρώνει άμεσα. Κυρίως στηρίζεται σε ένα συγκεκριμένο ρόστερ κάνει μικρές προσθήκες και καλύπτει τα μεγάλα κενά όπου πρέπει, πολλές φορές εκ των έσω... Για παράδειγμα ο αντικαταστάτης του Φαλκάο δεν είναι ο Βίγια (άσχετα αν γι αυτό αποκτήθηκε) αλλά ο Ντιέγο Κόστα.

Το συμπέρασμα είναι ότι ο χρόνος που δόθηκε στο ρόστερ και στον προπονητή οδήγησαν στην επιτυχία σε βάθος χρόνου. Και με το ενδεχόμενο (και έντονο μάλιστα) να οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες.


Όσων αφορά το ερώτημα αν μπορεί να μπει ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και την Ρεάλ, προσωπικά θα το αντιστρέψω. Μπορούν η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ να ξεφύγουν από την Ατλέτικο ; ; ;

Βλέπω μια Ρεάλ να φτιάχνεται... Με το ζόρι να κερδίσει την Βαγιαδολίδ, με πέναλτι "εφεύρεση" να κερδίσει την Έλτσε, με το ζόρι να κερδίσει την Μπέτις, μουρμούρες για τον Μπέϊλ, για τον Κασίγιας... Δεν έχει καλό κλίμα.. Ακόμα και η Μπαρτσελόνα... Σίγουρα συνεχίζει να είναι άπαιχτη στην Ισπανία , όμως δεν γίνεται να έχει την φρεσκάδα που είχε πριν μερικά χρόνια...

Η Ατλέτικο φαίνεται πιο έτοιμη, πιο δουλεμένη, πιο ώριμη και πιο παθιασμένη από ποτέ... Εφόσον διατηρηθεί ψηλά (με τις όποιες απώλειες βαθμών βέβαια δικές της και των ανταγωνιστών της) τις επόμενες πέντε αγωνιστικές (τρία ματς εκτός με Εσπανιόλ, Γρανάδα, Βιγιαρεάλ και δύο ενός με Μπέτις και Μπιλμπάο) τότε θα έχει στα τελευταία τέσσερα ματς πριν την διακοπή των εορτών, τρία ματς εντός και ένα μόλις εκτός (με την Έλτσε)...

Και επίσης, μετά την διακοπή θα έχει σε πέντε ματς, πάλι τα τρία εντός (μάλιστα στο ένα από τα τρία εντός θα υποδεχτεί και την Μπαρτσελόνα) και μόλις δύο εκτός (στο Βαγιέκας με την γειτόνισσα Ράγιο που έχει άριστες σχέσεις και στην Μάλαγα). Άρα, μετά την 13η αγωνιστική που θα παίξει με την Βιγιαρεάλ (εκτός) και στα επόμενα εννέα ματς (από τέλη Νοεμβρίου μέχρι αρχές Φεβρουαρίου) θα έχει τα έξι εντός και μόλις τα τρία εκτός (Ράγιο που είναι δίπλα, Έλτσε που δεν είναι φόβητρο και Μάλαγα)..

Αυτό σημαίνει πως η έδρα της Ατλέτικο (το ιστορικό Βιθέντε Καλντερόν) θα παίξει τον ρόλο της για τη πορεία της ομάδας προς τον τίτλο (τολμώ να πω)... Αρκεί να έχει όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες στις επόμενες πέντε αγωνιστικές (με τα τρία εκτός με Εσπανιόλ, Γρανάδα και Βιγιαρεάλ).

Έχω την αίσθηση ότι θα τα πάει πολύ καλά μέχρι τότε και θα είναι ψηλά. Οι αμφιβολίες μου είναι με τα συνεχόμενα ματς σε Ισπανία και Ευρώπη. Αν θα αντέξει.

Για παράδειγμα μετά το διπλό στην Πόρτο, έπαιξε εντός με την Θέλτα. Ήταν άριστη στο πρώτο μέρος και έκανε το 1-0. Έκανε το 2-0 στις αρχές του δεύτερου μέρους και κάπου στο 65 η Θέλτα μείωσε. Τα τελευταία 20-25 λεπτά ήταν πολύ δύσκολα για τους Μαδριλένους. Οι παίκτες της Θέλτα τους στρίμωξαν αρκετές φορές και μάλιστα έχασαν καλή ευκαιρία στις καθυστερήσεις...

Γι αυτό και έχω αμφιβολίες για τα συνεχόμενα ματς... Γιατί τα συνεχόμενα ματς κουράζουν και φθείρουν...Πάντως η Ατλέτικο δείχνει να έχει τα φόντα και τις περγαμηνές για να κάνει μια μεγάλη πορεία φέτος . . .