Το παρακάτω αφιέρωμα είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω για αυτόν τον ποδοσφαιριστή-αθλητή-άνθρωπο:
Τα πρώτα χρόνια
Ο Ραούλ Γκονζάλεζ Μπλάνκο, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου του 1977 στη Μαδρίτη.
Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στην άσημη Σαν Κρίστομπαλ, ακολούθησε η μετακίνηση στην Ατλέτικο Μαδρίτης, της οποίας οι ακαδημίες έκλεισαν για οικονμικοούς λόγους, κι έτσι ο Ραούλ μεταγράφηκε στη μισητή αντίπαλο, Ρεάλ.
Και για την ακρίβεια, στη Ρεάλ Γ'. Αμέσως, μεταπήδησε 2 ομάδες για να μεταφερθεί στη επαγγελματική της Ρεάλ: Ρεάλ Γ', Ρεάλ Β' μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες, με τον τότε προπονητή της Ρεάλ, τον θρύλο του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου Χόρχε Βαλντάνο, να διακρίνει το ταλέντο του νεαρού Ραούλ.
Ο βασιλιάς της Μαδρίτης
Στο ντεμπούτο του με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης ο Ραούλ έγινε ο νεαρότερος παίκτης που έχει αγωνιστεί σε επαγγελματικό επίπεδο στην ιστορία του συλλόγου, σε ηλικία 17 χρονών και 124 ημερών, παρόλο που το ρεκόρ καταρρίφθηκε την ίδια σεζόν από τον Αλμπέρτο Ριβέρα. Η πρώτη καλή ενέργεια και ασίστ ήρθε λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν σέρβιρε γκολ στον Ιβάν Ζαμοράνο.
Ο Ραούλ σκόραρε το πρώτο του γκολ απέναντι σε έναν από τους ιδανικούς αντιπάλους: την Ατλέτικο Μαδρίτης! Απέναντι στην αιώνια συμπολίτισσα της Ρεάλ και πρώην ομάδα του (σε πολύ μικρή ηλικία πάντως)! Στην πρώτη του σεζόν, με 30 συμμετοχές και 10 γκολ, βοήθησε τη Ρεάλ να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Από τότε και μέχρι το 2010 αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι του εκάστοτε ρόστερ της Ρεάλ. Κάθε σεζόν που περνούσε ήταν γεμάτη, με πολλές συμμετοχές και πολλά πολλά γκολ, πράγμα που φαίνεται και από τους αριθμούς, αφού σε κάθε χρονιά μετρούσε πάνω από 40 συμμετοχές, πράγμα πολύ σημαντικό.
Ήταν από τα σημαντικότερα μέλη των θρυλικών ''γκαλάκτικος'' στης Ρεάλ Μαδρίτης. Έχοντας συμπαίκτες όπως ο Ζιντάν, ο Μπέκαμ, ο Φίγκο, ο Ρονάλντο (Ρονάλντο είναι μόνο ένας), ο Γκούτι, και άλλοι πολύ σημαντικοί παίκτες, σάρωναν ότι τίτλο έβρισκαν μπροστά τους και αποτελούσαν την ισχυρότερη ποδοσφαιρική δύναμη παγκοσμίως.
Ο Ραούλ έγινε ίνδαλμα από τους οπαδούς. Λατρεύονταν σαν θεός, εκατοντάδες πανό είχαν φτιαχτεί για πάρτι του, το περιβραχιόνιο είχε κολλήσει και δεν ξεκολλούσε από το μπράτσο του. Εκτός από το πάθος του και την αγάπη του για την ομάδα, πρόσφερε τα μέγιστα και αγωνιστικά, μη σταματώντας να σκοράρει με κάθε τρόπο μέχρι να φύγει.
Για τα ρεκόρ του τι να πει κανείς. Πέραν του ότι είναι ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΡΕΚΟΡΝΤΜΑΝ της Ρεάλ, αλλά και του Τσάμπιονς Λιγκ, σε συμμετοχές και γκολ, σε όλη του την 16ετή καριέρα στη Ρεάλ, δε δέχτηκε ούτε μία κόκκινη κάρτα! Δείγμα του πόσο Αθλητής με άλφα κεφαλαίο ήταν. Εκτός γηπέδου ήταν παράδειγμα προς μίμηση με άψογη επαγγελματική συμπεριφορά, ενώ πλάι του αναδείχτηκαν πολλοί παίκτες στη Ρεάλ.
Σε 16 γεμάτες σεζόν με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, ο Ραούλ συμμετείχε σε 741 ματς και σκόραρε 323 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Οι αριθμοί για άλλη μια φορά τα λένε όλα...
Το είδωλο του Γκελζεκίρχεν
Το 2010 η Σάλκε έκανε το μπαμ και απέσπασε τη διετή υπογραφή του Ραούλ για να φορέσει τα μπλε. Από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στη Γερμανία, οι οπαδοί της ομάδας τον λάτρεψαν σαν είδωλο, και οι συμπαίκτες του τον αντιμπετώπιζαν με ανυπέρβλητο σεβασμό.
Η πρώτη του σεζόν ήταν άκρως επιτυχημένη, αφού πρόλαβε να κατακτήσει άλλους 2 τίτλους. Και η δεύτερη δεν ήταν καθόλου άσχημη, αφού βοήθησε τη Σάλκε να τερματίσει 3η στο πρωτάθλημα Γερμανίας, ενώ στο τελευταίο του ματς οπαδοί και συμπαίκτες του επεφύλασσαν ένα συγκινητικό αντίο, ανάλογο με αυτό που του αρμόζει.
Σε 98 συμμετοχές με τη Σάλκε πέτυχε 40 τέρματα.
Το κλείσιμο στην Ασία
Το 2012 αποφάσισε να ακολουθήσει το δρόμο που χάραξαν πολλοί διάσημοι συναδέλφοι του, και μάλιστα πολλοί από τη γενιά του. Αποφάσισε να αποχωρήσει από τη γηραιά ήπειρο, ώστε να βρεθεί στην Ασία, και συγκεκριμένα στο Κατάρ των πετροδολάρων, για λογαριασμό της Αλ Σαντ.
Στο Κατάρ αγωνίστηκε για 2 χρόνια ο Ραούλ. Κατέγραψε 61 συμμετοχές και 16 γκολ με τη φανέλα της Αλ Σαντ, ξεπερνώντας τις 1.000 επίσημες συμμετοχές στην καριέρα του (900 σε συλλογικό, 102 σε διεθνές επίπεδο), ενώ κατέκτησε και ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο, κλείνοντας έτσι ένδοξα μία τεράστια καριέρα!!
Στην εθνική
Είχε πέρασμα από όλες τις μικρές ομάδες της Ισπανίας. Ο Ραούλ ήταν μέλος της πρώτης εθνικής ομάδας της Ισπανίας από το 1996 ως το 2006. Σε αυτήν τη δεακετία αγωνίστηκε με το εθνόσημο σε πολλές διοργανώσεις: Μουντιάλ 1998, Euro 2000, Μουντιάλ 2002, Euro 2004 και Μουντιάλ 2006. Με τους φούριας ρόχας είχε 102 συμμετοχές και 44 γκολ (2ος σκόρερ στην ιστορία της εθνικής πίσω από τον Βίγια).
Επιτεύγματα
Ρεάλ: 6 πρωταθλήματα, 4 σούπερ καπ Ισπανίας, 3 Τσάμπιονς Λιγκ, 2 διηπειρωτικά, 1 ευρωπαικό Σούπερ Καπ
Σάλκε: 1 κύπελλο, 1 σούπερ καπ Γερμανίας
Ατομικά:
100 καλύτεροι ποδοσφαιριστές για τον 20ό αιώνα (FIFA 100)
1995: Βραβείο Don Balon
1997: πρωτάθλημα Ισπανίας καλύτερος Ισπανός, καλύτερη 11αδα της χρονιάς European Sports Magazines
1998: Διηπεριωτικό κύπελλο MVP
1999: πρώτος σκόρερ πρωτάθλημα Ισπανίας, πρωτάθλημα Ισπανίας καλύτερος Ισπανός, καλύτερη 11αδα της χρονιάς European Sports Magazines
2000: πρωτάθλημα Ισπανίας καλύτερος Ισπανός, καλύτερη 11αδα της χρονιάς European Sports Magazines, Τσάμπιονς Λιγκ πρώτος σκόρερ, Τσάμπιονς Λιγκ καλύτερος επιθετικός, Euro 2000 πρώτος σκόρερ προκριματικών, Euro 2000 καλύτερη 11αδα
2001: πρωτάθλημα Ισπανίας καλύτερος Ισπανός, ασημένια μπάλα, τρίτος καλύτερος παίκτης της χρονιάς FIFA, πρώτος σκόρερ πρωτάθλημα Ισπανίας, Τσάμπιονς Λιγκ πρώτος σκόρερ, Τσάμπιονς Λιγκ καλύτερος επιθετικός
2002: πρωτάθλημα Ισπανίας καλύτερος Ισπανός, Τσάμπιονς Λιγκ καλύτερος επιθετικός, πρώτος σκόρερ κύπελλο Ισπανίας
2004: πρώτος σκόρερ κύπελλο Ισπανίας
2008: βραβείο Di Stefano
2009: Λίστα θρύλων της εφημερίδας ''Marca''
2011: Καλύτερο γκολ Bundesliga
Εν δράσει
Εκπληκτικό αφιέρωμα στον τρισμέγιστο αυτόν παίκτη:
Όλα τα γκολ με τη Ρεάλ:
Όλα τα γκολ με την εθνική:
Γκολ με τη Σάλκε:
Κάνοντας... πλάκα στο Κατάρ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου