Όταν σέβεσαι τον θεσμό του προπονητή και έχεις υποδομή...

Καλησπέρα σε όλους. Σε αυτό το μπλογκ κατά καιρούς κάνουμε αρκετά αφιερώματα στο πλάνο και τη νοοτροπία αρκετών μεγάλων ομάδων ανά την Ευρώπη. 

Σήμερα αποφάσισα να ετοιμάσω εγώ ένα, για τη Σαχτάρ Ντόνετσκ, η διοίκηση της οποίας είναι μοντέλο σε ότι αφορά τη στήριξη στον προπονητή, και έχει εξαιρετικές υποδομές (τμήμα σκάουτινγκ, ακαδημίες, εγκαταστάσεις, κλπ.).

Γενικά

Αποτελεί έναν από τους ιστορικότερους ποδοσφαιρικούς συλλόγους της Ουκρανίας, ο οποίος, μάλιστα, ήταν βασικό μέλος των πρώτων πρωταθλημάτων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Η Σαχτάρ Ντόνετσκ, που για πολλά χρόνια ήταν στη σκιά των Ντιναμό Μόσχας, Σπαρτάκ Μόσχας (πρωτάθλημα Σοβ. Έν.) και Ντιναμό Κιέβου (πρωτάθλημα Ουκρανίας), έχει βγει στον αφρό με σημαντικές επιτυχίες τόσο σε εθνικό όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, και έκανε το μπαμ φέτος στο CL!

Η έκρηξη που έβαλε τις βάσεις

Η τύχη του συλλόγου έμελλε να αλλάξει τη διετία 1995-1996 χάρη σε ένα τραγικό γεγονός. Τον Οκτώβριο του 1995, σε παιχνίδι πρωταθλήματος στην έδρα της ομάδας, το Shakhtar Stadium, ο τότε ιδιοκτήτης Αλεξάντερ Μπράγκιν έπεσε θύμα βομβιστικής επίθεσης αφήνοντας με αυτόν τον τρόπο την τελευταία του πνοή.

Έναν χρόνο μετά τα ηνία πέρασαν στο δεξί χέρι του Μπράγκιν, Ρινάτ Αχμέτοφ, που είναι ιδιοκτήτης μεταλλωρυχείων στην Ουκρανία, διαθέτει σήμερα προσωπική περιουσία 12,5 δισ. ευρώ και είναι ο πλουισότερος άνθρωπος της χώρας. Παράλληλα, υλοποίησε και την κατασκευή του νέου γηπέδου της Σαχτάρ, της Donbas Arena, η οποία ξεκίνησε το 2006, ολοκληρώθηκε το 2009 και κόστισε συνολικά 315.000.000 ευρώ!

Εκτός αυτού, όμως, αναμόρφωσε το προπονητικό κέντρο Kirsha Training Centre, μετατρέποντάς το σε ένα από τα πιο σύγχρονα κέντρα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Έτσι, άρχισαν να μπαίνουν οι βάσεις για τη μετέπειτα κυριαρχία των μεταλλωρύχων.

Ο Λουτσέσκου και η φιλοσοφία του

Πέρα από τις εγκαταστάσεις, ο Αχμέτοφ έκανε άλλη μια κίνηση-ματ το 2004: την πρόσληψη του Ρουμάνου τεχνικού Μιρτσέα Λουτσέσκου. Αν και γυρολόγος (είχε αλλά 11 συλλόγους το διάστημα 1980-2004), ο Λουτσέσκου βρήκε κώδικα επικοινωνίας με τον Αχμέτοφ, έφτιαξε την αγωνιστική του φιλοσοφία που βασίζεται στη φράση ''το ποδόσφαιρο είαναι μια διεθνής γιορτή χωρίς όρια'' και επένδυσε σε κράμα νέων κι έμπειρων ποδοσφαιριστών.

Η αρχή πάνω στην οποία στήριξε ο Ρουμάνος το στήσιμο της Σαχτάρ και την οποία εφάρμοσε και φέτος είναι απλή: κάλυψη της άμυνας με παίκτες από την ανατολική Ευρώπη και της επίθεσης με Βραζιλιάνους, τον εντοπισμό των οποίων έχει αναθέσει σε εξειδικευμένο τμήμα σκάουτινγκ στη Λατινική Αμερική.

Σε αυτά τα πλαίσια έχει επενδύσει σήμερα στα μετόπισθεν τους Σρνα (Κροάτης), Ράκιτσκι, Κούσερ, Τσιγκρίνσκι (Ουκαρνοί), Ρατ (Ρουμάνος) και τον Ουκρανό τερματά Πιάτοφ. Επιθετικά έφερε ταλέντα από τη Βραζιλία και έχει αναδείξει σε παίκτες πρώτης γραμμής του Λουίζ Αντριάνο, Ουίλιαν (τον οποίον θέλει μανιωδώς η Τσέλσι κυρίως και πολλές άλλες ομάδες), Ιλσίνιο, Τεξέιρα, Ντάκλας Κόστα και Φερναντίνιο (όλοι τους Βραζιλιάνοι).

Μοναδική... παρασπονδία το Λουτσέσκου, αναφορικά με την προέλευση των μεταγραφών την Σαχτάρ για το μεσοεπιθετικό κομμάτι, ήταν αυτή του 2010, όταν πήρε τον 21χρονο τότε διεθνή Αρμένιο επιθετικό χαφ, Χενρίκ Μκιταριάν, που αποδεικνύεται λίρα εκατό, αφού από τα πόδια του περνάει το παιχνίδι της Σαχτάρ αλλά και έχει μεγάλη έφεση στο σκοράρισμα.

Ξεκίνησε με UEFA...

Πέρα από την καλή επικοινωνία που έχει με τον Αχμέτοφ, ο Λουτσέσκου έχει... κατοικωθεί στο Ντόνετσκ για άλλον έναν βασικό λόγο: την κατάκτηση τίτλων!

Υπό την καθοδήγησή του η Σαχτάρ έχει κατακτήσει 6 πρωταθλήματα Ουκρανίας την τελευταία οκταετία, άλλα 3 κύπελλα, ενώ η ευρωπαϊκή αναγνώριση ήρθε το 2009, όταν η ομάδα κατέκτησε το κύπελλο UEFA, σήμερα Europa League, στον τελικό της Κωνσταντινούπολης με αντίπαλο τη Βέρντερ (2-1). 2 χρόνια αργότερα έκανε αισθητή την παρουσία της και στο Τσου Λου, φτάνοντας ως τα προημιτελικά, όπου της έφραξε τον δρόμο η μετέπειτα πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα.

...και συνέχισε στο Τσου Λου!

Φέτος η πρωταθλήτρια Ουκρανίας κινήθηκε υποτονικά στο μεταγραφικό παζάρι σε σχέση με άλλες σεζόν,  καθώς ο Λουτσέσκου θεώρησε πως το σύνολό του ήταν έτοιμο για μεγάλα πράγματα και δεν χρειάζεται σημαντικές προσθήκες. Και μάλλον δεν έχει άδικο.

Έτσι, απέκτησε τους ελεύθερους Κανιμπολότσκι (δεύτερος τερματοδύλακας) και Μαϊκόν (αποχώρησε αμέσως για άλλη ομάδα της Ουκρανίας) και τα έσκασε στη Μέταλιστ (5 μύρια) μονάχα για το Σέρβο φορ Μάρκο Ντέβιτς. Έτσι, το μεγαλύτερο βάρος έπεσε στην εφαρμογή του 4-2-3-1, που αποφάσισε να ακολουθήσει στο Champions League, καθώς το 4-4-2 σε ρόμβο, το οποίο εμπιστεύτηκε στις παρθενικές παρουσίες της Σαχτάρ στη διοργάνωσε (2007 και 2008), έφερε ναυάγια.

Σημείο κλειδί στους ομίλους αποτέλεσαν οι κούρσες των Ρατ, Σρνα και οι δημιουργικές ικανότητες του Φερναντίνιο, που έχει το νου του στη δημιουργία και αφήνει τα άκρως ανασταλτικά καθήκοντα στο σκυλί Χούμπσμαν σε ότι αφορά τα αμυντικά χαφ. Απο εκεί και πέρα, η φόρμα και το τεράστιο ατομικό ταλέντο και η τεχνική κατάρτιση που έχουν οι 3 μεσοεπιθετικοί Τεξέιρα, Ουλίαν (ο οποίος την άφησε το Γενάρη για την Ανζί) και Μκιταριάν, αλλά και το killer instict του Λουίζ Αντριάνο, δεν μπορούσαν παρά αν αποτελέσουν την έκπληξη φέτος:

Τερμάτισε ως 2η στον 2ο πιο δύσκολο όμιλο του φετινού Τσ.Λ., αφού κληρώθηκε με την αήττητη πρωταθλήτρια Ιταλίας Γιούβε και την πρωταθλήτρια Ευρώπης Τσέλσι, την οποία μάλιστα απέκλεισε στην ισοβαθμία! Την 4αδα του ομίλου συμπλήρωνε η Σταχτοπούτα Νόρτζελαντ.

Ξεκίνησε με νίκη 2-0 επί της Νόρτζελαντ (2 γκολ ο Μκιταριάν), απέσπασε το βαθμό στο Juventus Stadium με 1-1 (Τεξέιρα ο σκόρερ), ακολούθησε η τεράστια νίκη 2-1 επί της Τσέλσι (Τεξέιρα, Φερναντίνιο), η ήττα στο 94' στο Λονδίνο από την Τσέλσι με 3-2 (2 γκολ ο Γουίλιαν), 5άρα επί της Νόρτζελαντ (χατ τρικ ο Λουίζ Αντριάνο, 2 γκολ ο Γουίλιαν), με τη μη τήρηση fair play από τον Αντριάνο να επισκιάζει το 2-5.

Στους 16 κλήθηκε να αντιμετωπίσει την άλλη μεγάλη έκπληξη του Τσου Λου, Ντόρτμουντ, η οποία τερμάτισε πρώτη στον όμιλο της φωτίας με Ρεάλ, Άγιαξ και Μάν. Σίτι κατά σειρά να βλέπουν την πλάτη της (για να μην πω κάτι άλλο). Όλοι ανέμεναν δύο συναρπαστικά παιχνίδια ανάμεσα σε δύο τρομερές ομάδες που απέδιδαν και αποδίδουν εξαιρετικά ποιοτικό ποδόσφαιρο.

Στο πρώτο ματς, στην Ουκρανία, το τελικό 2-2 (Σρνα, Ντάγκλας Κόστα τα γκολ της Σαχτάρ) άφησε κάποιες ελπίδες για πρόκριση, ωστόσο στη Γερμανία υπέκυψε στις ορέξεις της καταπληκτικής Ντρότμουντ, που διψάει για μεγάλα πράγματα φέτος στο Τσου Λου, και χάνοντας 3-0 αποκλείστηκε με ψηλά το κεφάλι.

Πλέον, η Σαχτάρ καλείται να έχει διάρκεια στους εγχώριους θριάμβους και στις Ευρωπαϊκές αναγνωρίσεις.

*Μεγάλο μέρος του άρθρου είναι εμπνευσμένο από ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα του περιοδικού SPORTY.