Καλησπέρα σε όλους. Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας στους κορυφαίους 100 ποδοσφαιριστές που έχουν υπάρξει και σήμερα σας παρουσιάζουμε την δεκάδα 21-30, που περιέχει παίκτες με τεράστια κατορθώματα στην καριέρα τους.
Μαζί με τους Ρονάλντο και Γκερντ μίλερ συνθέτουν κατά τη γνώμη μου την ιερή τριάδα των καθαρών σέντερ φορ. Ο φαν Μπάστεν αν δεν είχε τόσους τραυματισμούς θα είχε φτάσει πολύ ψηλότερα στην καριέρα του, καθώς ήταν επιθετικός που μπορούσε να σκοράρει με όλους τους πιθανούς τρόπους, και έβαλε μερικά από τα καλύτερα γκολ στην ιστορία. Έπαιξε σε 2 ομάδες στην καριέρα του, με πολύ μεγάλη επιτυχία: στον Άγιαξ (6 σεζόν, 172 συμμ., 152 γκολ -7ος ever-, 7 τίτλοι) και στη Μίλαν (8 σεζόν αλλά τις 2 τελευταίες δεν έπαιξε καθόλου λόγω τραυματισμού, 201 συμμ., 124 γκολ -7ος ever-, 14 τίτλοι, 2 συνεχόμενα Πρωταθλητριών, καταλυτική συμβολή στην κορυφαία ομάδα όλων των εποχών, τη Μίλαν του Σάκι). Με την εθνική Ολλανδίας είχε 58 συμμετοχές και 24 γκολ, με highlight φυσικά την κατάκτηση του Euro 1988 (MVP και πρώτος σκόρερ (5 γκολ) του τουρνουά, σκόρερ στον τελικό). Κατέκτησε 3 Χρυσές Μπάλες! Βίντεο ΕΔΩ.
Ο κορυφαίος λίμπερο σε διάρκεια και φυσιογνωμία των δεκαετιών του '70 και του '80. Απίστευτος ηγέτης, απροσπέλαστος, καθαρότατος, ανίκητος στον αέρα και πολύ καλή τεχνική. Αφού έπαιξε 2 χρόνια στην Αταλάντα, μετακόμισε στη Γιουβέντους όπου συνδέθηκε με το όνομά της όσο λίγοι. Αγωνίστηκε στη Γιούβε 14 χρόνια, κατέγραψε 552 συμμετοχές (2ος όλων των εποχών πίσω μόνο από τον Ντελ Πιέρο) και 32 γκολ (πολύ καλός αριθμός για λίμπερο) και κατέκτησε 14 τίτλους (1 Πρωταθλητριών το 1985). Και στην εθνική είχε εξαιρετική παρουσία, με κορυφαία στιγμή την κατάκτηση του Μουντιάλ 1982 (βασικός και αναντικατάστατος σε όλα τα ματς, ηγέτης μιας εκ των καλύτερων αμυνών που έχουν υπάρξει). Συνολικά με τους Ατζούρι είχε 78 συμμετοχές και 2 γκολ. Βίντεο ΕΔΩ.
Είχαμε κάνει παλαιότερα αφιέρωμα στον Ραούλ (ΕΔΩ). Καταπληκτικός παίκτης, μεγάλη ψυχή και η σπουδαιότερη σημαία της Ρεάλ Μαδρίτης, δεύτερος επιθετικός και σέντερ φορ που πάντα ήταν στο σωστό σημείο, συνεργαζόταν με τους συμπαίκτες του άριστα και είχε εξαιρετικό αριστερό. Παραμένει ο απόλυτος ρέκορντμαν της Ρεάλ σε συμμετοχές και γκολ (741-323), ενώ με τους μερένχες σε 16 χρόνια συνεχούς παρουσίας (πάντα βασικότατος) κατέκτησε κυριολεκτικά τα πάντα (16 τίτλοι, 3 Τσάμπιονς Λιγκ -σκόραρε στους 2 τελικούς). Μέχρι πρόπερσι ήταν ο απόλυτος ρέκορντμαν και του Τσάμπιονς Λιγκ, όμως πλέον είναι 3ος και σε συμμετοχές (142, τον ξεπέρασαν οι συμπατριώτες του Τσάβι και Κασίγιας), αλλά και σε γκολ (71, τον ξεπέρασαν φέτος Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο). Λατρεύεται ακόμα όσο κανένας άλλος στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Κατόπιν, έπαιξε στη Σάλκε για 2 χρόνια (98 συμμ., 40 γκολ, 1 κύπελλο, 1 σούπερ καπ Γερμανίας), στην Αλ Σαντ του Κατάρ (2 χρόνια, 61 συμμ., 16 γκολ, 1 πρωτάθλημα, 1 κύπελλο) και πλέον αγωνίζεται στην Αμερικάνικη Κόσμος της Νέας Υόρκης (9 συμμ και 4 γκολ μέχρι στιγμής). Με την εθνική Ισπανίας έχει 102 συμμετοχές (8ος ever) και 44 γκολ (2ος ever), και ήταν ο ηγέτης της πριν τη Χρυσή Εποχή της ομάδας. Βίντεο ΕΔΩ.
Ο κορυφαίος Άγγλος κεντρικός αμυντικός όλων των εποχών και ένας από τους κορυφαίους γενικώς. Δίδαξε τη θέση όσο λίγοι, με καταπληκτικά τάκλιν, μονομαχίες και διάβασμα του παιχνιδιού. Αγωνίστηκε για 16 χρόνια στη Γουέστ Χαμ, όπου είχε 646 συμμετοχές (4ος όλων των εποχών της ομάδας) και 27 γκολ, κατακτώντας μάλιστα 1 κύπελλο Αγγλίας και 1 κύπελλο Κυπελλούχων. Κατόπιν έπαιξε 3 χρόνια στη Μίλαν και στη δύση της καριέρας του στις Αμερικάνικες Σαν Αντόνιο Θάντερ και Σιάτλ Σάουντερς, και στη δανέζικη Χέρνινγκ Φρέμαντ (νυν Μίντιλαντ). Τα καλύτερα κατορθώματά του όμως τα έκανε με την εθνική Αγγλίας: 11 χρόνια βασικότατο μέλος της, 108 συμμετοχές (4ος όλων των εποχών), 2 γκολ, και ίσως ο κορυφαίος παίκτης της στην κατάκτηση του ιστορικού Μουντιάλ του 1966, παραδίδοντας μαθήματα ειδικά στο ματς κόντρα στην Βραζιλία, όπου έσβησε τον Πελέ! Βίντεο ΕΔΩ.
Καταπληκτικό αμυντικό χαφ, έπαιζε και 8άρι αλλά και στόπερ. Απίστευτη οξυδέρκεια και αντίληψη του παιχνιδιού, τρομερή τεχνική κατάρτιση για τη θέση του και πάντα στη σωστή θέση, αφού ήταν άριστος τακτικά (γι' αυτό και μετέπειτα έγινε και πολύ καλός προπονητής). Έπαιξε στον Άγιαξ 2 φορές (στην αρχή και στο τέλος της καριέρας του, σύνολο 9 χρόνια, 328 συμμ., 72 γκολ, 12 τίτλοι -1 Τσάμπιονς Λιγκ-). Τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του βέβαια ήταν η 5ετία στη Μίλαν, όπου μαζί με Φαν Μπάστεν και Γκούλιτ συνέθεσαν τη μαγική 3άδα των Ολλανδών που ήταν η ραχοκοκκαλιά της κορυφαίας ομάδας που είδε ο πλανήτης. Με τη Μίλαν (201 συμμ., 26 γκολ) κατέκτησε 10 τίτλους (2 Πρωταθλητριών, σκόραρε το μοναδικό γκολ του τελικού του 1990) και ήταν ο ηγέτης του κέντρου της στη χρυσή εποχή της. Έπαιξε επίσης και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα ενδιάμεσα στις Σπόρτινγκ και Σαραγόσα. Με την εθνική Ολλανδίας είχε 73 συμμετοχές και 10 γκολ, έχοντας και αυτός καταλυτική συμβολή στο Euro 1988. Bίντεο ΕΔΩ.
Ο καλύτερος κατά τη γνώμη μου Ιταλός ποδοσφαιριστής από τη μέση και μπροστά. Απίστευτη τεχνική κατάρτιση, ερωτική επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα, εξαιρετικός και στη δημιουργία, γενικά ήταν η έννοια του δεύτερου επιθετικού. Αν δεν είχε τόσους σοβαρούς τραυματισμούς στην καριέρα του θα είχε φτάσει ακόμα πιο ψηλά. Αγωνίστηκε στις κορυφαίες ιταλικές ομάδες! Συγκεκριμένα, κατά σειρά έπαιξε σε: Βιτσέντζα, Φιορεντίνα, Γιουβέντους, Μίλαν, Μπολόνια, Ίντερ, Μπρέσια. Σε όλες τις ομάδες του όποτε δεν ήταν τραυματίας ήταν βασικός και αναντικατάστατος, και ο ηγέτης τους. Συνολικά στη συλλογική του καριέρα είχε 643 συμμετοχές και 291 γκολ! Με την εθνική Ιταλίας έκανε τρομερά πράγματα (56 συμμ., 27 γκολ -4ος σκόρερ όλων των εποχών-, και αν δεν είχε τραυματισμούς ποιος ξέρει που θα 'χε φτάσει), ειδικά στο Μουντιάλ του 1994: Κουβάλησε σχεδόν μόνος του μία μέτρια εθνική Ιταλίας ως τον τελικό του τουρνουά, όπου κόντρα στη Βραζιλία στον τελικό στη διαδικασία τον πέναλτι δυστυχώς αστόχησε και έχασε το τρόπαιο η χώρα του (βέβαια το δικό του πέναλτι δεν έκρινε την όλη διαδικασία). Σε καμία περίπτωση αυτό δεν αμαυρώνει τα όσα πέτυχε στην καριέρα του, με τη χώρα του, και ειδικά σε εκείνο το Μουντιάλ (σκόραρε 1 και 2 γκολ σε όλα τα ματς των νοκ άουτ, σύνολο 5 γκολ!). Χρυσή Μπάλα το 1993. Βίντεο ΕΔΩ.
Ο 3ος της παρέας των Ολλανδών που έκαναν παπάδες σε Μίλαν και εθνική, τον έβαλα πιο πάνω διότι ήταν απίστευτος παίκτης. Είναι ένας από τους πιο ολοκληρωμένους ποδοσφαιριστές ever, αφού μπορούσε να παίξει στις περισσότερες θέσεις του γηπέδου με την ίδια επιτυχία. Φυσική θέση του βέβαια ήταν αριστερό εξτρέμ-δεύτερος επιθετικός. Ταχύτατος, διεισδυτικός, με τρομερά και τα 2 πόδια, εξαιρετικός τακτικά και πολύ καλός χειριστής της μπάλας. Έπαιξε διαδοχικά σε Χάρλεμ, Φέγενορντ, Αϊντχόφεν, Μίλαν, Σαμπντόρια, Μίλαν ξανά, Σαμπντόρια ξανά, Τσέλσι (παίκτης-προπονητής για 2 χρόνια). Ήταν βασικότατος και κατέκτησε τίτλους όπου και αν έπαιξε, που για να αναφέρουμε όλα τα στατιστικά και τις διακρίσεις του θα θέλουμε μπόλικες γραμμές ακόμα. Έτσι, θα περιοριστούμε στην ομάδα όπου έκανε θαύματα, στη Μίλαν, όπου έπαιξε και αυτός πρωταγωνιστικό ρόλο στην καταπληκτική αυτή ομάδα, τέλη '80 και αρχές '90, κατακτώντας 12 τίτλους, μεταξύ των οποίων 2 συνεχόμενα Πρωταθλητριών (σκόραρε δις στον τελικό του 1989, όπως και ο Φαν Μπάστεν). Ήταν επίσης ηγετικό μέλος της εθνικής Ολλανδίας στο Euro 1988, σκοράροντας μάλιστα στον τελικό. Συνολικά με τους Οράνιε είχε 66 συμμετοχές και 17 γκολ. Κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα το 1987. Βίντεο ΕΔΩ.
Ο κορυφαίος δεξιός μπακ όλων των εποχών απλά. Ασταμάτητο τρέξιμο στην πλευρά, σέντρες-ξυράφι, καταπληκτικός αμυντικά και σταθερότητα και διάρκεια στην απόδοσή του όσο λίγοι. Αγωνίστηκε με επιτυχία στις Σάο Πάουλο (5 χρόνια, 95-6, 11 τίτλοι -2 Κόπα Λιμπερταδόρες-), Σαραγόσα (6 μήνες, 17 συμμ., 1 κύπελλο Κυπελλούχων), Παλμέιρας (2 χρόνια, 35 συμμ., 1 Παουλίστα), Ρόμα (το πικ της καριέρας του, 6 χρόνια, 217-8, 1 πρωτάθλημα, 1 σούπερ καπ Ιταλίας), Μίλαν (μέχρι το τέλος βασικός και ηγέτης, 5 χρόνια, 161-4, 6 τίτλοι -1 τσουλου-). Πέρα από την εκπληκτική του συλλογική πορεία, ήταν απίστευτος και με την εθνική Βραζιλίας: ρέκορντμαν συμμετοχών (142, 5 γκολ), 16 χρόνια μέλος της ομάδας, 2 κατακτήσεις και 1 χαμένος τελικός Μουντιάλ (1994, 2002 - 1998, έπαιξε και στους 3, αρχηγός το 2002), 2 κατακτήσεις και 1 χαμένος τελικός Κόπα Αμέρικα (1997, 1999 - 1991, βασικός στος 2 νικητήριους τελικούς), 1 κατάκτηση κυπέλλου Συνομοσπονδιών (1997, βασικός). Γενικά το τι πέτυχε αυτός ο παίκτης στην καριέρα του είναι πραγματικά ασύλληπτο! Βίντεο ΕΔΩ.
Ο πρώτος πολύ μεγάλος Βρετανός ποδοσφαιριστής, που κυριάρχησε επί 4 διαφορετικές δεκαετίες ('30,'40,'50,'60), παίζοντας μπάλα μέχρι τα 50 του! Ο παίκτης μιλούσε στη μπάλα, είχε απίστευτο έλεγχο και τρίπλα και σκόραρε συχνά. Έπαιξε σε 2 ομάδες σε όλη την καριέρα του, τη Στόουκ (2 θητείες, σύνολο 19 χρόνια, 355-62) και τη Μπλάκπουλ (15 χρόνια, 428-18, 1 κύπελλο). Έπαιξε και στην εθνική Αγγλίας, έχοντας 54 συμμετοχές και 11 γκολ. Είναι ο κάτοχος της πρώτης Χρυσής Μπάλας, του 1956! Βίντεο ΕΔΩ.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια γι' αυτόν τον άνθρωπο.. Η ζωντανή ιστορία της Μίλαν, ο αρχηγός των αρχηγών στην ιστορία του ποδοσφαίρου, ο ορισμός του παίκτη-σημαία. Πέρα από τα ηγετικά χαρακτηριστικά του που όμοια δεν έχουν υπάρξει, ήταν απίστευτος αμυντικός, που έπαιξε στο πρώτο μισό της καριέρας του αριστερό μπακ και έπειτα γύρισε στα στόπερ, όντας παντού καταπληκτικός. Απίστευτο διάβασμα παιχνιδιού, τάκλιν που δεν έχουν ξαναυπάρξει, φοβερός στον αέρα, γρήγορος και πολύ καλή τεχνική! Για το τι πέτυχε τώρα, τι να πούμε. Δεν αρκούν λίγες γραμμές. Τα κατορθώματά του... σοκάρουν: 24 χρόνια παίκτης της Μίλαν (και άλλα 7 στις ακαδημίες, σύνολο 31, μια ζωή δηλαδή!), 902 συμμετοχές (πρώτος φυσικά στη Μίλαν, πρώτος όλων των εποχών και στη Serie A με 647) και 33 γκολ, και σύνολο (κρατηθείτε) 26 τίτλοι, εκ των οποίων 5 Τσάμπιονς Λιγκ (και άλλες 3 φορές φιναλίστ, ο μόνος μαζί με τον Χέντο που έχει παίξει σε 8 τελικούς!)!!! Φυσικά σε όλη την καριέρα του και σε όλα τα μεγάλα ματς ήταν βασικότατος και αναντικατάστατος! Και στην εθνική Ιταλίας ήταν βασικότατος επί 15 χρόνια, έχοντας 126 συμμετοχές (3ος όλων των εποχών) και 7 γκολ, δυστυχώς χωρίς να κατακτήσει κάποιον μεγάλο τίτλο (1 χαμένος τελικός και 1 τρίτη θέση σε Μουντιάλ, 1 χαμένος τελικός και 1 φορά ημιτελικά σε Euro), έχοντας φυσικά πολλά χρόνια στην αρχηγία. Φυσικά οι ατομικοί του τίτλοι ήταν άπειροι, χωρίς δυστυχώς να πάρει μία Χρυσή Μπάλα που τόσο άξιζε. Μόνο σεβασμός για αυτόν τον παίκτη! Βίντεο ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου