Αφιέρωμα στην Μπαρτσελόνα

Καλησπέρα σε όλους και καλό μήνα να έχουμε. Για σήμερα σας έχουμε ένα εκτενέστατο αφιέρωμα στην ομάδα που φέτος έκανε το τρεμπλ και τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί στην Ευρώπη, τη Μπαρτσελόνα.








Ίδρυση

H Μπαρτσελόνα ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1899 με πρωτοβουλία του ελβετού επιχειρηματία Χανς Γκάμπερ, ο οποίος λίγα χρόνια νωρίτερα είχε ιδρύσει και την ελβετική Βασιλεία (εξ ου και τα μπλαουγκράνα χρώματα που έχει η Μπαρτσελόνα από... γεννησιμιού), ο οποίος έβαλε αγγελία σε εφημερίδες αναζητώντας ποδοσφαιριστές λίγες ημέρες πριν και έτσι μαζεύτηκαν οι ενδιαφερόμενοι στο γυμνάσιο Σόλε και ίδρυσαν την ομάδα που πήρε το όνομα της πόλης.



Σήμα

Στο πάνω αριστερά τμήμα του εμβλήματος της Μπάρτσα παρουσιάζεται ο σταυρός-σύμβολο του Αγίου Γεωργίου, ενώ πάνω δεξιά τα χρώματα της Καταλονίας. Ενδιάμεσα είναι τα αρχικά του συλλόγου F.C.B. (Futbol Club Barcelona) και κάτω τα χρώματα της ομάδας και μία μπάλα.






Η ιστορία των σημάτων της Μπαρτσελόνα:

Γήπεδο

Το ιστορικό Καμπ Νου είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε χωρητικότητα ποδοσφαιρικό γήπεδο-στάδιο του πλανήτη, έχοντας χωρητικότητα 99.354! Άνοιξε για πρώτη φορα στις 24 Σεπτεμβρίου του 1957 και έχει ανακαινιστεί 2 φορές (1995,2008). Φιλοξένησε 5 ματς του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982 που διεξήχθη στην Ισπανία (μεταξύ των οποίων ο ημιτελικός Πολωνία-Ιταλία 0-2), ενώ σε αυτό έχουν διεξαχθεί 2 τελικοί Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ: του 1989 (Μίλαν-Στεάουα 4-0) και του 1999 (Μπάγερν-Μαν Γιουν 1-2, ιστορικός τελικός!).


Οπαδοί

Οι φίλαθλοι-οπαδοί της Μπαρτσελόνα, όσον αφορά τα εγχώρια δεδομένα, είναι πολύ δεμένοι και περήφανοι για την καταλανική τους προέλευση γι' αυτό και η Μπαρτσελόνα έχει συνδεθεί άμεσα με την πολυπόθητη ανεξαρτησία της περιοχής αυτής της Ισπανίας. Πέρα από αυτό, η Μπαρτσελόνα με την απίστευτη εξέλιξή της την τελευταία δεκαετία έχει πολυάριθμους φίλους σε όλο τον πλανήτη. Οι οπαδοί έχουν σημαντικό ρόλο στα δρώμενα της ομάδας αφού πολλές φορές καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον της μέσω της λέσχης φίλων που έχει δημιουργηθεί.



Αντίπαλο δέος

Ε, εντάξει τι άλλο περιμένατε; Το El Clasico, το ντέρμπι μεταξύ Μπαρτσελόνα και Ρεάλ είναι το πιο διάσημο σε όλο τον πλανήτη. Κάθε χρόνο τα μεταξύ τους παιχνίδια συγκεντρώνουν μεγαλύτερη τηλεθέαση από οποιοδήποτε άλλο και η κόντρα τους κρατάει από τα χρόνια του Φράνκο μέχρι σήμερα, όντας οι 2 παραδοσιακές μεγάλες δυνάμες-κολοσσοί του ισπανικού ποδοσφαίρου, και, τα τελευταία χρόνια, και του ευρωπαϊκού. Σε 229 μεταξύ τους παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις, η Μπαρτσελόνα μετράει 89 νίκες, 92 ήττες, ενώ 48 παιχνίδια έχουν λήξει ισόπαλα, με τους Καταλανούς να έχουν πετύχει 374 γκολ και να έχουν δεχτεί συνολικά 389.



Ιστορία και επιτυχίες (περιληπτικά)

Τα πρώτα χρόνια (1899-1925)

Όπως είπαμε, η Μπαρτσελόνα ιδρύθηκε το 1899. Γρήγορα ξεπέρασε τα σύνορα της Καταλονίας και έγινε μία από τις μεγάλες δυνάμεις του ισπανικού ποδοσφαίρου. Η ισπανική ενιαία λίγκα ιδρύθηκε το 1928 και έτσι μέχρι τότε οι διοργανώσεις ήταν μόνο το κύπελλο (το γνωστό Copa del Rey) Ισπανίας και διάφοροι θεσμοί στην Καταλονία. Μέχρι το 1925 η Μπαρτσελόνα είχε κατακτήσει 6 κύπελλα και αμέτρητους τοπικούς τίτλους.






Προβλήματα λόγω εθνικισμού (1925-1935)

Το 1925 σε μία έκρηξη καταλανικού εθνικισμού οι οπαδοί της γιουχάρουν τον εθνικό ύμνο της Ισπανίας, και έτσι της επιβλήθη βαριά τιμωρία αποκλεισμού για 6 μήνες από κάθε διοργάνωση, αποβολή του Γκαμπέρ από την προεδρία της και έτσι η ομάδα αντιμετωπίζει μεγάλα οικονομικά προβλήματα και από τη μείωση των μελών της. Έτσι, τη δεκαετία 1925-1935, δηλαδή στα πρώτα χρόνια που υφίσταται το ισπανικό πρωτάθλημα, η Μπαρτσελόνα το μόνο που καταφέρνει είναι μία κατάκτησή του στην πρώτη σεζόν (1929) και απο 'κει και πέρα κάποια πρωταθλήματα Καταλονίας.




Ο εμφύλιος και ο Φράνκο (1935-1960)

Το 1936 ξεκινάει ο εμφύλιος και η Μπαρτσελόνα τάσσεται υπέρ των δημοκρατικών. Ο πρόεδρός της εκτελείται με εντολή του δικτάτορα Φράνκο, ενώ οι φαλαγγίτες του συχνά βομβάρδιζαν τα γραφεία της. Με την επικράτηση του Φράνκο το 1939 αρχίζει η μαύρη περίοδος της Μπαρτσελόνα για μία 20ετία και βάλε, αφού έχει απίστευτους περιορισμούς, ενώ ο Φράνκο πριμοδοτούσε την μεγάλη αντίπαλο, Ρεάλ Μαδρίτης, που ήταν το σύμβολο της ενωμένης Ισπανίας. Έτσι, μέχρι το 1960 ήταν σε κακή θέση, ωστόσο κατάφερε να παραμείνει όρθια και να έχει αρκετές διακρίσεις, όπως αρκετά πρωταθλήματα και κύπελλα, αλλά και 2 κύπελλα Εκθέσεων (Fairs Cup).



Η χρυσή μετριότητα (1960-1978)

Η πολιτική κατάσταση σιγά σιγά γνωρίζει ύφεση και έτσι η Μπαρτσελόνα σιγά σιγά αρχίζει να ορθοποδεί. Όπως και πριν, έτσι συνεχίζει στις δεκαετίες του '60 και του '70 να φέρνει πολλούς καλούς παίκτες που της προσφέρουν κάποιες διακρίσεις. Παίζει στον τελικό του Πρωταθλητριών του 1961, γνωρίζει αρκετές καλές θέσεις σε Πρωταθλητριών, Κυπελλούχων και UEFA, ενώ το 1966 κατακτάει και πάλι το Εκθέσεων. Ωστόσο, στο πρωτάθλημα πέρα από την κατάκτηση του 1974, ήταν συνεχώς μεταξύ των θέσεων 2-5, για διαφόρους λόγους, όπως κακή οργάνωση σε αρκετές σεζόν, ενώ κατακτάει και κάποια κύπελλα Ισπανίας για το παλμαρέ της.



Η αρχή της περιόδου Νούνιεζ (1978-1988)

Το 1978 αλλάζουν όλα, αφού στην προεδρία της ανέρχεται ο γνωστός τότε Ζοζέπ Νούνιεζ, που υποσχέθηκε να κάνει τους Μπλαουγκράνα παγκόσμια δύναμη και οικονομικά αυτάρκη. Έφερε πολλές ακριβοπληρωμένες και επιτυχημένες μεταγραφές, ήταν στην προεδρία επί 22 χρόνια και πρόσφερε πάρα πολλά. Η αρχή έγινε τη δεκαετία 1978-1988, όταν η Μπαρτσελόνα με εξαιρετικές μονάδες και πολύ καλό ποδόσφαιρο κατά περιόδους, παρότι κατακτάει μόλις 1 πρωτάθλημα αυτήν την περίοδο, το 1985, και ορισμένα κύπελλα, προχωράει πολύ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με highlights τα Κυπελλούχων του 1979 και του 1982, όπως και τον τελικό στο Πρωταθλητριών το 1986, και έτσι αρχίζει να αναγνωρίζεται στις πολύ καλές ομάδες της Γηραιάς Ηπείρου. Τα καλύτερα όμως δεν είχαν έρθει.



Η Dream Team (1988-2000)

Η περίοδος που η Μπαρτσελόνα εισέρχεται στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ελίτ είναι από τα τέλη της δεκαετίας του '80 μέχρι τα μέσα αυτής του '90. Το 1988 αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της το ιερό τέρας του παγκοσμίου ποδοσφάιρου και πρώην παίκτης της ομάδας, Γιόχαν Κρόιφ, ενώ για αρκετά χρόνια γίνονται ακριβοπληρωμένες μεταγραφές σε παγκόσμιας κλάσης παίκτες, όπως Ρομάριο, Στόιτσκοφ, Λάουντρουπ, Κούμαν, κ.ά. Σε συνδυασμό με τους γηγενείς μυημένους στο μεγαλείο της Μπάρτσα, διαμορφώνουν την επονομαζόμενη Dream Team προκαλώντας φόβο και τρόμο σε κάθε αντίπαλο! Μέχρι το 1996, που ήταν ο Κρόιφ προπονητής, η Μπαρτσελόνα κατέκτησε 4 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο, 3 σούπερ καπ Ισπανίας, 1 σούπερ καπ Ευρώπης, 1 κυπελλούχων, και φυσικά, κορυφαίο όλων, το πρώτο της κύπελλο Πρωταθλητριών το 1992 νικώντας στον τελικό τη Σαμπντόρια! Έπαιξε και σε άλλον έναν τελικό στο Τσάμπιονς Λιγκ το 1994. Από το 1996 μέχρι το 2000, που αποχώρησε ο Νούνιεζ, κατέκτησε άλλα 2 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα, 1 κυπελλούχων, 1 σούπερ καπ Ευρώπης και 1 σούπερ καπ Ισπανίας.



Μία κακή παρένθεση (2000-2003)

Η τριετία 2000-2003 ήταν μία κακή παρένθεση στη σύγχρονη ιστορία της Μπαρτσελόνα, με τον Γκασπάρτ στην προεδρία της, αφού πέρα από μία πρόκριση στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ δεν κατάφερε τίποτα άλλο ουσιαστικό. Ωστόσο, μπήκαν οι πρώτες πολύ γερές βάσεις στο οικοδόμημα της Μασία, της περίφημης ακαδημίας της Μπάρτσα, με πρωτεργάτη, ποιον άλλον, τον Γιόχαν Κρόιφ. Από τους διακριθέντες αυτήν την περίοδο ο Βραζιλιάνος Ριβάλντο.






Εποχή Λαπόρτα και Ροναλντίνιο (2003-2008)

Το 2003 αναλαμβάνει την προεδρία της Μπάρτσα ο Ζοάν Λαπόρτα και αρχίζει η κορυφαία περίοδος του συλλόγου. Η Μπαρτσελόνα, με ηγέτη τον Βραζιλιάνο μάγο Ροναλντίνιο, με πολύπειρους παίκτες όπως ο Φαν Μπρόνκχορστ, ο Εντμίλσον, ο Ντέκο, ο Ετό και ο Ζιουλί, αλλά και εξαιρετικές μονάδες από την ακαδημία, όπως Τσάβι, Ινιέστα, Πουγιόλ, Βαλντές και αργότερα Μέσι (που τότε ξεκίνησαν να γίνονται παγκόσμιας κλάσης παίκτες), και με τον σπουδαίο πρώην Ολλανδό ποδοσφαιριστή Φρανκ Ράικαρντ στον πάγκο της, ξεκίνησε να επανέρχεται στην ποδοσφαιρική ελίτ, παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο, κατακτητικό και έτσι παίρνει 2 πρωταθλήματα, 2 σούπερ καπ Ισπανίας, και το 2ο Τσάμπιονς Λιγκ της, νικώντας στον τελικό του 2006 την Άρσεναλ!




Πεπ Γκουαρδιόλα, Τίκι-τάκα και χρυσή εποχή (2008-2012)

Το 2008 η ομάδα κλήθηκε να αλλάξει εποχή. Ο Ράικαρντ αποχώρησε, η παλιά δόξα της ομάδας Πεπ Γκουαρδιόλα ανέλαβε, το στυλ ποδοσφαίρου άλλαξε (από το γρήγορο επιθετικό ποδόσφαιρο ήρθε το τίκι-τάκα, ένα στυλ ποδοσφαίρου που ξεκίνησε ο Ρίνους Μίχελς, συνέχισε ο Γιόχαν Κρόιφ και τελειοποίησε ο Πεπ Γκουαρδιόλα, που στηρίζεται στις αμέτρητες πάσες, στους ταχύτατους αυτοματισμούς και στο ασταμάτητο pressing στο επιθετικό 1/3 του γηπέδου), οι παίκτες από τις ακαδημίες πέρασαν τα καλύτερά τους χρόνια, με πρώτο και καλύτερο τον Λιονέλ Μέσι, όντας στην κορυφή του πλανήτη στις θέσεις του, οι προσθήκες ήταν λίγες και σημαντικές (Ανρί, Μασεράνο, Πικέ, Άλβες, Βίγια κλπ.), και έτσι η Μπαρτσελόνα πέρασε την κορυφαία 4ετία στην ιστορία της, όντας η κορυφαία ομάδα του πλανήτη, βγαλμένη από playstation, ανίκητη, δημιουργώντας ένα σύνολο που έμεινε ως ένα από τα κορυφαία που είδε ποτέ ο ποδοσφαιρικός πλανήτης! Χαρακτηριστικό ότι σε 4 χρόνια κατέκτησε 14 τίτλους (από τους 19 που διεκδίκησε!), μεταξύ των οποίων 2 Τσάμπιονς Λιγκ (νικώντας σε αμφότερους τους τελικούς τη Μαν Γιουν, 2009 και 2011)!!!



Μετά-Γκουαρδιόλα εποχή (2012-σήμερα)

Το 2012 ο Γκουαρδιόλα αποχώρησε. Την πρώτη σεζόν προπονητής ήταν ο επί χρόνια βοηθός του και μετέπειτα ήρωας και σύμβολο της ομάδας, ο συγχωρεμένος πλέον (νικήθηκε από τον καρκίνο) Τίτο Βιλανόβα, ο οποίος κατέκτησε το πρωτάθλημα και έφτασε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Κατόπιν, ήρθε ο Αργεντίνος Τάτα Μαρτίνο, ο οποίος το μόνο που πήρε ήταν το σούπερ καπ Ισπανίας, αφού παρότι ξεκίνησε καλά δεν τελείωσε καθόλου καλά τη σεζόν. Έτσι, το 2014 ανέλαβε ο πρώην ποδοσφαιριστής της ομάδας (ξανά τέτοιος) Λουίς Ενρίκε, και έκανε το πολυπόθητο τρεμπλ τη σεζόν που μας πέρασε!! Ηγέτης όλα αυτά τα χρόνια ήταν ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του πλανήτη, Λιονέλ Μέσι, με ηγέτες από πίσω Τσάβι και Ινιέστα, που σιγά σιγά φτάνουν στο τέλος τους, ωστόσο σίγουρα θα υπάρξει και ανάλογη συνέχεια στην ομάδα!!!




Τίτλοι

23 πρωταθλήματα
27 κύπελλα
11 σούπερ καπ Ισπανίας
5 Τσάμπιονς Λιγκ
4 σούπερ καπ Ευρώπης
2 Παγκόσμια συλλόγων
4 Κυπελλούχων
3 Εκθέσεων



Σημαντικές προσωπικότητες

Λιονέλ Μέσι: Ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Μπαρτσελόνα με 440 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις και από τους πρωτεργάτες στην καλύτερη περίοδο της ιστορίας της, όντας ο κορυφαίος παίκτης του πλανήτη τα τελευταία 6-7 χρόνια, έχοντας κατακτήσει 4 συνεχόμενες χρυσές μπάλες (2009-2010-2011-2012)!

Αντρές Ινιέστα: Απίστευτος παίκτης, μαζί με τον Τσάβι καθιέρωσαν το τίκι-τάκα και πρόσφεραν στιγμές μαγείας στην περίοδο του Γκουαρδιόλα κυρίως. Έπρεπε να 'χει πάρει μια Χρυσή Μπάλα. 3ος σε συμμετοχές με 549.

Τσάβι Ερνάντεζ: Τεράστιος ηγέτης, φοβερή διάρκεια και ένα από τα καλύτερα χαφ που είδαμε ποτέ. Ήταν ο εγκέφαλος της Μπαρτσελόνα όλα αυτά τα χρόνια και είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών με 767.

Ντάνι Άλβες: Ο αφανής ήρωας της χρυσής εποχής της ομάδας, τρομερό μηχανάκι στα δεξιά της άμυνας, μαγική χημεία με τον Μέσι και αμέτρητες ασίστ και επιτυχημένες ενέργειες τόσα χρόνια. Για μία περίοδο ήταν το καλύτερο δεξί μπακ του πλανήτη.

Κάρλες Πουγιόλ: Η ιστορική σημαία της ομάδας, η μεγάλη ψυχή, ο ηγέτης της άμυνας επί 15 χρόνια και ο 2ος σε συμμετοχές με 593, κατέκτησε τα πάντα με τη Μπαρτσελόνα και θα πάρει πολύ καιρό να βρεθεί ανάλογος άρχοντας πίσω.

Σαμουέλ Ετό: Ένας από τους μεγαλύτερους επιθετικούς της δεκαετίας που πέρασε τα καλύτερά του χρόνια στη Μπαρτσελόνα. Είναι 8ος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας (130 γκολ), με την οποία σε 5 σεζόν κατέκτησε 2 Τσάμπιονς Λιγκ, σκοράροντας σε αμφότερους τους τελικούς!

Ροναλντίνιο: Ο άνθρωπος που άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία της Μπάρτσα και ένας από τους πιο ταλαντούχους ποδοσφαιριστές που έχουν υπάρξει, έγραψε τη δική του ιστορία με τη Μπαρτσελόνα όντας απόλυτος ηγέτης της επί 4 χρόνια, με αποκορύφωμα το Τσάμπιονς Λιγκ το 2006 και τη χρυσή μπάλα του 2005.

Ριβάλντο: Ο Βραζιλιάνος που μάγεψε επί μία 5ετία με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα και είχαμε τη χαρά να τον δούμε και στη χώρα μας. Είναι 9ος σκόρερ με 130 γκολ και βοήθησε τα μέγιστα στην κατάκτηση 2 πρωταθλημάτων και 1 κυπέλλου, κατακτώντας και τη Χρυσή Μπάλα του 1999.

Ρονάλντο: Ίσως ο κορυφαίος και πιο ολοκληρωμένος σέντερ φορ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, έκανε την καλύτερη χρονιά του (κι ας ήταν μόνο μία..) στη Μπαρτσελόνα. Ήταν το 1996-97, όταν σε ηλικία 20 ετών, ο Βραζιλιάνος μάγος σκόραρε 47 γκολ σε 49 συμμετοχές, με τη Μπαρτσελόνα να κατακτάει κύπελλο, σούπερ καπ Ισπανίας και κύπελλο Κυπελλούχων σε μία σεζόν! Αυτά που έκανε εκείνη τη σεζόν θα μνημονεύονται για πάντα.

Γκεόργκε Χάτζι: Ο ''Μαραντόνα των Καρπαθίων'', ο κορυφαίος Ρουμάνος όλων των εποχών, πέρασε 2 πολύ ποιοτικά χρόνια με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα την περίοδο 1994-1996.

Ρομάριο: 2 τρομερά χρόνια για τον Βραζιλιάνο δαίμονα της περιοχής, σκοράροντας συνολικά 39 γκολ και κατακτώντας το πρωτάθλημα και φτάνοντας ως τον τελικό Τσουλου το 1994.

Μίκαελ Λάουντρουπ: Ο κορυφαίος Δανός όλων των εποχών, ο άνθρωπος που μιλούσε στη μπάλα ήταν επί 5 χρόνια (1989-1994) ο μετρονόμος του κέντρου της Μπαρτσελόνα, κατακτώντας 9 τίτλους, μεταξύ των οποίων 1 Τσάμπιονς Λιγκ και 4 πρωταθλήματα.

Ρόναλντ Κούμαν: Ο αρχοντικός και τεχνίταρος Ολλανδός αμυντικός αγωνίστηκε 6 σεζόν στη Μπαρτσελόνα, με απολογισμό 264 συμμετοχές, 88 γκολ και 10 τίτλους, με αποκορύφωμα της καριέρας του το νικητήριο γκολ του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ το 1992, πετυχαίνοντας κόντρα στη Σαμπντόρια το μοναδικό γκολ του αγώνα στην παράταση με φάουλ!

Χρίστο Στόιτσκοφ: Ο κορυφαίος Βούλγαρος όλων των εποχών (όπως καταλαβαίνετε έχουν παίξει πολλοί κορυφαίοι χωρών στη Μπάρτσα), είχε 2 θητείες στη Μπάρτσα, με σύνολο 7 σεζόν, 254 συμμετοχές, 118 γκολ, 14 τίτλους (1 Τσουλου) και χρυσή μπάλα το 1994 ως παίκτης των μπλαουγκράνα.

Άντονι Θουμπιθαρέτα: Από τους κορυφαίους τερματοφύλακες της δεκαετίες του '80 και του '90, έγραψε τη δική του ιστορία με τη Μπάρτσα όντας βασικότατος επί 8 σεζόν (410 συμμετοχές, 9ος όλων των εποχών), συμβάλλοντας τα μέγιστα κάτω από τα γκολπόστ για την κατάκτηση 12 τίτλων (και του Τσουλου το 1992).

Μιγκέλι: Μία cult μορφή στην άμυνα της Μπαρτσελόνα, μία πρώιμη έκδοση του Πουγιόλ στις δεκαετίες του '70 και του '80, έχοντας συνολικά 15 χρόνια παρουσίας στην ομάδα και 549 συμμετοχές (3ος όλων των εποχών μαζί με τον Πουγιόλ!), κατακτώντας 9 τίτλους, μεταξύ των οποίων 2 κυπελλούχων.

Γκάρι Λίνεκερ: Ένας από τους κορυφαίους Άγγλους επιθετικούς όλων των εποχών πέρασε 3 εκπληκτικά χρόνια στη Μπαρτσελόνα με 52 γκολ, 1 κύπελλο και 1 κυπελλούχων.

Μπερντ Σούστερ: Άλλη μία cult μορφή, ένας παρεξηγημένος λόγω χαρακτήρα παικταράς, που δέσποζε στο χώρο του κέντρου και έκανε τα πάντα. Ο Γερμανός αγωνίστηκε 8 χρόνια στη Μπάρτσα (1980-88), έχοντας 8 τίτλους και 1 χαμένο τελικό πρωταθλητριών το 1986.

Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα: Προτού κάνει τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του στη Νάπολι και στην Αργεντινή, ο κατά πολλούς κορυφαίος ποδοσφαιριστής ever αγωνίστηκε σε νεαρή ηλικία για 2 χρόνια στη Μπαρτσελόνα, βγάζοντας μάτια, δείχνοντας τι είναι ικανός να κάνει, με 58 συμμετοχές, 38 γκολ και 1 κύπελλο και 1 σούπερ καπ Ισπανίας το 1983. Με τη μπλαουγκράνα φανέλα πέτυχε μερικά από τα κορυφαία γκολ της καριέρας του.

Γιόχαν Νέεσκενς: Το ολλανδικό μηχανάκι αφού τρέλανε κόσμο στον Άγιαξ με τον Κρόιφ, ήρθε 1 χρόνο μετά τον διόσκουρό του (που αναφέρω παρακάτω), και αγωνίστηκε για 5 χρόνια (1974-1979) με πολύ μεγάλη επιτυχία στη Μπαρτσελόνα, αφού ήταν βασικός και αναντικατάστατος, κατακτώντας 1 κύπελλο και 1 Κυπελλούχων.

Λουίς Σουάρεζ Μιραμόντες: Ίσως ο κορυφαίος Ισπανός ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα, ο Σουάρεζ έπαιξε για 6 χρόνια στη Μπαρτσελόνα, έκανε τρομερά πράγματα και κατόπιν πήγε στην Ίντερ όπου ήταν ο απόλυτος ηγέτης της στην Χρυσή Εποχή της. Με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα πήρε 6 τίτλους και τη Χρυσή Μπάλα το 1960.

Λάζλο Κουμπάλα: Από τους σπουδαιότερους Ούγγρους ποδοσφαιριστές ever (κατόπιν έπαιξε και με την εθνική Ισπανίας), o Κουμπάλα αγωνίστηκε για μία 10ετία στη Μπαρτσελόνα (1951-1961), όντας τρομερός ηγέτης και μεγάλος παικταράς, κατακτώντας 4 πρωταθλήματα, όπως και διάφορους μικρούς τίτλους. Είναι 3ος σκόρερ όλων των εποχών με 194 γκολ.

Θέσαρ: Προτού εμφανιστεί ο εξωγήινος Μέσι, ο Ισπανός επιθετικός ήταν ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της Μπαρτσελόνα, αφού είχε πετύχει 232 γκολ στα 14 του χρόνια στη Μπάρτσα!

Ζόσεπ Σαμιτιέ: Ο 4ος σκόρερ στην ιστορία της Μπάρτσα (178 γκολ) και από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του πλανήτη τη δεκαετία του 1920, από τους πρώτους σούπερ σταρ.

Ρικάρντο Ζαμόρα: Ο πρώτος πολύ μεγάλος τερματοφύλακας που εμφανίστηκε στο ποδόσφαιρο, έπαιξε για 3 χρόνια στη Μπαρτσελόνα.

Παουλίνο Αλκάνταρα: Ο πρώτος ηγέτης και σταρ της Μπαρτσελόνα, ο Ισπανο-φιλιππινέζος μάγεψε από τις αρχές της δεκαετίας του 1910 μέχρι τα μέσα αυτής του 1920, είναι ο 6ος σκόρερ όλων των εποχών κατά μαρτυρίες, με τους αριθμούς να μην είναι ακριβείς.

Λουίς Ενρίκε: Ο νυν προπονητής της ομάδας είχε υπάρξει και πολύ επιτυχημένος παίκτης της (όπως και προπονητής, αφού στην πρώτη του σεζόν πήρε τρεμπλ). Πολυεργαλείο (έπαιζε στις περισσότερες θέσεις του γηπέδου), αγωνίστηκε στη Μπάρτσα για 8 χρόνια (1996-2004), έχοντας 300 συμμετοχές και 109 γκολ και κατακτώντας 7 τίτλους.

Πεπ Γκουαρδιόλα: Ο Mr. Barcelona. Τόσο ως παίκτης (τρομερό αμυντικό χαφ, 11 χρόνια παρουσίας, 366 συμμετοχές, 12 γκολ, 15 τίτλοι -6 πρωταθλήματα, 1 Τσάμπιονς Λιγκ-), αλλά κυρίως ως προπονητής στην κορυφαία εποχή της ομάδας (υπό τις οδηγίες του η Μπαρτσελόνα σκορπούσε φόβο και τρόμο με το τίκι-τάκα, 14 τίτλοι -2 Τσάμπιονς Λιγκ-).

Ελένιο Ερέρα: Ο πρωτεργάτης του κατενάτσιο που ήταν ο προπονητής της Ίντερ στην κορυφαία εποχή της, ήταν στην τεχνική ηγεσία της Μπαρτσελόνα σε θητείες, σύνολο 4 σεζόν (2+2), κατακτώντας 2 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα και 2 κύπελλα Εκθέσεων.

Γιόχαν Κρόιφ: Ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία του ποδοσφαίρου. Ο πρωτοπόρος του total football τόσο ως παίκτης στον Άγιαξ όσο ως προπονητής κυρίως στη Μπαρτσελόνα, αφού είναι ο άνθρωπος στον οποίο στηρίχθηκε η φημισμένη Μασία, ενώ και ως προπονητής είχε τρομερή καθοδήγηστη στην Dream Team της δεκαετίας του '90 (11 τίτλοι, 1 Τσάμπιονς Λιγκ και άλλος 1 χαμένος τελικός). Πέρα από όλα αυτά, αγωνίστηκε και ως ποδοσφαιριστής στη Μπαρτσελόνα (ο κορυφαίος Ολλανδός παίκτης όλων των εποχών και ο κορυφαίος παγκοσμίως τη δεκαετία του '70) 5 χρόνια με τρομερές εμφανίσεις. Γενικά είναι από τους σημαντικότερους ανθρώπους στην ιστορία της Μπαρτσελόνα. 



Η φετινή σεζόν

Όλα ξεκίνησαν από το καταπληκτικό και πανέυξπνο μεταγραφικό σχεδιασμό της Μπαρτσελόνα το καλοκαίρι. Σουάρεζ, Ράκιτιτς, Μπράβο, Τερ-Στέγκεν και Ματιέ (ήρθαν και Βερμάελεν, Ντάγκλας) αντικατέστησαν και με το παραπάνω τα κενά που είχαν δημιουργηθεί και επιπλέον πρόσθεσαν παραπάνω ποιότητα που δεν υπήρχε σε καίριες θέσεις.

Παρότι στον πρώτο γύρο η Μπαρτσελόνα ήταν νωθρή και δεν έπειθε, από την ήττα από τη Σοσιεδάδ στις αρχές Ιανουαρίου άλλαξαν όλα. Οι Καταλανοί ξεκίνησαν να παίζουν τρομερό ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο, με γρήγορη ανάπτυξη και πολύ καλή τακτική, με συνοχή σε επιθετικό και αμυντικό transition, και, πάνω απ' όλα, το φανταστικό τρίο MSN (Μέσι-Σουάρεζ-Νεϊμάρ) να κάνει παπάδες μπροστά (οι 3 τους πέτυχαν συνολικά 122 γκολ!), και σκληρή δουλειά σε όλες τις γραμμές, κατάφερε να φτάσει ως το τρεμπλ.

Τα ματς που έκριναν πολλά μέσα στη σεζόν ήταν το 2-1 κόντρα στη Ρεάλ και το 0-1 μέσα στην Ατλέτικο για το πρωτάθλημα (αξέχαστο και το 0-8 στην Κόρδοβα), το 2-3 μέσα στην Ατλέτικο και το 3-1 στον τελικό κόντρα στη Μπιλμπάο (μαγικό γκολ του Μέσι) για το κύπελλο, και για το τσουλου, το 1-3 μέσα στην Παρί (2 γκολ ο Σουάρεζ), το 3-0 κόντρα στη Μπάγερν (2 γκολ ο Μέσι, το ένα τρομερό) και φυσικά ο τελικός κόντρα στη Γιουβέντους με 3-1. 



Ρόστερ

Τερμ.: Bravo, Ter-Stegen, Masip
Αμυν.: Pique, Mathieu, Vermaelen, Bartra, Dani Alves, Douglas, Montoya, Jordi Alba, Adriano
Μέσ.: Busquets, Mascherano, Rakitic, Xavi, Iniesta, Rafinha, Sergi Roberto
Επιθ.: Messi, Neymar, Suarez, Pedro, Munir, Sandro



Το αστέρι

Λιονέλ Μέσι: No comments.






Ο προπονητής

Λουίς Ενρίκε: Αμφισβητήθηκε από πολλούς στην αρχή της σεζόν, έκανε κακό ξεκίνημα, όμως με μεθοδική δουλειά σε πολλούς τομείς και διευθέτηση εσωτερικών ζητημάτων κατάφερε να αποδώσει πολύ καλό ποδόσφαιρο και να κατακτήσει το πολυπόθητο τρεμπλ.






Μέλλον

Πραγματικά δεν ξέρω τι μεταγραφές θα μπορούσε να κάνει η Μπαρτσελόνα. Να σημειωθεί ότι όποιον παίκτη αποκτήσει θα μπορεί να τον χρησιμοποιήσει από Γενάρη και μετά λόγω τιμωρίας. Πήρε ήδη τον εξαιρετιό δεξιό μπακ-χαφ της Σεβίλλης, Αλέις Βιδάλ. Το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να δώσει ευκαιρίες στους νεαρούς για το μέλλον και ίσως να κλείσει έναν κεντρικό χαφ (8αρο10άρι) για μεγαλύτερο βάθος και μελλοντικό αντικαταστάτη του Ινιέστα. Και του χρόνου η Μπάρτσα θα είναι έτοιμη να διεκδικήσει όλους τους τίτλους!



Βίντεο

Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ 1992: Μπαρτσελόνα-Σαμπντόρια 1-0 (παρ.):

Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ 2006: Μπαρτσελόνα-Άρσεναλ 2-1:

Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ  2009: Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουν. 2-0:

Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ 2011: Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουν. 3-1:

Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ 2015: Μπαρτσελόνα-Γιουβέντους 3-1:

Dream team:

Τικι-τακα:

Φετινή σεζόν: