Με 1-0 κέρδισε η Μαν Γιουν την Άρσεναλ στο πιο σημαντικό παιχνίδι της αγωνιστικής στην Premier League. Ήταν ένα δυνατό τεστ και για τις δύο ομάδες.
Το ματς δεν ήταν ιδιαίτερα θεαματικό σε γενικές γραμμές. Παρόλα αυτά βγήκαν ορισμένα συμπεράσματα.
Ας δούμε, όμως, πως εξελίχτηκε ο αγώνας . . .
Οι δύο ομάδες ξεκίνησαν τον αγώνα επιφυλακτικά. Δεν ρίσκαραν και ο αγώνας ήταν ισορροπημένος. Οι αμυντικές λειτουργίες των δύο ομάδων είχαν πρωτεύων ρόλο.
Το θέαμα ήταν μέτριο στο πρώτο 20λεπτο. Οι ομάδες δεν ολοκλήρωναν τις προσπάθειές τους και όσων αφορά τις άμυνες, υπήρχαν αλληλοκαλύψεις που εμπόδιζαν την επιθετική τους ανάπτυξη.
Η Άρσεναλ, είχε τις γραμμές της πολύ κοντά. Οι παίκτες της είχαν καλές τοποθετήσεις. Η Μαν Γιουν από το 15ο λεπτό και μετά έπαιξε στο όριο του οφ σάϊντ. Από την δεξιά πτέρυγα ο Σμόλινγκ έκανε κάποιες κούρσες και απείλησε.
Η Άρσεναλ, ήταν ανύπαρκτη επιθετικά στο πρώτο μισό του πρώτου ημιχρόνου. Η Μαν Γιουν, από στημένη φάση (κεφαλιά από κόρνερ) άνοιξε το σκορ. Οι στημένες φάσεις αποτελούν "λύτρωση" για τέτοιου είδους αγώνες.
Η Μαν Γιουν, πήρε βοήθειες από τα ακραία μπακ (Εβρά από τα αριστερά και Σμόλινγκ απο τα δεξιά). Της έδωσαν τους παραπάνω παίκτες έξω από την αντίπαλη περιοχή. Σε αντίθεση με την Άρσεναλ που δεν το είχε αυτό. Γενικά, η Άρσεναλ έκανε την πρώτη φάση της στο 36ο λεπτό με τον Ζιρού.
Η Άρσεναλ, στο πρώτο ημίχρονο ήταν μπλοκαρισμένη. Και κυρίως ο άξονας της που είναι η δύναμή της. Δηλαδή ο Οζίλ, ο Φλαμινί και ο Αρτέτα. Αυτοί, δεν μπορούσαν να κάνουν κάθετο παιχνίδι ούτε και να κουβαλήσουν ή να κρατήσουν την μπάλα. Επίσης, οι ακραίοι παίκτες της δεν είχαν τις κινήσεις για να υποδεχτούν την μπάλα και έτσι ο Ζιρού ήταν αποκομμένος.
Στο δεύτερο ημίχρονο το ματς είχε ρυθμό. Η Άρσεναλ, ήταν αναγκασμένη να ανέβει και να πιέσει. Και φυσικά όσο η Άρσεναλ ανέβαινε τόσο περισσότερα κενά θα έβρισκε η Μαν Γιουν. Αυτό περίμεναν όσοι έβλεπαν τον αγώνα. Παρόλα αυτά δεν έγινε αυτό.
Η Άρσεναλ, δεν μπορούσε να επιβληθεί. Προσπαθούσε να ανεβεί αλλά η Μαν Γιουν ήταν οργανωμένη πίσω. Από το 70ο λεπτό και μετά η Άρσεναλ, έψαξε τις ψηλές μπαλιές. Δεν το έκανε μέχρι τότε.
Ο χρόνος κυλούσε.. Ο Μόγιες, έβγαλε τον Κανγκάβα και έβαλε τον Γκίγγς λόγω εμπειρίας. Ο Βενγκέρ, έβγαλε τον Καθόρλα και έβαλε τον Μπέντνερ, παίζοντας με δύο επιθετικούς στα τελευταία 13 λεπτά. Παρόλα αυτά η Άρσεναλ δεν έκανε κάποια μεγάλη φάση.
Η Μαν Γιουν, δεν εντυπωσίασε παρόλα αυτά κέρδισε. Δείχνει να φορμαρίζεται (έχει τρεις σερί νίκες) σε μία κρίσιμη περίοδο. Δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα. Σε γενικές γραμμές είχε τον έλεγχο του αγώνα. Μεγάλη επιτυχία του Μόγιες το "κλείδωμα" του άξονα της Άρσεναλ (Οζίλ, Φλαμινί, Αρτέτα).
Η Άρσεναλ δεν μπόρεσε ποτέ να "στριμώξει" την Μαν Γιουν. Της έλειψε το κάθετο παιχνίδι της τριπλέτας του άξονα. Επίσης, με εξαίρεση την στημένη φάση και το γκολ από το κόρνερ σε γενικές γραμμές ήταν καλή αμυντικά.
Οι "κανονιέρηδες" έχουν μέλλον φέτος και η συνεχή δουλειά σε συνδυασμό φυσικά με τις συγκυρίες, δεν είναι απίθανο να τους οδηγήσουν στην κατάκτηση του τίτλου.
Το ματς δεν ήταν ιδιαίτερα θεαματικό σε γενικές γραμμές. Παρόλα αυτά βγήκαν ορισμένα συμπεράσματα.
Ας δούμε, όμως, πως εξελίχτηκε ο αγώνας . . .
Οι δύο ομάδες ξεκίνησαν τον αγώνα επιφυλακτικά. Δεν ρίσκαραν και ο αγώνας ήταν ισορροπημένος. Οι αμυντικές λειτουργίες των δύο ομάδων είχαν πρωτεύων ρόλο.
Το θέαμα ήταν μέτριο στο πρώτο 20λεπτο. Οι ομάδες δεν ολοκλήρωναν τις προσπάθειές τους και όσων αφορά τις άμυνες, υπήρχαν αλληλοκαλύψεις που εμπόδιζαν την επιθετική τους ανάπτυξη.
Η Άρσεναλ, είχε τις γραμμές της πολύ κοντά. Οι παίκτες της είχαν καλές τοποθετήσεις. Η Μαν Γιουν από το 15ο λεπτό και μετά έπαιξε στο όριο του οφ σάϊντ. Από την δεξιά πτέρυγα ο Σμόλινγκ έκανε κάποιες κούρσες και απείλησε.
Η Άρσεναλ, ήταν ανύπαρκτη επιθετικά στο πρώτο μισό του πρώτου ημιχρόνου. Η Μαν Γιουν, από στημένη φάση (κεφαλιά από κόρνερ) άνοιξε το σκορ. Οι στημένες φάσεις αποτελούν "λύτρωση" για τέτοιου είδους αγώνες.
Η Μαν Γιουν, πήρε βοήθειες από τα ακραία μπακ (Εβρά από τα αριστερά και Σμόλινγκ απο τα δεξιά). Της έδωσαν τους παραπάνω παίκτες έξω από την αντίπαλη περιοχή. Σε αντίθεση με την Άρσεναλ που δεν το είχε αυτό. Γενικά, η Άρσεναλ έκανε την πρώτη φάση της στο 36ο λεπτό με τον Ζιρού.
Γενικότερα
Η Άρσεναλ, στο πρώτο ημίχρονο ήταν μπλοκαρισμένη. Και κυρίως ο άξονας της που είναι η δύναμή της. Δηλαδή ο Οζίλ, ο Φλαμινί και ο Αρτέτα. Αυτοί, δεν μπορούσαν να κάνουν κάθετο παιχνίδι ούτε και να κουβαλήσουν ή να κρατήσουν την μπάλα. Επίσης, οι ακραίοι παίκτες της δεν είχαν τις κινήσεις για να υποδεχτούν την μπάλα και έτσι ο Ζιρού ήταν αποκομμένος.
Στο δεύτερο ημίχρονο το ματς είχε ρυθμό. Η Άρσεναλ, ήταν αναγκασμένη να ανέβει και να πιέσει. Και φυσικά όσο η Άρσεναλ ανέβαινε τόσο περισσότερα κενά θα έβρισκε η Μαν Γιουν. Αυτό περίμεναν όσοι έβλεπαν τον αγώνα. Παρόλα αυτά δεν έγινε αυτό.
Η Άρσεναλ, δεν μπορούσε να επιβληθεί. Προσπαθούσε να ανεβεί αλλά η Μαν Γιουν ήταν οργανωμένη πίσω. Από το 70ο λεπτό και μετά η Άρσεναλ, έψαξε τις ψηλές μπαλιές. Δεν το έκανε μέχρι τότε.
Ο χρόνος κυλούσε.. Ο Μόγιες, έβγαλε τον Κανγκάβα και έβαλε τον Γκίγγς λόγω εμπειρίας. Ο Βενγκέρ, έβγαλε τον Καθόρλα και έβαλε τον Μπέντνερ, παίζοντας με δύο επιθετικούς στα τελευταία 13 λεπτά. Παρόλα αυτά η Άρσεναλ δεν έκανε κάποια μεγάλη φάση.
Συμπέρασμα
Η Μαν Γιουν, δεν εντυπωσίασε παρόλα αυτά κέρδισε. Δείχνει να φορμαρίζεται (έχει τρεις σερί νίκες) σε μία κρίσιμη περίοδο. Δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα. Σε γενικές γραμμές είχε τον έλεγχο του αγώνα. Μεγάλη επιτυχία του Μόγιες το "κλείδωμα" του άξονα της Άρσεναλ (Οζίλ, Φλαμινί, Αρτέτα).
Η Άρσεναλ δεν μπόρεσε ποτέ να "στριμώξει" την Μαν Γιουν. Της έλειψε το κάθετο παιχνίδι της τριπλέτας του άξονα. Επίσης, με εξαίρεση την στημένη φάση και το γκολ από το κόρνερ σε γενικές γραμμές ήταν καλή αμυντικά.
Οι "κανονιέρηδες" έχουν μέλλον φέτος και η συνεχή δουλειά σε συνδυασμό φυσικά με τις συγκυρίες, δεν είναι απίθανο να τους οδηγήσουν στην κατάκτηση του τίτλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου