Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

AC Milan: Η κρίση σε έναν τεράστιο σύλλογο

Αραιά και πού θα γράφουμε κάποια ανάρτηση στην οποία θα αναφέρουμε την άποψή μας πάνω σε κάποιο θέμα του ευρωπαϊκού-παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Θα αναλύουμε την άποψή μας με επιχειρήματα και θα καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα.

Για σήμερα θα ασχοληθούμε με τη Μίλαν, η οποία τα τελευταία χρόνια περνάει κρίση σε όλα τα επίπεδα.

Βλέπουμε τα τελευταία 2-3 χρόνια τη Μίλαν να "σέρνεται". Η ομάδα που είναι μέσα στις 5-6 πιο βαριές φανέλες της Ευρώπης (μαζί με Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μπάγερν, και Λίβερπουλ και ίσως Μαν Γιουν) δεν ανταποδίδει σε καμία περίπτωση αυτά που περιμένει ο σύλλογος. Ας δούμε αναλυτικά την κρίση που περνάει η Μίλαν των 7 Τσάμπιονς Λιγκ.

Η σεζόν 2011-12 ήταν η τελευταία πετυχημένη για τη Μίλαν. Και αυτή με τα πολλά. Στο πρωτάθλημα στηρίχθηκε σε 2 καλά σερί ώστε να βγει 2η, με δεδομένο και το χαμηλό επίπεδο του Καμπιονάτο εδώ και αρκετά χρόνια, ενώ στο Τσάμπιονς Λιγκ αποκλείστηκε στα προημιτελικά από τη Μπαρτσελόνα, αφού πέρασε με τα χίλια ζόρια από την Άρσεναλ (4-0 νίκη στο πρώτο ματς, 3-0 ήττα στο δεύτερο!). Ο Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς την κρατούσε σχεδόν μόνος του, αφού 35 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις (2ος σκόρερ ο Νοτσερίνο με 11 γκολ)!

Το καλοκαίρι του 2012 ήρθαν σαρωτικές αλλαγές στην ομάδα. Αποχώρησαν παίκτες που έγραψαν ιστορία με την ομάδα, αλλά και τα 2 μεγάλα της αστέρια. Νέστα, Ιντζάγκι, Γκατούζο, Ζέεντορφ ήταν παίκτες που κατέκτησαν 2 Τσάμπιονς Λιγκ με τη Μίλαν, Φαν Μπόμελ, Κασάνο, Ζαμπρότα και Όντο ήταν παίκτες με πολύχρονη εμπειρία στα ευρωπαϊκά γήπεδα, ενώ Ιμπραήμοβιτς και Τιάγκο Σίλβα ήταν οι 2 καλύτεροι παίκτες της ομάδας εκείνη τη σεζόν!

Αντί αυτών, ήρθαν ως μεταγραφή παίκτες που ποτέ δεν μπόρεσαν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας της Μίλαν (Τραορέ, Μοντολίβο, Ατσέρμπι, Κονστάντ, Μπόγιαν, Ζαπάτα), μόλις 2 που τα κατάφεραν (Ελ Σαραουί, Ντε Γιονγκ) και ένας που ήταν αρκετά τυχερός (Πατσίνι). Ευτυχώς για τη Μίλαν, ήρθε το Γενάρη ο Μπαλοτέλι και έσωσε την παρτίδα.

Σε όλη τη διάρκεια της σεζόν η ομάδα παρουσίασε "τραγικό ποδόσφαιρο". Ο Αλέγκρι δεν δικαίωσε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στη Μίλαν και στο τέλος της χρονιάς όλοι ζητούσαν απομάκρυνσή του. Είχε άγιο η Μίλαν που της βγήκε ο Ελ Σαραουί.

Στις πρώτες 14 αγωνιστικές η ομάδα ήταν σταθερά κάτω από τη 10άδα (!), με εντός έδρας ήττες από ομάδες όπως Αταλάντα και Σαμπντόρια, ενώ για τις επόμενες 10 κυμαίνονταν στις θέσεις 5-6-7. Από την 25η αγων. και μέχρι το τέλος ήταν στην 3η θέση χάρη στα γκολ του Μπαλοτέλι.

Στο Τσουλου αποκλείστηκε στους 16 από τη Μπαρτσελόνα, αφού παρά το 2-0 εντός στον πρώτο γύρο, έχασε με 4-0 στο Καμπ Νου! Ελ Σαραουί (19), Μπαλοτέλι (12 γκολ σε 13 αγώνες!) και Πατσίνι (15) σκόραραν μαζί τα 46 από τα 80 γκολ της Μίλαν σε όλες τις διοργανώσεις!

Το καλοκαίρι οι οπαδοί ξεσηκώθηκαν για απομάκρυνση του Αλέγκρι, του Γκαλιάνι και του Μπερλουσκόνι. Όμως αυτοί επέλεξαν να παραμείνουν στις καρέκλες τους και να στηρίξουν τον προπονητή Αλέγκρι, μέσα σε απίστευτες αντιδράσεις των οπαδών με κάθε τρόπο.

Από μεταγραφικής άποψης, οι μόνες 2 μεταγραφές που ενίσχυσαν ουσιαστικά τη Μίλαν ήταν η επιστροφή του Κακά και η αγορά του Πόλι. Ο δανεικός Σιλβέστρε δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα, ο Μάτρι (12 εκατ.!) έφυγε το χειμώνα με 1 γκολ σε 18 συμμετοχές και ο Μπίρσα πέραν 2 -πολύ σημαντικών- γκολ δε φαίνεται καθόλου.

Το χειμώνα κάπως σώθηκε η παρτίδα, αφού ήρθαν 4 παίκτες που προσέδωσαν ποιότητα στην ομάδα: ο Ραμί έχει συμμαζέψει την άμυνα, ο Εσιέν προσδίδει τρεξίματα στο κέντρο, ο Τααράμπτ έδωσε το απρόβλεπτο στοιχείο μεσοεπιθετικά, ενώ ο Χόντα είναι σε ρηχά νερά, ωστόσο η ποιότητά του είναι αναμφισβήτητη.

Μέχρι στιγμής η φετινή σεζόν είναι το ίδιο καταστροφική και ίσως παραπάνω από την προηγούμενη. Στον πρώτο γύρο, η ομάδα μέτρησε μόλις 5 νίκες σε 19 αγώνες!!! Αποκορύφωμα ήταν η τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου και η ήττα με 4-3 από τη... Σασουόλο, παρότι προηγήθηκε με 0-2! Στο δεύτερο γύρο μέχρι στιγμής μετράει 4 νίκες, 1 ισοπαλία και 3 ήττες σε 8 αγωνιστικές, κυρίως λόγω των μεταγραφών, αλλά και της αύρας του Ζέεντορφ. Αυτή τη στιγμή είναι 10η στη βαθμολογία.

Ο Ολλανδός άλλοτε παικταράς και πολυεργαλείο στο χώρο του κέντρου της ομάδας, ήρθε στα μέσα του Ιανουαρίου, όταν και ξεχείλισε το ποτήρι με τον Αλέγκρι, αφού η διοίκηση παρότι ήθελε να τον στηρίξει, βλέποντας το πώς του συμπεριφέρεται ο κόσμος, αποφάσισε να τον απομακρύνει και να ρισκάρει για τον αντικαταστάτη του, αφού ο Κλάρενς Ζέεντορφ κάθεται για πρώτη φορά σε πάγκο ομάδας.

Σε όλη τη σεζόν κυμαίνεται σταθερά στις θέσειις 8-13. Πράγμα που όταν μιλάμε για Μίλαν (18 πρωταθλήματα, 7 Τσάμπιονς Λιγκ) μόνο μελαγχολία μπορεί να φέρνει, όχι μόνο στους οπαδούς της, αλλά και σε εμάς τους ουδέτερους που τη σεβόμαστε αφάνταστα!

Στο κύπελλο αποκλείστηκε από την Ουντινέζε, ενώ στο Τσουλου, αφού πέρασε από τα προκριματικά από την Αϊντχόφεν, βγήκε 2η στον όμιλο με 9 βαθμούς (2-3-1), και στη συνέχεια αποκλείστηκε με 2 ήττες (0-1 εντός, 4-1 εκτός) από την πολύ δεμένη Ατλέτικο Μαδρίτης του Ντιέγκο Σιμεόνε.

Τι μπορεί να γίνει για να αλλάξει το μέλλον; ΑΛΛΑΓΕΣ. Η Μίλαν χρειάζεται αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Ο Μπερλουσκόνι και ο Γκαλιάνι έχουν προσφέρει πάρα πολλά και έχουν γράψει τη δική τους ιστορία ως διοίκηση της ομάδας, όμως όλοι πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι η ζωή κάνει κύκλους που τελειώνουν. Ήδη ακούγονται σενάρια, με τη Μπάρμπαρα Μπερλουσκόνι (κόρη του Σίλβιο) να μπαίνει μπροστά έχοντας στο πλάι της τη σημαία της ομάδας, Πάολο Μαλντίνι, ενώ έχουν ακουστεί και σενάρια για επενδυτικό ενδιαφέρον.

Όσον αφορά τους παίκτες και το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, και εκεί χρειάζονται ριζικές αλλαγές. Αυτό το καλοκαίρι πρέπει το ρόστερ να κάνει επανεκκίνηση. Να φύγουν όλοι όσοι δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας, και να μείνουν μόνο αυτοί που μπορούν και κάποιοι νεαροί.

Από το τωρινό ρόστερ των 30 παικτών, γνώμη μου είναι ότι οι μόνοι που αξίζουν να παίζουν σε μία μεγάλη Μίλαν είναι οι Μπαλοτέλι, Ελ Σαραουί, Κακά, Ντε Σίλιο και Ντε Γιονγκ ως βασικοί, και οι Εσιέν, Αμπάτε, Πόλι, Εσιέν, Ραμί, Τααράμπτ ως εναλλακτικές από τον πάγκο. Οι υπόλοιποι 20 (εξαιρούνται οι νεαροί τύπου Γκάμπριελ και Κριστάντε) απλά δεν κάνουν!

Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι οι υγιείς ποδοσφαιρόφιλοι πρέπει να εύχονται για να επανέλθει η Μίλαν σε υψηλό επίπεδο. Το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο χρειάζεται (αφάνταστα) ομάδες όπως η Μίλαν και μακάρι να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές ώστε να μπορέσει να ορθοποδήσει!

2 σχόλια:

  1. Οπως τα λες ! Η Μιλαν οπως και η Ιντερ βρισκονται σε φαση αναδιοργανωσης. Απο εκει που ηταν πανισχυρες , αρχισαν να πεφτουν αγωνιστικα. Η γενια των Ιταλων που κατεκτησε το μουντιαλ του 2006 πλεον εχει σταματησει το ποδοσφαιρο η βρισκεται στα τελευταια της.

    Αυτος ειναι και ο λογος που η Μιλαν εχασε παικτες-κλειδια και τους αντικατεστησε με μετριους. Το καλοκαιρι πρεπει να πεσουν λεφτα στην ομαδα και να ανανεωθει το ροστερ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ καλή αναφορά Νικ...

    Συμφωνώ και με τον Γιώργο..

    Η Μίλαν είχε κάθετη πτώση στην πορεία της. Η φορνιά των Μαλντίνι, Γκατούσο, Πίρλο, Νέστα, Ζαμπρότα κλπ όταν σταμάτησε, υπήρξε μεγάλο πρόβλημα και πτώση στο αγωνιστικό κομμάτι της ομάδας.

    Το ίδιο ακριβώς περιμένω να γίνει και στην Μπαρτσελόνα. Τέτοιες φουρνιές παικτών δεν βγαίνουν συνεχώς. Όμως τέτοιες ομάδες δεν έχουν πρόβλημα. Αργά ή γρήγορα βρίσκουν τη χαμένη αίγλη τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή