Καλησπέρα σε όλους. Σήμερα θα κλείσουμε αυτή τη μίνι σειρά άρθρων με τον σχολιασμών των μέχρι τώρα σπουδαιότερων μεταγραφών στο ποδόσφαιρο, και σήμερα σας έχουμε τις πιο αξιοσημείωτες μετακινήσεις σε Γαλλία, Πορτογαλία, Τουρκία, αλλά και εκτός Ευρώπης.
Γαλλία
Κέβιν Τραπ: Στην Παρί. Αρκετά μικρός για τερματοφύλακας (25), με πολλές εμπειρίες στη Γερμανία από Καϊζερσλάουτερν, και, κυρίως, Άιντραχτ, έχοντας περάσει και από όλα τα κλιμάκια των μικρών εθνικών Γερμανίας, ο Τραπ θα μοιραστεί τη θέση με τον Σιρίγκου, από τον οποίο έχει να μάθει πολλά.
Μπέντζαμιν Σταμπουλί: Στην Παρί. Μετριότατη σεζόν πέρσι στην Τότεναμ για τον Γάλλο αμυντικό χαφ, ωστόσο γνωρίζει πολύ καλά το γαλλικό πρωτάθλημα από τη θητεία του στη Τουλούζ για 4 χρόνια. Θα βοηθήσει πολύ στο rotation.
Στεφάν Ελ Σαραουί: Στη Μονακό. Εκεί που πριν 2,5 περίπου χρόνια όλα έδειχναν ότι θα γίνει ο νέος θρύλος της Μίλαν, οι συνεχόμενοι τραυματισμοί τον άφησαν πολύ πίσω και έχασε πολύ έδαφος στα πιο κρίσιμα χρόνια. Βέβαια είναι ακόμα 22 και μπορεί μια χαρά να επανέλθει, και η Μονακό είναι η καλύτερη ευκαιρία. Καταπληκτικό ταλέντο, εξτρέμ-επιθετικός με διεισδυτικότητα, τρίπλα και σουτ.
Ράφαελ ντα Σίλβα: Στη Λιόν. Μετά από 7 χρόνια στη Μαν Γιουν και αρκετούς τραυματισμούς τα τελευταία χρόνια, ο Βραζιλιάνος δεξιός μπακ αποφάσισε να δοκιμάσει και αλλού την τύχη του. Είναι ένας μπακ με πολύ καλές επιθετικές αρετές και σίγουρα στη Λιόν έχει την ευκαιρία να δείξει ότι δικαίως κάποτε θεωρούνταν από τα κορυφαία ανερχόμενα μπακ.
Λασανά Ντιαρά: Στη Μαρσέιγ. Τον θυμάστε; Είναι αυτός που κάποτε ήταν το νο.10 της Ρεάλ Μαδρίτης, και έχει αγωνιστεί και σε Τσέλσι και Άρσεναλ. Πού είχε χαθεί τα τελευταία χρόνια; Στη Ρωσία ήταν.. Έπαιξε σε Ανζί και Λοκομοτίβ Μόσχας, ωστόσο φέτος, στα 30 του, ήθελε να επιστρέψει στη δυτική Ευρώπη και έτσι πήρε μεταγραφή σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της πατρίδας του. Είναι πολύ καλός χαφ, αλλά ερωτηματιό η κατάστασή του.
Χάβι Μανκίγιο: Στη Μαρσέιγ. Μετά από τον πολύ σοβαρό τραυματισμό που είχε με την Ατλέτικο, πήγε πέρσι δανεικός στη Λίβερπουλ όπου έδειξε κάποια στοιχεία του ταλέντου του, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν έχει επανέλθει πλήρως. Φέτος τον πήρε η Μαρσέιγ, επίσης δανεικό, αποφασίζοντας να δώσει στον Ισπανό νεαρό δεξιό μπακ την ευκαιρία να επανέλθει (όπως καταλαβαίνετε οι μεγάλες ομάδες της Γαλλίας μεταγραφικά λειτουργούν σαν από μηχανής θεοί για παίκτες που η καριέρα τους είναι έτοιμη να πάρει την κατιούσα).
Πορτογαλία
Ίκερ Κασίγιας: Στην Πόρτο. Ένα σοκαριστικό πλην αναμενόμενο εδώ και 2 περίπου χρόνια αντίο για τη Ρεάλ Μαδρίτης συνέβη φέτος. Ο ιστορικός αρχηγός, η σημαία της Ρεάλ, ο Άγιος Ίκερ, έπειτα από συνολικά 25(!) χρόνια, 19(!!) τίτλους και 725(!!!) συμμετοχές με τη φανέλα της Ρεάλ, αποφάσισε να αποχωρήσει αφού φάνηκε να μην τον σηκώνει άλλο το κλίμα στη Μαδρίτη (αχαριστία στο φουλ οι οπαδοί). Το πρότζεκτ της Πόρτο ενθουσίασε τον Ισπανό τερματοφύλακα και έτσι φέτος θα τον δούμε με άλλη φανέλα, κάτι που θα μας πάρει λίγο χρόνο να το συνηθίσουμε.
Τζιάνι Ιμπουλά: Στην Πόρτο. Έφτασε ένα βήμα από την Ίντερ, όμως για άλλη μια φορά τα πανέξυπνα και φημισμένα ''λαγωνικά'' της Πόρτο κινήθηκαν πολύ έξυπνα και απέκτησαν τον 22χρονο Γάλλο αμυντικό χαφ από τη Μαρσέιγ. Λογικά θα είναι ο αντικαταστάτης του Καζεμίρο που επέστρεψε στη Ρεάλ.
Αλμπέρτο Μπουένο: Στην Πόρτο. Έπρεπε να φτάσει 27 για να κάνει το μεγάλο μπαμ στην καριέρα του ο Ισπανός επιθετικός. Πέρσι ήταν εξαιρετικός με τη Βαγιεκάνο, σκοράροντας 17 γκολ (αξέχαστα τα 4 γκολ σε 14 λεπτά κόντρα στη Λεβάντε!) και έτσι η Πόρτο τον απέκτησε, για να αντικαταστήσει τον Μαρτίνεζ. Είναι προϊόν της Ρεάλ Μαδρίτης και είναι σέντερ φορ φύσιν, αλλά μπορεί να παίξει και στα άκρα.
Μάξι Περέιρα: Στην Πόρτο. Μετά από 8 χρόνια στη Μπενφίκα, έχοντας πάνω από 300 συμμετοχές, ο Περέιρα μετακόμισε στην αιώνια αντίπαλο. Είναι ένα από τα κορυφαία δεξιά μπακ της Ευρώπης εδώ και αρκετά χρόνια, και, τουλάχιστον ποιοτικά (ηλικιακά όχι γιατί είναι 31), είναι ο ιδανικός αντικαταστάτης του Ντανίλο. Όπως είδατε, η Πόρτο κινήθηκε εξαιρετικά για άλλη μια σεζόν και κάλυψε υπέροχα τα κενά που δημιουργήθηκαν από αποχωρήσεις.
Αντέλ Τααράμπτ: Στην Μπενφίκα. Κινδυνεύει να μείνει και αυτός στην ιστορία ως ένα ακόμα αιώνιο ταλέντο. Τότεναμ, ΚΠΡ, Φούλαμ και Μίλαν ήταν οι ομάδες του που γνωρίστηκε με το ευρωπαϊκό κοινό, όμως παρότι έδειξε ψήγματα του εξαιρετικού ταλέντου του, ο κακός χαρακτήρας δεν του επέτρεψε να κάνει το βήμα παραπάνω και να είναι κάπου ηγέτης. Θα τα καταφέρει στη Μπενφίκα να επανέλθει;
Μπράιαν Ρουίζ: Στη Σπόρτινγκ. Πολύπειρος και πολύ ποιοτικός και σταθερός στην αποδοσή του, ο Κοσταρικανός (μας έβαλε πέρσι στο Μουντιάλ γκολ με τη φανέλα της εθνικής του) μεσοεπιθετικός αποκτήθηκε από τη Σπόρτινγκ και μπορεί να βοηθήσει σε πολλούς τομείς αν προσαρμοστεί γρήγορα. Όπου και αν έπαιξε πάντως μέχρι στιγμής (Γάνδη, Τβέντε, Αϊντχόφεν, Φούλαμ), ήταν εξαιρετικός.
Τεόφιλο Γκουτιέρεζ: Στη Σπόρτινγκ. Αν εξαιρέσουμε μία σεζόν στην Τραμπζονσπόρ, όλη την υπόλοιπη καριέρα του την έχει περάσει στην αμερικάνικη ήπειρο. Περίεργο, αφού πρόκειται για έναν πολύ καλό επιθετικό, που όποτε του δίνεται η ευκαιρία και στην εθνική Κολομβίας δείχνει και στον υπόλοιπο κόσμο τι μπορεί να κάνει. Μεγάλο στοίχημα η Σπόρτινγκ και η φετινή σεζόν για την καριέρα του.
Τουρκία
Ρόμπιν Φαν Πέρσι: Στη Φενερμπαχτσέ. Συγκαταλέγεται αναμφίβολα στους κορυφαίους σέντερ φορ των τελευταίων 7-8 χρόνων. Ωστόσο, πέρσι, οι τραυματισμοί του ήταν απανωτοί και είχε μία πολύ μέτρια σεζόν, και έτσι αποφάσισε να φύγει από την Αγγλία έπειτα από πολλά χρόνια. Στη Φενέρ θα είναι ο ηγέτης της γραμμής κρούσης.
Νάνι: Στη Φενερμπαχτσέ. Το τεράστιο ταλέντο του δεδομένο, όμως αρκετά τεμπέλης και ποτέ δεν έγινε αυτό που μπορούσε να γίνει, με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ. Πέρσι, βέβαια, στην επιστροφή του στη Σπόρτινγκ ήταν πολύ καλός. Φέτος θα αγωνιστεί στην πρωτάθλημα της Τουρκίας που ολοένα και μεγαλώνει και πλέον δε θεωρείται και πολύ πισωγύρισμα για μία καριέρα.
Σιμόν Κίαερ: Στη Φενερμπαχτσέ. Ένας εξαιρετικός κεντρικός αμυντικός, ο ηγέτης της Λιλ, αποκτήθηκε από τη Φενέρ με σκοπό να αποτελέσει το στυλοβάτη της άμυνάς της, αφού οι Κωνσταντινουπολίτες θέλουν να κάνουν το βήμα παραπάνω και στις ευρωπαϊκέ διοργανώσεις.
Λούκας Ποντόλσκι: Στη Γαλατασαράι. Η καριέρα του όσο πάει πέφτει, πέρσι και στην Άρσεναλ αλλά και στην Ίντερ δεν ήταν ο Ποντόλσκι που όλοι λατρέψαμε, κυρίως με την εθνική Γερμανίας. Θα μπορέσει να είναι εκ των ηγετών της Γαλατά; Θα το δούμε. Η εμπειρία του και η ποιότητά του δεδομένα.
Μάριο Γκόμεζ: Στη Μπεσίκτας. Όσο έπαιζε στην Μπάγερν ήταν εκ των κορυφαίων καθαρόαιμων σέντερ φορ της Ευρώπης. Στη Φιορεντίνα παρότι ξεκίνησε δυναμικά, οι συνεχόμενοι τραυματισμοί τον κατέρρευσαν και πλέον στην Τουρκία, ως δανεικός, έχει την ευκαιρία να επανέλθει σε τοπ επίπεδο εμφανίσεων, και, γιατί όχι, να επιστρέψει σε μία μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα.
Στεφάν Μπιά: Στην Τράμπζονσπορ. Ήταν ο αθόρυβος εργάτης της Σεβίλλης τα τελευταία 2 εξαιρετικά χρόνια για την ισπανική ομάδα. Ο Καμερουνέζος αμυντικός χαφ θα μπορούσε να αγωνιστεί σε πολλές μεγάλες ομάδες όμως προτίμησε την Τράμπζονσπορ, που λογικά του 'δινε καλά λεφτά. Είναι πολύ καλός παίκτης πάντως και σίγουρα θα κάνει τη διαφορά στην Τουρκία.
Εκτός Ευρώπης
Αντρέα Πίρλο: Ο μεγάλος μαέστρος, ο ηγέτης της Γιουβέντους, της Μίλαν και της εθνικής Ιταλίας, ο άνθρωπος-κομπιούτερ στο χώρο του κέντρου, αποφάσισε να αφήσει την Ευρώπη την κατάλληλη στιγμή (τα πόδια του φανερά έχουν βαρύνει) και έτσι θα αγωνιστεί στις ΗΠΑ για λογαριασμό της ομάδας της Νέας Υόρκης, με συμπαίκτες του Βίγια και Λάμπαρντ.
Στίβεν Τζέραρντ: Η ζωντανή σύγχρονη ιστορία της Λίβερπουλ, ένας από τους πληρέστερους ποδοσφαιριστές του 21ου αιώνα, αφήνει την μεγάλη του αγάπη έπειτα από 28 χρόνια και 708 συμμετοχές, και πλέον αγωνίζεται και αυτός στην Αμερική, στους Λος Άντζελες Γκάλαξι.
Τσάβι: Άλλη μία σημαία που κατέβηκε από τον ιστό της αυτό το καλοκαίρι (Σβαϊνστάιγκερ, Κασίγιας, Τζέραρντ οι υπόλοιπες). Αυτόν βέβαια τον βάζω ένα σκαλί πάνω από τους υπόλοιπους, και για τις μαγικές στιγμές που μας χάρισε, αλλά και τα επιτεύγματά του, αφού έχει πάρει πραγματικά τα πάντα στην καριέρα του με Μπαρτσελόνα και Ισπανία (δείτε ΕΔΩ το αφιέρωμα που του κάναμε πριν λίγες εβδομάδες). Θα αγωνίζεται πλέον στο Κατάρ και την Αλ Σαντ.
Γαλλία
Κέβιν Τραπ: Στην Παρί. Αρκετά μικρός για τερματοφύλακας (25), με πολλές εμπειρίες στη Γερμανία από Καϊζερσλάουτερν, και, κυρίως, Άιντραχτ, έχοντας περάσει και από όλα τα κλιμάκια των μικρών εθνικών Γερμανίας, ο Τραπ θα μοιραστεί τη θέση με τον Σιρίγκου, από τον οποίο έχει να μάθει πολλά.
Μπέντζαμιν Σταμπουλί: Στην Παρί. Μετριότατη σεζόν πέρσι στην Τότεναμ για τον Γάλλο αμυντικό χαφ, ωστόσο γνωρίζει πολύ καλά το γαλλικό πρωτάθλημα από τη θητεία του στη Τουλούζ για 4 χρόνια. Θα βοηθήσει πολύ στο rotation.
Στεφάν Ελ Σαραουί: Στη Μονακό. Εκεί που πριν 2,5 περίπου χρόνια όλα έδειχναν ότι θα γίνει ο νέος θρύλος της Μίλαν, οι συνεχόμενοι τραυματισμοί τον άφησαν πολύ πίσω και έχασε πολύ έδαφος στα πιο κρίσιμα χρόνια. Βέβαια είναι ακόμα 22 και μπορεί μια χαρά να επανέλθει, και η Μονακό είναι η καλύτερη ευκαιρία. Καταπληκτικό ταλέντο, εξτρέμ-επιθετικός με διεισδυτικότητα, τρίπλα και σουτ.
Ράφαελ ντα Σίλβα: Στη Λιόν. Μετά από 7 χρόνια στη Μαν Γιουν και αρκετούς τραυματισμούς τα τελευταία χρόνια, ο Βραζιλιάνος δεξιός μπακ αποφάσισε να δοκιμάσει και αλλού την τύχη του. Είναι ένας μπακ με πολύ καλές επιθετικές αρετές και σίγουρα στη Λιόν έχει την ευκαιρία να δείξει ότι δικαίως κάποτε θεωρούνταν από τα κορυφαία ανερχόμενα μπακ.
Λασανά Ντιαρά: Στη Μαρσέιγ. Τον θυμάστε; Είναι αυτός που κάποτε ήταν το νο.10 της Ρεάλ Μαδρίτης, και έχει αγωνιστεί και σε Τσέλσι και Άρσεναλ. Πού είχε χαθεί τα τελευταία χρόνια; Στη Ρωσία ήταν.. Έπαιξε σε Ανζί και Λοκομοτίβ Μόσχας, ωστόσο φέτος, στα 30 του, ήθελε να επιστρέψει στη δυτική Ευρώπη και έτσι πήρε μεταγραφή σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της πατρίδας του. Είναι πολύ καλός χαφ, αλλά ερωτηματιό η κατάστασή του.
Χάβι Μανκίγιο: Στη Μαρσέιγ. Μετά από τον πολύ σοβαρό τραυματισμό που είχε με την Ατλέτικο, πήγε πέρσι δανεικός στη Λίβερπουλ όπου έδειξε κάποια στοιχεία του ταλέντου του, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν έχει επανέλθει πλήρως. Φέτος τον πήρε η Μαρσέιγ, επίσης δανεικό, αποφασίζοντας να δώσει στον Ισπανό νεαρό δεξιό μπακ την ευκαιρία να επανέλθει (όπως καταλαβαίνετε οι μεγάλες ομάδες της Γαλλίας μεταγραφικά λειτουργούν σαν από μηχανής θεοί για παίκτες που η καριέρα τους είναι έτοιμη να πάρει την κατιούσα).
Πορτογαλία
Ίκερ Κασίγιας: Στην Πόρτο. Ένα σοκαριστικό πλην αναμενόμενο εδώ και 2 περίπου χρόνια αντίο για τη Ρεάλ Μαδρίτης συνέβη φέτος. Ο ιστορικός αρχηγός, η σημαία της Ρεάλ, ο Άγιος Ίκερ, έπειτα από συνολικά 25(!) χρόνια, 19(!!) τίτλους και 725(!!!) συμμετοχές με τη φανέλα της Ρεάλ, αποφάσισε να αποχωρήσει αφού φάνηκε να μην τον σηκώνει άλλο το κλίμα στη Μαδρίτη (αχαριστία στο φουλ οι οπαδοί). Το πρότζεκτ της Πόρτο ενθουσίασε τον Ισπανό τερματοφύλακα και έτσι φέτος θα τον δούμε με άλλη φανέλα, κάτι που θα μας πάρει λίγο χρόνο να το συνηθίσουμε.
Τζιάνι Ιμπουλά: Στην Πόρτο. Έφτασε ένα βήμα από την Ίντερ, όμως για άλλη μια φορά τα πανέξυπνα και φημισμένα ''λαγωνικά'' της Πόρτο κινήθηκαν πολύ έξυπνα και απέκτησαν τον 22χρονο Γάλλο αμυντικό χαφ από τη Μαρσέιγ. Λογικά θα είναι ο αντικαταστάτης του Καζεμίρο που επέστρεψε στη Ρεάλ.
Αλμπέρτο Μπουένο: Στην Πόρτο. Έπρεπε να φτάσει 27 για να κάνει το μεγάλο μπαμ στην καριέρα του ο Ισπανός επιθετικός. Πέρσι ήταν εξαιρετικός με τη Βαγιεκάνο, σκοράροντας 17 γκολ (αξέχαστα τα 4 γκολ σε 14 λεπτά κόντρα στη Λεβάντε!) και έτσι η Πόρτο τον απέκτησε, για να αντικαταστήσει τον Μαρτίνεζ. Είναι προϊόν της Ρεάλ Μαδρίτης και είναι σέντερ φορ φύσιν, αλλά μπορεί να παίξει και στα άκρα.
Μάξι Περέιρα: Στην Πόρτο. Μετά από 8 χρόνια στη Μπενφίκα, έχοντας πάνω από 300 συμμετοχές, ο Περέιρα μετακόμισε στην αιώνια αντίπαλο. Είναι ένα από τα κορυφαία δεξιά μπακ της Ευρώπης εδώ και αρκετά χρόνια, και, τουλάχιστον ποιοτικά (ηλικιακά όχι γιατί είναι 31), είναι ο ιδανικός αντικαταστάτης του Ντανίλο. Όπως είδατε, η Πόρτο κινήθηκε εξαιρετικά για άλλη μια σεζόν και κάλυψε υπέροχα τα κενά που δημιουργήθηκαν από αποχωρήσεις.
Αντέλ Τααράμπτ: Στην Μπενφίκα. Κινδυνεύει να μείνει και αυτός στην ιστορία ως ένα ακόμα αιώνιο ταλέντο. Τότεναμ, ΚΠΡ, Φούλαμ και Μίλαν ήταν οι ομάδες του που γνωρίστηκε με το ευρωπαϊκό κοινό, όμως παρότι έδειξε ψήγματα του εξαιρετικού ταλέντου του, ο κακός χαρακτήρας δεν του επέτρεψε να κάνει το βήμα παραπάνω και να είναι κάπου ηγέτης. Θα τα καταφέρει στη Μπενφίκα να επανέλθει;
Μπράιαν Ρουίζ: Στη Σπόρτινγκ. Πολύπειρος και πολύ ποιοτικός και σταθερός στην αποδοσή του, ο Κοσταρικανός (μας έβαλε πέρσι στο Μουντιάλ γκολ με τη φανέλα της εθνικής του) μεσοεπιθετικός αποκτήθηκε από τη Σπόρτινγκ και μπορεί να βοηθήσει σε πολλούς τομείς αν προσαρμοστεί γρήγορα. Όπου και αν έπαιξε πάντως μέχρι στιγμής (Γάνδη, Τβέντε, Αϊντχόφεν, Φούλαμ), ήταν εξαιρετικός.
Τεόφιλο Γκουτιέρεζ: Στη Σπόρτινγκ. Αν εξαιρέσουμε μία σεζόν στην Τραμπζονσπόρ, όλη την υπόλοιπη καριέρα του την έχει περάσει στην αμερικάνικη ήπειρο. Περίεργο, αφού πρόκειται για έναν πολύ καλό επιθετικό, που όποτε του δίνεται η ευκαιρία και στην εθνική Κολομβίας δείχνει και στον υπόλοιπο κόσμο τι μπορεί να κάνει. Μεγάλο στοίχημα η Σπόρτινγκ και η φετινή σεζόν για την καριέρα του.
Τουρκία
Ρόμπιν Φαν Πέρσι: Στη Φενερμπαχτσέ. Συγκαταλέγεται αναμφίβολα στους κορυφαίους σέντερ φορ των τελευταίων 7-8 χρόνων. Ωστόσο, πέρσι, οι τραυματισμοί του ήταν απανωτοί και είχε μία πολύ μέτρια σεζόν, και έτσι αποφάσισε να φύγει από την Αγγλία έπειτα από πολλά χρόνια. Στη Φενέρ θα είναι ο ηγέτης της γραμμής κρούσης.
Νάνι: Στη Φενερμπαχτσέ. Το τεράστιο ταλέντο του δεδομένο, όμως αρκετά τεμπέλης και ποτέ δεν έγινε αυτό που μπορούσε να γίνει, με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ. Πέρσι, βέβαια, στην επιστροφή του στη Σπόρτινγκ ήταν πολύ καλός. Φέτος θα αγωνιστεί στην πρωτάθλημα της Τουρκίας που ολοένα και μεγαλώνει και πλέον δε θεωρείται και πολύ πισωγύρισμα για μία καριέρα.
Σιμόν Κίαερ: Στη Φενερμπαχτσέ. Ένας εξαιρετικός κεντρικός αμυντικός, ο ηγέτης της Λιλ, αποκτήθηκε από τη Φενέρ με σκοπό να αποτελέσει το στυλοβάτη της άμυνάς της, αφού οι Κωνσταντινουπολίτες θέλουν να κάνουν το βήμα παραπάνω και στις ευρωπαϊκέ διοργανώσεις.
Λούκας Ποντόλσκι: Στη Γαλατασαράι. Η καριέρα του όσο πάει πέφτει, πέρσι και στην Άρσεναλ αλλά και στην Ίντερ δεν ήταν ο Ποντόλσκι που όλοι λατρέψαμε, κυρίως με την εθνική Γερμανίας. Θα μπορέσει να είναι εκ των ηγετών της Γαλατά; Θα το δούμε. Η εμπειρία του και η ποιότητά του δεδομένα.
Μάριο Γκόμεζ: Στη Μπεσίκτας. Όσο έπαιζε στην Μπάγερν ήταν εκ των κορυφαίων καθαρόαιμων σέντερ φορ της Ευρώπης. Στη Φιορεντίνα παρότι ξεκίνησε δυναμικά, οι συνεχόμενοι τραυματισμοί τον κατέρρευσαν και πλέον στην Τουρκία, ως δανεικός, έχει την ευκαιρία να επανέλθει σε τοπ επίπεδο εμφανίσεων, και, γιατί όχι, να επιστρέψει σε μία μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα.
Στεφάν Μπιά: Στην Τράμπζονσπορ. Ήταν ο αθόρυβος εργάτης της Σεβίλλης τα τελευταία 2 εξαιρετικά χρόνια για την ισπανική ομάδα. Ο Καμερουνέζος αμυντικός χαφ θα μπορούσε να αγωνιστεί σε πολλές μεγάλες ομάδες όμως προτίμησε την Τράμπζονσπορ, που λογικά του 'δινε καλά λεφτά. Είναι πολύ καλός παίκτης πάντως και σίγουρα θα κάνει τη διαφορά στην Τουρκία.
Εκτός Ευρώπης
Αντρέα Πίρλο: Ο μεγάλος μαέστρος, ο ηγέτης της Γιουβέντους, της Μίλαν και της εθνικής Ιταλίας, ο άνθρωπος-κομπιούτερ στο χώρο του κέντρου, αποφάσισε να αφήσει την Ευρώπη την κατάλληλη στιγμή (τα πόδια του φανερά έχουν βαρύνει) και έτσι θα αγωνιστεί στις ΗΠΑ για λογαριασμό της ομάδας της Νέας Υόρκης, με συμπαίκτες του Βίγια και Λάμπαρντ.
Στίβεν Τζέραρντ: Η ζωντανή σύγχρονη ιστορία της Λίβερπουλ, ένας από τους πληρέστερους ποδοσφαιριστές του 21ου αιώνα, αφήνει την μεγάλη του αγάπη έπειτα από 28 χρόνια και 708 συμμετοχές, και πλέον αγωνίζεται και αυτός στην Αμερική, στους Λος Άντζελες Γκάλαξι.
Τσάβι: Άλλη μία σημαία που κατέβηκε από τον ιστό της αυτό το καλοκαίρι (Σβαϊνστάιγκερ, Κασίγιας, Τζέραρντ οι υπόλοιπες). Αυτόν βέβαια τον βάζω ένα σκαλί πάνω από τους υπόλοιπους, και για τις μαγικές στιγμές που μας χάρισε, αλλά και τα επιτεύγματά του, αφού έχει πάρει πραγματικά τα πάντα στην καριέρα του με Μπαρτσελόνα και Ισπανία (δείτε ΕΔΩ το αφιέρωμα που του κάναμε πριν λίγες εβδομάδες). Θα αγωνίζεται πλέον στο Κατάρ και την Αλ Σαντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου